Καϊάφας Ανδρέας
Ανδρέας Καϊάφας | |
|---|---|
| α/α | 100248 |
| Επώνυμο | Καϊάφας |
| Όνομα | Ανδρέας |
| Πόλη καταγωγής | Πριόλιθος |
| Νομός καταγωγής | Αχαΐας |
| Εκκλησιαστικό Αξίωμα | Ιερεύς, Εφημέριος |
| Εκκλησιαστική περιοχή | Ιερά Μητρόπολις Καλαβρύτων και Αιγιαλείας |
| Τόπος θυσίας | Πριόλιθος Αχαΐας |
| Ημερομηνία θυσίας | 26 Σεπτεμβρίου 1948 |
| Εφονεύθη από την οργάνωση | Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.) |
Καϊάφας Ανδρέας († 26 Σεπτεμβρίου 1948). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στον Πριόλιθο Αχαΐας, στην Ιερά Μητρόπολη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας.
Βιογραφικό
Ο π. Ανδρέας Καϊάφας γεννήθηκε στο χωριό Πριόλιθος των Καλαβρύτων το 1912. Ήταν εγγονός Ιερέως. Πήγε στο Εκκλησιαστικό Φροντιστήριο Κορίνθου, νυμφεύθηκε και χειροτονήθηκε Ιερέας του χωριού του το 1939.
Ως εφημέριος ανέπτυξε αξιόλογη χριστιανική και εθνική δράση[1], ακόμη και τον καιρό που είχαν επικρατήσει στο χωριό του οι κομμουνιστές[2]. Οι τελευταίοι, ενοχλημένοι[3], τον ειδοποίησαν «να παύσει να αντιδρά στον αγώνα τους για τον λαό»[4]. Στις αρχές Σεπτεμβρίου 1948, γι αυτόν τον λόγο, κατέβηκε στο Αίγιο και ανέφερε στην Μητρόπολη, ό, τι είχε συμβεί[5]. Ο τότε Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αγαθόνικος τον ενθάρρυνε να μην εγκαταλείψει την θέση του[6] και τον συμβούλευσε να εκτελεί με προσοχή[7], σταθερά[8] και χωρίς προκλήσεις το έργο του[9].
Με αυτές τις συμβουλές, ο π. Ανδρέας, παρά τις προτροπές άλλων περί του αντιθέτου[10], γύρισε στο Πριόλιθος και συνέχισε το έργο του, όπως και πριν[11]. Στις 15 Σεπτεμβρίου 1948, συνελήφθη από τους συμμορίτες[12] και οδηγήθηκε μαζί με άλλους χωριανούς του στο βουνό Λειβούρζιο[13]. Στην ανάκριση, πήρε αυτός όλο το βάρος επάνω του[14] και την ευθύνη των κατηγοριών[15] πετυχαίνοντας να αφεθούν ελεύθεροι οι συγχωριανοί του[16]. Στις 26 Σεπτεμβρίου 1948, δικάστηκε από ανταρτοδικείο[17] και καταδικάστηκε σε θάνατο[18], γιατί «σαμποτάριζε τον αγώνα του λαού»[19]. Εκείνος, μόλις άκουσε την καταδίκη[20], απάντησε σταθερά: «Το σώμα θα σκοτώσετε, μα την ψυχή δεν μπορείτε να την πειράξετε»[21]. Τον φόνευσαν στις 29 Σεπτεμβρίου 1948[22].
Σε τρεις μέρες, βρέθηκε το λείψανο του π. Ανδρέου γυμνό[23], κρεουργημένο, πεταμένο στον ποταμό, που περνά κοντά στο χωριό. Κατ΄ εντολήν των συμμοριτών[24], για έξι μήνες έμεινε άταφος[25] και μόνον όταν έφυγαν οι συμμορίτες[26], τον έθαψαν οι δικοί του.
Φωτογραφίες
Βιβλιογραφία
- (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 359.
- (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 139 – 140.
Παραπομπές
- ↑ (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 319.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π., σελ. 319 – 320.
- ↑ ο. π., σελ. 320.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 359.
- ↑ (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 320.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
