Μάλλιος Γεώργιος
Γεώργιος Μάλλιος | |
---|---|
α/α | 100222 |
Επώνυμο | Μάλλιος |
Όνομα | Γεώργιος |
Πόλη καταγωγής | Αθαμάνι |
Νομός καταγωγής | Άρτης |
Εκκλησιαστικό Αξίωμα | Ιερεύς, Εφημέριος |
Εκκλησιαστική περιοχή | Ιερά Μητρόπολις Άρτης |
Τόπος θυσίας | Αθαμάνι Άρτης |
Ημερομηνία θυσίας | 05 Μαΐου 1944 |
Μάλλιος Γεώργιος († 05 Μαΐου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στο Αθαμάνι Άρτης, στην Ιερά Μητρόπολη Άρτης.
Βιογραφικό
Ο π. Γεώργιος Μάλλιος καταγόταν από το Αθαμάνι Άρτης, όπου και εφημέρευε. Ήταν απόφοιτος της Ριζαρείου Σχολής.
Κατά τὴν διάρκεια της Κατοχής, ο π. Γεώργιος πάντα στις ομιλίες του προέτρεπε τους ενορίτες του να είναι προσεκτικοί απέναντι στον κομμουνισμό[1]. Παράλληλα, απέκρουε σθεναρώς και θαρραλέως τις πιέσεις και τις υποσχέσεις των Εαμιτών[2] και δεν υπολόγιζε τους εκφοβισμούς τους[3].
Ο γιος του Τηλέμαχος, όμως, ενώ υπηρετούσε στον Ε.Δ.Ε.Σ., αιχμαλωτίσθηκε από τον Ε.Λ.Α.Σ. που τον δίκασε και τον καταδίκασε σε θάνατο, αλλά εκείνος κατόρθωσε να δραπετεύσει.
Τον Οκτώβριο του 1943, με αφορμή το ανωτέρω περιστατικό[4], οι κομμουνιστές συνέλαβαν τον π. Γεώργιο και τον έκλεισαν στα κρατητήρια Δροσοπηγής[5]. Ύστερα, τον άφησαν ελεύθερο, αφού πρώτα του πήραν όσα χρήματα είχε[6]. Τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους, όμως, τον συνέλαβαν πάλι ως «επικίνδυνο»[7]. Τον οδήγησαν στο στρατόπεδο του Μεξύλων της Θεσσαλίας, όπου του έκαναν ανήκουστα μαρτύρια και εξευτελισμούς σχεδόν για έξι μήνες, ώσπου εκείνος έπαθε εγκεφαλική διάσειση[8]. Τον Μάιο του 1944, τον ελευθέρωσαν[9]. Όντας γυμνός, ξυπόλυτος, σκελετωμένος, γύρισε στην ενορία του[10]. Σύντομα, όμως, λόγω της κλονισμένης από τα βασανιστήρια υγείας του, απεβίωσε στις 5 Μαΐου 1944[11].
Φωτογραφίες
Βιβλιογραφία
- (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 232 – 233.
Παραπομπές
Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα «Ιερομάρτυρες», καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, Ευαγγελία Κ. Λάππα.