Ανδρέας Καϊάφας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από Ιερομάρτυρες
Ανδρέας Καϊάφας
(Νέα σελίδα με '{{Infobox holy martyr | autonumber = 100248 | name = Ανδρέας Καϊάφας | last_name = Καϊάφας | first_name = Ανδρέας | city_of_origin = Πριόλιθος | county_of_origin = Αχαΐας | ecclesiastical_office = Ιερεύς, :Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημ...')
 
('''Καϊάφας Ανδρέας''' († 26 Σεπτεμβρίου 1948). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στον Πριόλιθο Αχαΐας, στην Ιερά Μητρόπολη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας.)
 
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{Infobox holy martyr
{{Infobox holy martyr
| autonumber       = 100248
| autonumber               = 100248
| name         = Ανδρέας Καϊάφας
| name                     = Ανδρέας Καϊάφας
| last_name       = Καϊάφας
| last_name                 = Καϊάφας
| first_name       = Ανδρέας
| first_name               = Ανδρέας
| city_of_origin     = [[:Κατηγορία:Πριόλιθος Αχαΐας|Πριόλιθος]]
| city_of_origin           = [[:Κατηγορία:Πριόλιθος Αχαΐας|Πριόλιθος]]
| county_of_origin   = [[:Κατηγορία:Αχαΐας|Αχαΐας]]
| county_of_origin         = [[:Κατηγορία:Αχαΐας|Αχαΐας]]
| ecclesiastical_office = [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]], [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]]
| ecclesiastical_office     = [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]], [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]]
| ecclesiastical_area = [[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις Καλαβρύτων και Αιγιαλείας|Ιερά Μητρόπολις Καλαβρύτων και Αιγιαλείας]]
| ecclesiastical_area       = [[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις Καλαβρύτων και Αιγιαλείας|Ιερά Μητρόπολις Καλαβρύτων και Αιγιαλείας]]
| place_of_sacrifice   = Πριόλιθος Αχαΐας
| place_of_sacrifice       = Πριόλιθος Αχαΐας
| date_of_sacrifice   = [[:Κατηγορία:26 Σεπτεμβρίου|26 Σεπτεμβρίου]] [[:Κατηγορία:1948|1948]]
| date_of_sacrifice         = [[:Κατηγορία:26 Σεπτεμβρίου|26 Σεπτεμβρίου]] [[:Κατηγορία:1948|1948]]
| criminal_organization = [[:Κατηγορία:Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)|Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)]]
| criminal_organization     = [[:Κατηγορία:Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)|Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)]]
}}
}}


 
'''Καϊάφας Ανδρέας''' († 26 Σεπτεμβρίου 1948). Διετέλεσε [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]] και [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]], στον Πριόλιθο Αχαΐας, στην [[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις Καλαβρύτων και Αιγιαλείας|Ιερά Μητρόπολη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας]].
'''Καϊάφας Ανδρέας''' († 26 Σεπτεμβρίου 1948). Διετέλεσε [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]] και [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]] (Πριόλιθος Αχαΐας) στην [[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις Καλαβρύτων και Αιγιαλείας|Ιερά Μητρόπολη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας]].


==Βιογραφικό==
==Βιογραφικό==
Ο π. Ανδρέας Καϊάφας γεννήθηκε στο χωριό Πριόλιθος των Καλαβρύτων το 1912. Ήταν εγγονός Ιερέως. Πήγε στο Εκκλησιαστικό Φροντιστήριο Κορίνθου, νυμφεύθηκε καὶ χειροτονήθηκε Ιερέας του χωριού του το 1939.
Ο π. Ανδρέας Καϊάφας γεννήθηκε στο χωριό Πριόλιθος των Καλαβρύτων το 1912. Ήταν εγγονός Ιερέως. Πήγε στο Εκκλησιαστικό Φροντιστήριο Κορίνθου, νυμφεύθηκε και χειροτονήθηκε Ιερέας του χωριού του το 1939.


Ως εφημέριος ανέπτυξε αξιόλογη χριστιανική και εθνική δράση<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 319.</ref>, ακόμη και τον καιρό που είχαν επικρατήσει στο χωριό του οι κομμουνιστές<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Οι τελευταίοι, ενοχλημένοι<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, τον ειδοποίησαν «να παύσει να αντιδρά στον αγώνα τους για τον λαό»<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Στις αρχές Σεπτεμβρίου 1948, γι αυτόν τον λόγο, κατέβηκε στο Αίγιο και ανέφερε στην Μητρόπολη, ό, τι είχε συμβεί<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Ο τότε Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αγαθόνικος τον ενθάρρυνε να μην εγκαταλείψει την θέση του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και τον συμβούλευσε να εκτελεί με προσοχή<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, σταθερά<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και χωρίς προκλήσεις το έργο του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>.
Ως εφημέριος ανέπτυξε αξιόλογη χριστιανική και εθνική δράση<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 319.</ref>, ακόμη και τον καιρό που είχαν επικρατήσει στο χωριό του οι κομμουνιστές<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Οι τελευταίοι, ενοχλημένοι<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, τον ειδοποίησαν «να παύσει να αντιδρά στον αγώνα τους για τον λαό»<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Στις αρχές Σεπτεμβρίου 1948, γι αυτόν τον λόγο, κατέβηκε στο Αίγιο και ανέφερε στην Μητρόπολη, ό, τι είχε συμβεί<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Ο τότε Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αγαθόνικος τον ενθάρρυνε να μην εγκαταλείψει την θέση του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και τον συμβούλευσε να εκτελεί με προσοχή<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, σταθερά<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και χωρίς προκλήσεις το έργο του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>.


Με αυτές τις συμβουλές, ο π. Ανδρέας, παρά τις προτροπές άλλων περί του αντιθέτου<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, γύρισε στο Πριόλιθος και συνέχισε το έργο του, όπως και πριν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']], σελ. 319 – 320.</ref>. Στις 15 Σεπτεμβρίου 1948, συνελήφθη από τους συμμορίτες<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']], σελ. 320.</ref> και οδηγήθηκε μαζί με άλλους χωριανούς του στο βουνό Λειβούρζιο<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Στην ανάκριση, πήρε αυτός όλο το βάρος επάνω του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και την ευθύνη των κατηγοριών<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> πετυχαίνοντας να αφεθούν ελεύθεροι οι συγχωριανοί του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Στις 26 Σεπτεμβρίου 1948, δικάστηκε από ανταρτοδικείο<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> καὶ καταδικάστηκε σε θάνατο<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, γιατί «σαμποτάριζε τον αγώνα του λαού»<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Εκείνος, μόλις άκουσε την καταδίκη<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, απάντησε σταθερά: «Το σώμα θα σκοτώσετε, μα την ψυχή δεν μπορείτε να την πειράξετε»<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Τον φόνευσαν στις 29 Σεπτεμβρίου 1948<ref>([[Βιβλίο:Β002|Β002]]) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., ''Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953)'', Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 359.</ref>.
Με αυτές τις συμβουλές, ο π. Ανδρέας, παρά τις προτροπές άλλων περί του αντιθέτου<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, γύρισε στο Πριόλιθος και συνέχισε το έργο του, όπως και πριν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']], σελ. 319 – 320.</ref>. Στις 15 Σεπτεμβρίου 1948, συνελήφθη από τους συμμορίτες<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']], σελ. 320.</ref> και οδηγήθηκε μαζί με άλλους χωριανούς του στο βουνό Λειβούρζιο<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Στην ανάκριση, πήρε αυτός όλο το βάρος επάνω του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και την ευθύνη των κατηγοριών<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> πετυχαίνοντας να αφεθούν ελεύθεροι οι συγχωριανοί του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Στις 26 Σεπτεμβρίου 1948, δικάστηκε από ανταρτοδικείο<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και καταδικάστηκε σε θάνατο<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, γιατί «σαμποτάριζε τον αγώνα του λαού»<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Εκείνος, μόλις άκουσε την καταδίκη<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, απάντησε σταθερά: «Το σώμα θα σκοτώσετε, μα την ψυχή δεν μπορείτε να την πειράξετε»<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Τον φόνευσαν στις 29 Σεπτεμβρίου 1948<ref>([[Βιβλίο:Β002|Β002]]) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., ''Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953)'', Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 359.</ref>.
 
Σε τρεις μέρες, βρέθηκε το λείψανο του π. Ανδρέου γυμνό<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 320.</ref>, κρεουργημένο, πεταμένο στον ποταμό, που περνά κοντά στο χωριό. Κατ΄ εντολήν των συμμοριτών<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, για έξι μήνες έμεινε άταφος<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και μόνον όταν έφυγαν οι συμμορίτες<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, τον έθαψαν οι δικοί του.  


Σε τρεις μέρες, βρέθηκε το λείψανο του π. Ανδρέου γυμνό<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 320.</ref>, κρεουργημένο, πεταμένο στον ποταμό, που περνά κοντά στο χωριό. Κατ΄ εντολήν των συμμοριτών<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, για έξι μήνες έμεινε άταφος<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και μόνον όταν έφυγαν οι συμμορίτες<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, τον έθαψαν οι δικοί του.
==Φωτογραφίες ==
==Φωτογραφίες ==
<gallery class="center">
</gallery>




==Βιβλιογραφία==
==Βιβλιογραφία==
* ([[Βιβλίο:Β002|Β002]]) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., ''Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953)'', Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 359.<br/>
* ([[Βιβλίο:Β002|Β002]]) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., ''Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953)'', Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 359.
* ([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 139 – 140.<br/>
* ([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 139 – 140.  


==Παραπομπές==
==Παραπομπές==
<references />
<references />
Γραμμή 47: Γραμμή 43:
[[Κατηγορία:Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)]]
[[Κατηγορία:Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)]]


<div id='CustomDisplayTitle' style='display: none;'>Ανδρέας Καϊάφας [† 26 Σεπτεμβρίου 1948]</div>{{DISPLAYTITLE:Καϊάφας Ανδρέας}}


<div id='CustomDisplayTitle' style='display: none;'>Ανδρέας Καϊάφας [† 26 Σεπτεμβρίου 1948]</div>{{DISPLAYTITLE:Καϊάφας Ανδρέας}}  
{{DEFAULTSORT:Καϊαφας, Ανδρεας}}


{{DEFAULTSORT:Καϊάφας, Ανδρέας}}
-----------------------------

Τελευταία αναθεώρηση της 12:54, 26 Ιουνίου 2024

Ανδρέας Καϊάφας
α/α100248
ΕπώνυμοΚαϊάφας
ΌνομαΑνδρέας
Πόλη καταγωγήςΠριόλιθος
Νομός καταγωγήςΑχαΐας
Εκκλησιαστικό ΑξίωμαΙερεύς, Εφημέριος
Εκκλησιαστική περιοχήΙερά Μητρόπολις Καλαβρύτων και Αιγιαλείας
Τόπος θυσίαςΠριόλιθος Αχαΐας
Ημερομηνία θυσίας26 Σεπτεμβρίου 1948
Εφονεύθη από την οργάνωσηΕθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)


Καϊάφας Ανδρέας († 26 Σεπτεμβρίου 1948). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στον Πριόλιθο Αχαΐας, στην Ιερά Μητρόπολη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας.

Βιογραφικό

Ο π. Ανδρέας Καϊάφας γεννήθηκε στο χωριό Πριόλιθος των Καλαβρύτων το 1912. Ήταν εγγονός Ιερέως. Πήγε στο Εκκλησιαστικό Φροντιστήριο Κορίνθου, νυμφεύθηκε και χειροτονήθηκε Ιερέας του χωριού του το 1939.

Ως εφημέριος ανέπτυξε αξιόλογη χριστιανική και εθνική δράση[1], ακόμη και τον καιρό που είχαν επικρατήσει στο χωριό του οι κομμουνιστές[2]. Οι τελευταίοι, ενοχλημένοι[3], τον ειδοποίησαν «να παύσει να αντιδρά στον αγώνα τους για τον λαό»[4]. Στις αρχές Σεπτεμβρίου 1948, γι αυτόν τον λόγο, κατέβηκε στο Αίγιο και ανέφερε στην Μητρόπολη, ό, τι είχε συμβεί[5]. Ο τότε Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αγαθόνικος τον ενθάρρυνε να μην εγκαταλείψει την θέση του[6] και τον συμβούλευσε να εκτελεί με προσοχή[7], σταθερά[8] και χωρίς προκλήσεις το έργο του[9].

Με αυτές τις συμβουλές, ο π. Ανδρέας, παρά τις προτροπές άλλων περί του αντιθέτου[10], γύρισε στο Πριόλιθος και συνέχισε το έργο του, όπως και πριν[11]. Στις 15 Σεπτεμβρίου 1948, συνελήφθη από τους συμμορίτες[12] και οδηγήθηκε μαζί με άλλους χωριανούς του στο βουνό Λειβούρζιο[13]. Στην ανάκριση, πήρε αυτός όλο το βάρος επάνω του[14] και την ευθύνη των κατηγοριών[15] πετυχαίνοντας να αφεθούν ελεύθεροι οι συγχωριανοί του[16]. Στις 26 Σεπτεμβρίου 1948, δικάστηκε από ανταρτοδικείο[17] και καταδικάστηκε σε θάνατο[18], γιατί «σαμποτάριζε τον αγώνα του λαού»[19]. Εκείνος, μόλις άκουσε την καταδίκη[20], απάντησε σταθερά: «Το σώμα θα σκοτώσετε, μα την ψυχή δεν μπορείτε να την πειράξετε»[21]. Τον φόνευσαν στις 29 Σεπτεμβρίου 1948[22].

Σε τρεις μέρες, βρέθηκε το λείψανο του π. Ανδρέου γυμνό[23], κρεουργημένο, πεταμένο στον ποταμό, που περνά κοντά στο χωριό. Κατ΄ εντολήν των συμμοριτών[24], για έξι μήνες έμεινε άταφος[25] και μόνον όταν έφυγαν οι συμμορίτες[26], τον έθαψαν οι δικοί του.

Φωτογραφίες

Βιβλιογραφία

  • (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 359.
  • (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 139 – 140.

Παραπομπές

  1. ↑ (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 319.
  2. ↑ ο. π.
  3. ↑ ο. π.
  4. ↑ ο. π.
  5. ↑ ο. π.
  6. ↑ ο. π.
  7. ↑ ο. π.
  8. ↑ ο. π.
  9. ↑ ο. π.
  10. ↑ ο. π.
  11. ↑ ο. π., σελ. 319 – 320.
  12. ↑ ο. π., σελ. 320.
  13. ↑ ο. π.
  14. ↑ ο. π.
  15. ↑ ο. π.
  16. ↑ ο. π.
  17. ↑ ο. π.
  18. ↑ ο. π.
  19. ↑ ο. π.
  20. ↑ ο. π.
  21. ↑ ο. π.
  22. ↑ (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 359.
  23. ↑ (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 320.
  24. ↑ ο. π.
  25. ↑ ο. π.
  26. ↑ ο. π.


Ανακτήθηκε από «https://holy-martyrs.com/index.php?title=Ανδρέας_Καϊάφας&oldid=1875»