Παναγιωτόπουλος Χαράλαμπος
Χαράλαμπος Παναγιωτόπουλος | |
|---|---|
| α/α | 100237 |
| Επώνυμο | Παναγιωτόπουλος |
| Όνομα | Χαράλαμπος |
| Πόλη καταγωγής | Πύργος |
| Νομός καταγωγής | Ηλείας |
| Εκκλησιαστικό Αξίωμα | Ιερεύς, Εφημέριος |
| Ιερός Ναός | Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου, Κυνοσάργους Αττικής |
| Εκκλησιαστική περιοχή | Αρχιεπισκοπή Αθηνών |
| Τόπος θυσίας | Αθήνα |
| Ημερομηνία θυσίας | 25 Δεκεμβρίου 1944 |
| Εφονεύθη από την οργάνωση | Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.) |
Παναγιωτόπουλος Χαράλαμπος († 25 Δεκεμβρίου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στην Κυνοσάργους Αττικής, στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών.
Βιογραφικό
Ο π. Χαράλαμπος Παναγιωτακόπουλος καταγόταν από τον Πύργο της Ηλείας. Σπούδασε Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ παράλληλα, εργαζόταν. Το 1933, νυμφεύθηκε ενώ σε τρία χρόνια χειροτονήθηκε Ιερέας και τοποθετήθηκε εφημέριος στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου (Κυνοσάργους) Αθηνών.
Ως Ιερέας ίδρυσε Κατηχητικά Σχολεία όλων των ειδών και προς χάριν τους εξέδιδε το χριστιανικό έντυπο «Κήρυξ της αληθείας» και το Κατηχητικό Ημερολόγιο. Το 1943, ίδρυσε τους «Ομίλους του Σταυρού» για νέους και νέες, μὲ σκοπο την χριστιανική τους διάπλαση. Κατά τα έτη 1938-40, η Αδελφότης Κυριών και δεσποινίδων Κυνοσάργους «Παναγία η Ελεούσα», με την καθοδήγησή του, ίδρυσε κατασκηνώσεις στην Αγία Παρασκευή Αττικής. Ακόμα, ίδρυσε και διηύθυνε ο ἴδιος Δημοτικό Σχολείο και ανέπτυξε συστηματικό κηρυκτικό έργο.
Κατά την διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου, υπηρέτησε ως στρατιωτικός Ιερέας στα Νοσοκομεία Λαρίσης και ύστερα στην πρώτη γραμμή, μέχρι την κατάρρευση του μετώπου. Κατά την διάρκεια της Κατοχής, δημιούργησε «Προμηθευτικόν Συνεταιρισμόν Ενοριτών Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Κυνοσάργους», ίδρυσε εφηβικό συσσίτιο, ενώ συμπαραστεκόταν στους καταδικασθέντες, από τους Γερμανούς, Έλληνες.
Μετά την Κατοχή, δεν δίσταζε στα κηρύγματά του να ξεσκεπάζει τις προθέσεις των κομμουνιστώ[1]ν και να τους καυτηριάζει με δριμύτητα[2]. Γι αυτόν τον λόγο, κατά την διάρκεια των Δεκεμβριανών, συνελήφθη από αντάρτες του Ε.Λ.Α.Σ.[3] και φυλακίστηκε[4]. Στις 24 Δεκεμβρίου 1944, οι κομμουνιστές τον πήραν δήθεν για ανάκριση και τον εξετέλεσαν με ριπές πολυβόλου, την επόμενη ημέρα[5].
Ύστερα από δεκαοκτώ ημέρες βρέθηκε το λείψανό του στην Ηλιούπολη και θάφθηκε στον Περίβολο του Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κυνοσάργους.
Φωτογραφίες
Βιβλιογραφία
- (Β001) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40, Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ.131.
- (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ.28 - 30.
Παραπομπές
- ↑ (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 29.
- ↑ ο. π.
- ↑ (Β001) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40, Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ. 131.
- ↑ (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 29.
- ↑ ο. π.
