Πουλής Στέφανος
Στέφανος Πουλής | |
|---|---|
| α/α | 100168 |
| Επώνυμο | Πουλής |
| Όνομα | Στέφανος |
| Πόλη καταγωγής | Κρανίδι |
| Νομός καταγωγής | Αργολίδος |
| Εκκλησιαστικό Αξίωμα | Ιεροδιάκονος |
| Μοναστήρι | Ιερά Μονή Αγίων Αναργύρων, Ερμιόνη Ύδρας |
| Εκκλησιαστική περιοχή | Ιερά Μητρόπολις Ύδρας και Σπετσών |
| Τόπος θυσίας | Ηλιόκαστρο Ύδρας |
| Ημερομηνία θυσίας | 1944 |
Πουλής Στέφανος (1944). Διετέλεσε Ιεροδιάκονος στην Ιερά Μονή Αγίων Αναργύρων, στην Ερμιόνη Ύδρας, στην Ιερά Μητρόπολη Ύδρας και Σπετσών.
Βιογραφικό
Ο Στέφανος Πουλής καταγόταν από το Κρανίδι της Αργολίδας. Μόλις τελείωσε το Σχολαρχείο, πήγε στην Μονή των Αγίων Αναργύρων κοντά στην Ερμιόνη της Ύδρας, όπου εκάρη μοναχός. Ύστερα, πήγε στο Άγιον Όρος, όπου χειροτονήθηκε διάκονος και αργότερα γύρισε στη Μονή του.
Το 1944, οι αντάρτες κατέλαβαν την Μονή των Αγίων Αναργύρων. Ο διάκονος πίστεψε στην αγνότητα του κινήματος και τους ακολούθησε ως την Κυνουρία της Αρκαδίας. Εκεί, όμως, βλέποντας τις σφαγές και τις λεηλασίες, που έκαναν, κατάλαβε τα αντεθνικά και αντίχριστα σχέδιά τους[1].
Πήρε άδεια να γυρίσει στο μοναστήρι του[2], όπου συνήλθε και άρχισε να διαφωτίζει τους άλλους για τους πραγματικούς σκοπούς του «Δημοκρατικού Στρατού»[3].
Μόλις το έμαθαν οι συμμορίτες[4], εξοργισμένοι τον συνέλαβαν και τον οδήγησαν στο Ηλιόκαστρο (Καρακάσι)[5], όπου και τον θανάτωσαν, κόβοντάς του σιγά σιγά τον λαιμό με το μαχαίρι[6].
Κατά την διάρκεια του μαρτυρίου του, ήταν ανδρείος και σταθερός[7]. Προσευχόταν θερμά, τόσο που ο δήμιός του συγκλονίστηκε βαθιά και δήλωσε πως δεν θα έβαφε τα χέρια του με αίμα ξανά [8], κάτι που κόστισε το δικό του θάνατο[9].
Φωτογραφίες
Βιβλιογραφία
- (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 462 – 463.
- (Β012) Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό εναρέτων Αγιορειτών του εικοστού αιώνος, Τόμος Α΄, 1901 – 1955, Εκδόσεις Μυγδονία, Θεσσαλονίκη 2011, σελ. 395.
Παραπομπές
- ↑ (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 462.
- ↑ ο. π., σελ. 463.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π. και (Β012) Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό εναρέτων Αγιορειτών του εικοστού αιώνος, Τόμος Α΄ 1901 – 1955, Εκδόσεις Μυγδονία, Θεσσαλονίκη 2011, σελ. 395.
