Νικόλαος Μπερτσικάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
(Νέα σελίδα με '{{Infobox holy martyr | autonumber = 100255 | name = Νικόλαος Μπερτσικάς | image = Μπερτσεκάς-Νικόλαος-01-519.jpg | last_name = Μπερτσικάς | first_name = Νικόλαος | city_of_origin = Στιμάγκα | county_of_origin = Κορινθίας | date_of_birth = 1888 | e...') |
('''Μπερτσικάς Νικόλαος''' (1888 - † 29 Μαρτίου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στην Στιμάγκα Κορινθίας, στην Ιερά Μητρόπολη Κορινθίας.) |
||
(3 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από τον ίδιο χρήστη δεν εμφανίζεται) | |||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{Infobox holy martyr | {{Infobox holy martyr | ||
| autonumber | | autonumber = 100255 | ||
| name | | name = Νικόλαος Μπερτσικάς | ||
| image | | image = Μπερτσεκάς-Νικόλαος-01-519.jpg | ||
| last_name | | last_name = Μπερτσικάς | ||
| first_name | | first_name = Νικόλαος | ||
| city_of_origin | | city_of_origin = [[:Κατηγορία:Στιμάγκα Κορινθίας|Στιμάγκα]] | ||
| county_of_origin | | county_of_origin = [[:Κατηγορία:Κορινθίας|Κορινθίας]] | ||
| date_of_birth | | date_of_birth = 1888 | ||
| ecclesiastical_office = [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]], [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]] | | ecclesiastical_office = [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]], [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]] | ||
| ecclesiastical_area | | ecclesiastical_area = [[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις Κορινθίας|Ιερά Μητρόπολις Κορινθίας]] | ||
| place_of_sacrifice | | place_of_sacrifice = Σούρι (Στυμφαλίας) Κορινθίας | ||
| date_of_sacrifice | | date_of_sacrifice = [[:Κατηγορία:29 Μαρτίου|29 Μαρτίου]] [[:Κατηγορία:1944|1944]] | ||
}} | }} | ||
'''Μπερτσικάς Νικόλαος''' (1888 - † 29 Μαρτίου 1944). Διετέλεσε [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]] και [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]], στην Στιμάγκα Κορινθίας, στην [[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις Κορινθίας|Ιερά Μητρόπολη Κορινθίας]]. | |||
'''Μπερτσικάς Νικόλαος''' (1888 - † 29 Μαρτίου 1944). Διετέλεσε [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]] και [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]] | |||
==Βιογραφικό== | ==Βιογραφικό== | ||
Γραμμή 26: | Γραμμή 25: | ||
Κατά την διάρκεια της Κατοχής, προστάτεψε τους ενορίτες του με κίνδυνο της ζωής του<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 91.</ref>. Επίσης, ήλεγχε αυστηρά και άφοβα την κομμουνιστική αθεΐα και θηριωδία<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Μάλιστα, όταν οι συμμορίτες τον κάλεσαν να προσχωρήσει στον Κομμουνισμό, τους απήντησε: «Ουδεμία σχέση μεταξύ φωτός και σκότους, μεταξύ χριστιανισμού και Κομμουνισμού»<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Εκείνοι, για τον λόγο αυτό, τον θεώρησαν «αντιδραστικό»<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Στις 26 Μαρτίου 1944, τον κάλεσαν σε ένα σπίτι δήθεν για να κάνει αγιασμό<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και εκεί τον συνέλαβαν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Με χτυπήματα, τον πήγαν στο χωριό Καλλιάνοι, όπου τον έκλεισαν στο κρατητήριο. Τα μεσάνυχτα, τον πήγαν στον «φρούραρχο», ο οποίος του είπε: «Συ είσαι λοιπόν ο παπάς της Στιμάγκας! Το ξέρεις πως μας έγινες αγκάθι;»<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']], σελ. 91 – 92.</ref>. Κατόπιν, τον έβρισε χυδαία<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']], σελ. 92.</ref>. Ο π. Νικόλαος αποκρίθηκε: «Δεν είμαι αγκάθι, αλλά τσοπάνος που φυλάει το κοπάδι του μην του το αφανίσουν οι λύκοι»<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Ο «φρούραρχος» έγινε έξω φρενών, ώστε τον έβρισε χειρότερα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και τον χτύπησε<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Ύστερα, τον παρέδωσε στους δημίους<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, οι οποίοι του έβγαλαν τις τρίχες της γενειάδος του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και του ξερίζωσαν τα νύχια των χειρών και των ποδιών<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, με αποτελέσμα να λιποθυμήσει από τον πόνο<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και να τον αφήσουν έτσι ως το πρωί<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, οπότε του πήραν ρούχα και παπούτσια<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. | Κατά την διάρκεια της Κατοχής, προστάτεψε τους ενορίτες του με κίνδυνο της ζωής του<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 91.</ref>. Επίσης, ήλεγχε αυστηρά και άφοβα την κομμουνιστική αθεΐα και θηριωδία<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Μάλιστα, όταν οι συμμορίτες τον κάλεσαν να προσχωρήσει στον Κομμουνισμό, τους απήντησε: «Ουδεμία σχέση μεταξύ φωτός και σκότους, μεταξύ χριστιανισμού και Κομμουνισμού»<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Εκείνοι, για τον λόγο αυτό, τον θεώρησαν «αντιδραστικό»<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Στις 26 Μαρτίου 1944, τον κάλεσαν σε ένα σπίτι δήθεν για να κάνει αγιασμό<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και εκεί τον συνέλαβαν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Με χτυπήματα, τον πήγαν στο χωριό Καλλιάνοι, όπου τον έκλεισαν στο κρατητήριο. Τα μεσάνυχτα, τον πήγαν στον «φρούραρχο», ο οποίος του είπε: «Συ είσαι λοιπόν ο παπάς της Στιμάγκας! Το ξέρεις πως μας έγινες αγκάθι;»<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']], σελ. 91 – 92.</ref>. Κατόπιν, τον έβρισε χυδαία<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']], σελ. 92.</ref>. Ο π. Νικόλαος αποκρίθηκε: «Δεν είμαι αγκάθι, αλλά τσοπάνος που φυλάει το κοπάδι του μην του το αφανίσουν οι λύκοι»<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Ο «φρούραρχος» έγινε έξω φρενών, ώστε τον έβρισε χειρότερα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και τον χτύπησε<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Ύστερα, τον παρέδωσε στους δημίους<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, οι οποίοι του έβγαλαν τις τρίχες της γενειάδος του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και του ξερίζωσαν τα νύχια των χειρών και των ποδιών<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, με αποτελέσμα να λιποθυμήσει από τον πόνο<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και να τον αφήσουν έτσι ως το πρωί<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, οπότε του πήραν ρούχα και παπούτσια<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. | ||
Στις 29 Μαρτίου 1944, τον πήγαν στη θέση Σούρι (Στυμφαλίας)<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, όπου τον φόνευσαν με μαχαίρι<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και πέταξαν το λείψανό του σε ένα κοντινό πηγάδι<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. | Στις 29 Μαρτίου 1944, τον πήγαν στη θέση Σούρι (Στυμφαλίας)<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, όπου τον φόνευσαν με μαχαίρι<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και πέταξαν το λείψανό του σε ένα κοντινό πηγάδι<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. | ||
==Φωτογραφίες == | ==Φωτογραφίες == | ||
<gallery class="center"> | <gallery class="center"> | ||
File:Μπερτσεκάς-Νικόλαος-01-519.jpg|Νικόλαος Μπερτσικάς<br/>(Πηγή: ([[Βιβλίο:Β002|Β002]]) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., ''Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953)'', Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 519.) | File:Μπερτσεκάς-Νικόλαος-01-519.jpg|Νικόλαος Μπερτσικάς<br/>(Πηγή: ([[Βιβλίο:Β002|Β002]]) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., ''Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953)'', Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 519.) | ||
</gallery> | </gallery> | ||
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
* ([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 90 – 92. | * ([[Βιβλίο:Β002|Β002]]) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., ''Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953)'', Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 519. | ||
* ([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 90 – 92. | |||
==Παραπομπές== | ==Παραπομπές== | ||
<references /> | <references /> | ||
Γραμμή 49: | Γραμμή 47: | ||
[[Κατηγορία:Κορινθίας]] | [[Κατηγορία:Κορινθίας]] | ||
<div id='CustomDisplayTitle' style='display: none;'>Νικόλαος Μπερτσικάς [† 29 Μαρτίου 1944]</div>{{DISPLAYTITLE:Μπερτσικάς Νικόλαος}} | |||
{{DEFAULTSORT:Μπερτσικας, Νικολαος}} | |||
----------------------------- | |||
''Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα '''«Ιερομάρτυρες»''', καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, '''[https://evaggelialappa.gr/resume Ευαγγελία Κ. Λάππα]'''.'' |
Τελευταία αναθεώρηση της 10:04, 14 Ιουλίου 2024
Νικόλαος Μπερτσικάς | |
---|---|
α/α | 100255 |
Επώνυμο | Μπερτσικάς |
Όνομα | Νικόλαος |
Πόλη καταγωγής | Στιμάγκα |
Νομός καταγωγής | Κορινθίας |
Ημερομηνία Γέννησεως | 1888 |
Εκκλησιαστικό Αξίωμα | Ιερεύς, Εφημέριος |
Εκκλησιαστική περιοχή | Ιερά Μητρόπολις Κορινθίας |
Τόπος θυσίας | Σούρι (Στυμφαλίας) Κορινθίας |
Ημερομηνία θυσίας | 29 Μαρτίου 1944 |
Μπερτσικάς Νικόλαος (1888 - † 29 Μαρτίου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στην Στιμάγκα Κορινθίας, στην Ιερά Μητρόπολη Κορινθίας.
Βιογραφικό
Ο π. Νικόλαος Μπερτσικάς γεννήθηκε στη Στιμάγκα της Κορινθίας το 1888. Σε ηλικία δεκαοκτώ ετών τελείωσε το Γυμνάσιο και κατόπιν διωρίσθηκε διδάσκαλος στο Ελληνοχώριο για δύο έτη. Ύστερα, έφυγε στην Αμερική, απ΄ όπου, όμως, επέστρεψε γρήγορα στην Πατρίδα του.
Συμμετείχε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και στην Μικρασιατική Εκστρατεία, όπου ανδραγάθησε και παρασημοφορήθηκε. Μετά από δύο έτη φοιτήσεως στην Ιερατική Σχολή Τριπόλεως και χειροτονήθηκε Ιερεύς.
Ο π. Νικόλαος Μπερτσικάς παρακολουθούσε τους ενορίτες του με ενδιαφέρον και αγάπη και επενέβαινε πάντα για να τους φανερώσει το λόγο του Θεού, τον οποίο δίδασκε κυρίως με τον δικό του βίο. Είχε πάντα το προβάδισμα στα κοινωφελή έργα.
Κατά την διάρκεια της Κατοχής, προστάτεψε τους ενορίτες του με κίνδυνο της ζωής του[1]. Επίσης, ήλεγχε αυστηρά και άφοβα την κομμουνιστική αθεΐα και θηριωδία[2]. Μάλιστα, όταν οι συμμορίτες τον κάλεσαν να προσχωρήσει στον Κομμουνισμό, τους απήντησε: «Ουδεμία σχέση μεταξύ φωτός και σκότους, μεταξύ χριστιανισμού και Κομμουνισμού»[3]. Εκείνοι, για τον λόγο αυτό, τον θεώρησαν «αντιδραστικό»[4]. Στις 26 Μαρτίου 1944, τον κάλεσαν σε ένα σπίτι δήθεν για να κάνει αγιασμό[5] και εκεί τον συνέλαβαν[6]. Με χτυπήματα, τον πήγαν στο χωριό Καλλιάνοι, όπου τον έκλεισαν στο κρατητήριο. Τα μεσάνυχτα, τον πήγαν στον «φρούραρχο», ο οποίος του είπε: «Συ είσαι λοιπόν ο παπάς της Στιμάγκας! Το ξέρεις πως μας έγινες αγκάθι;»[7]. Κατόπιν, τον έβρισε χυδαία[8]. Ο π. Νικόλαος αποκρίθηκε: «Δεν είμαι αγκάθι, αλλά τσοπάνος που φυλάει το κοπάδι του μην του το αφανίσουν οι λύκοι»[9]. Ο «φρούραρχος» έγινε έξω φρενών, ώστε τον έβρισε χειρότερα[10] και τον χτύπησε[11]. Ύστερα, τον παρέδωσε στους δημίους[12], οι οποίοι του έβγαλαν τις τρίχες της γενειάδος του[13] και του ξερίζωσαν τα νύχια των χειρών και των ποδιών[14], με αποτελέσμα να λιποθυμήσει από τον πόνο[15] και να τον αφήσουν έτσι ως το πρωί[16], οπότε του πήραν ρούχα και παπούτσια[17].
Στις 29 Μαρτίου 1944, τον πήγαν στη θέση Σούρι (Στυμφαλίας)[18], όπου τον φόνευσαν με μαχαίρι[19] και πέταξαν το λείψανό του σε ένα κοντινό πηγάδι[20].
Φωτογραφίες
Νικόλαος Μπερτσικάς
(Πηγή: (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 519.)
Βιβλιογραφία
- (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 519.
- (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 90 – 92.
Παραπομπές
- ↑ (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 91.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π., σελ. 91 – 92.
- ↑ ο. π., σελ. 92.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα «Ιερομάρτυρες», καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, Ευαγγελία Κ. Λάππα.