Βασίλειος Παπαγεωργίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 25: | Γραμμή 25: | ||
Στις 29 Σεπτεμβρίου 1947, αφού μπήκαν από χωριό, πρώτα ρήμαξαν το σπίτι του π. Βασιλείου<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π., σελ. 366.'']]</ref> και ζήτησαν και την κόρη του, την οποία δεν κατόρθωσαν να την βρουν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Τότε ο «αρχηγός» ζήτησε να παρουσιασθεί ο πατέρας. | Στις 29 Σεπτεμβρίου 1947, αφού μπήκαν από χωριό, πρώτα ρήμαξαν το σπίτι του π. Βασιλείου<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π., σελ. 366.'']]</ref> και ζήτησαν και την κόρη του, την οποία δεν κατόρθωσαν να την βρουν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Τότε ο «αρχηγός» ζήτησε να παρουσιασθεί ο πατέρας. | ||
Ο π. Βασίλειος υποψιασμένος τι τον περίμενε, ηρνείτο να τους ακολουθήσει<ref></ref>. Ένας όμως συμμορίτης τον άρπαξε από τα μαλλιά<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και σέρνοντας τον έφερε μπροστά στὸν «αρχηγό» του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Ο π. Βασίλειος ψιθύριζε: «Συγχώρεσε, Κύριε, εμένα και αυτούς»<ref></ref>. | Ο π. Βασίλειος υποψιασμένος τι τον περίμενε, ηρνείτο να τους ακολουθήσει<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Ένας όμως συμμορίτης τον άρπαξε από τα μαλλιά<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και σέρνοντας τον έφερε μπροστά στὸν «αρχηγό» του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Ο π. Βασίλειος ψιθύριζε: «Συγχώρεσε, Κύριε, εμένα και αυτούς»<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. | ||
Σε λίγη ώρα, τον πυροβόλησαν και τον φόνευσαν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Οι συμμορίτισσες χόρευαν γύρω από τον νεκρό καγχάζοντας και βλασφημώντας<ref></ref>, ενώ η γερόντισσα πρεσβυτέρα σπάραζε λίγο πιο πέρα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. | Σε λίγη ώρα, τον πυροβόλησαν και τον φόνευσαν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Οι συμμορίτισσες χόρευαν γύρω από τον νεκρό καγχάζοντας και βλασφημώντας<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, ενώ η γερόντισσα πρεσβυτέρα σπάραζε λίγο πιο πέρα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. | ||
<div id='FileFighterBiography'></div> | <div id='FileFighterBiography'></div> | ||
Αναθεώρηση της 12:43, 12 Μαΐου 2024
Βασίλειος Παπαγεωργίου | |
|---|---|
| α/α | 100077 |
| Επώνυμο | Παπαγεωργίου |
| Όνομα | Βασίλειος |
| Πόλη καταγωγής | Μεγάλη Παναγία |
| Νομός καταγωγής | Χαλκιδικής |
| Ημερομηνία Γέννησεως | 1876 |
| Εκκλησιαστικό Αξίωμα | Ιερεύς, Εφημέριος |
| Εκκλησιαστική περιοχή | Ιερά Μητρόπολις Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου |
| Τόπος θυσίας | Μεγάλη Παναγία Χαλκιδικής |
| Ημερομηνία θυσίας | 29 Σεπτεμβρίου 1947 |
Παπαγεωργίου Βασίλειος (1876 - † 29 Σεπτεμβρίου 1947). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος (Μεγάλη Παναγία Χαλκιδικής) στην Ιερά Μητρόπολις Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου.
Βιογραφικό
Ο π. Βασίλειος Παπαγεωργίου γεννήθηκε στην Μεγάλη Παναγία Χαλκιδικής το 1876. Τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο του χωριού του και δύο τάξεις του Γυμνασίου. Έπειτα, πήγε στο Άγιον Ορος μαθητευόμενος ξυλουργός. Τον ίδιο καιρό μάθαινε Βυζαντινή μουσική καὶ παρακολουθούσε τὶς εκκλησιαστικές ακολουθίες. Το 1907, λόγω ανάγκης και κατόπιν αιτήσεως των συγχωριανών του, χειροτονήθηκε Ιερέας.
Ανέπτυξε μεγάλη θρησκευτική και κοινωνικὴ δράση. Αφωσιωμένος στο καθήκον και στην προκοπή των χριστιανών περνούσε αρμονικά με τους άλλους ιερείς του ίδιου Ναού. Το 1912, ανέπτυξε αξιόλογη εθνική δράση, τόση που οι Τούρκοι τὸν συνέλαβαν και τον κακοποίησαν[1].
Κατά την διάρκεια του συμμοριτοπολέμου, ο π. Βασίλειος αρνήθηκε να τροφοδοτήσει τους κομμουνιστές[2], καθώς τοὺς θεωρούσε εχθροὺς της πατρίδος καὶ τοὺς κατηγορούσε δημοσία[3]. Γι αυτήν την εθνική στάση του, οι κομμουνιστές αποφάσισαν να τον εξοντώσουν[4].
Στις 29 Σεπτεμβρίου 1947, αφού μπήκαν από χωριό, πρώτα ρήμαξαν το σπίτι του π. Βασιλείου[5] και ζήτησαν και την κόρη του, την οποία δεν κατόρθωσαν να την βρουν[6]. Τότε ο «αρχηγός» ζήτησε να παρουσιασθεί ο πατέρας.
Ο π. Βασίλειος υποψιασμένος τι τον περίμενε, ηρνείτο να τους ακολουθήσει[7]. Ένας όμως συμμορίτης τον άρπαξε από τα μαλλιά[8] και σέρνοντας τον έφερε μπροστά στὸν «αρχηγό» του[9]. Ο π. Βασίλειος ψιθύριζε: «Συγχώρεσε, Κύριε, εμένα και αυτούς»[10].
Σε λίγη ώρα, τον πυροβόλησαν και τον φόνευσαν[11]. Οι συμμορίτισσες χόρευαν γύρω από τον νεκρό καγχάζοντας και βλασφημώντας[12], ενώ η γερόντισσα πρεσβυτέρα σπάραζε λίγο πιο πέρα[13].
Φωτογραφίες
Βιβλιογραφία
- (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ. 365 - 366.
Παραπομπές
