Χαράλαμπος Παναγιωτόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από Ιερομάρτυρες
Χαράλαμπος Παναγιωτόπουλος
(Νέα σελίδα με '{{Infobox holy martyr | autonumber = 100237 | name = Χαράλαμπος Παναγιωτόπουλος | last_name = Παναγιωτόπουλος | first_name = Χαράλαμπος | city_of_origin = Πύργος | county_of_origin = Ηλείας | ecclesiastical_office = Ιερεύς, :Κατηγορ...')
 
('''Παναγιωτόπουλος Χαράλαμπος''' († 25 Δεκεμβρίου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στην Κυνοσάργους Αττικής, στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών.)
 
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{Infobox holy martyr
{{Infobox holy martyr
| autonumber       = 100237
| autonumber               = 100237
| name         = Χαράλαμπος Παναγιωτόπουλος
| name                     = Χαράλαμπος Παναγιωτόπουλος
| last_name       = Παναγιωτόπουλος
| last_name                 = Παναγιωτόπουλος
| first_name       = Χαράλαμπος
| first_name               = Χαράλαμπος
| city_of_origin     = [[:Κατηγορία:Πύργος Ηλείας|Πύργος]]
| city_of_origin           = [[:Κατηγορία:Πύργος Ηλείας|Πύργος]]
| county_of_origin   = [[:Κατηγορία:Ηλείας|Ηλείας]]
| county_of_origin         = [[:Κατηγορία:Ηλείας|Ηλείας]]
| ecclesiastical_office = [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]], [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]]
| ecclesiastical_office     = [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]], [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]]
| holy_temple     = [[:Κατηγορία:Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κυνοσάργους Αττικής|Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου]], Κυνοσάργους Αττικής
| holy_temple               = [[:Κατηγορία:Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κυνοσάργους Αττικής|Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου]], Κυνοσάργους Αττικής
| ecclesiastical_area = [[:Κατηγορία:Αρχιεπισκοπή Αθηνών|Αρχιεπισκοπή Αθηνών]]
| ecclesiastical_area       = [[:Κατηγορία:Αρχιεπισκοπή Αθηνών|Αρχιεπισκοπή Αθηνών]]
| place_of_sacrifice   = Αθήνα
| place_of_sacrifice       = Αθήνα
| date_of_sacrifice   = [[:Κατηγορία:25 Δεκεμβρίου|25 Δεκεμβρίου]] [[:Κατηγορία:1944|1944]]
| date_of_sacrifice         = [[:Κατηγορία:25 Δεκεμβρίου|25 Δεκεμβρίου]] [[:Κατηγορία:1944|1944]]
| criminal_organization = [[:Κατηγορία:Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)|Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)]]
| criminal_organization     = [[:Κατηγορία:Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)|Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)]]
}}
}}


 
'''Παναγιωτόπουλος Χαράλαμπος''' († 25 Δεκεμβρίου 1944). Διετέλεσε [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]] και [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]] στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στην Κυνοσάργους Αττικής, στην [[:Κατηγορία:Αρχιεπισκοπή Αθηνών|Αρχιεπισκοπή Αθηνών]].
'''Παναγιωτόπουλος Χαράλαμπος''' († 25 Δεκεμβρίου 1944). Διετέλεσε [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]] και [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]] στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου (Κυνοσάργους Αττικής) στην [[:Κατηγορία:Αρχιεπισκοπή Αθηνών|Αρχιεπισκοπή Αθηνών]].


==Βιογραφικό==
==Βιογραφικό==
Ο π. Χαράλαμπος Παναγιωτακόπουλος καταγόταν από τον Πύργο της Ηλείας. Σπούδασε Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ παράλληλα, εργαζόταν. Το 1933, νυμφεύθηκε ενώ σε τρία χρόνια χειροτονήθηκε Ιερέας και τοποθετήθηκε εφημέριος στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου (Κυνοσάργους) Αθηνών.
Ο π. Χαράλαμπος Παναγιωτακόπουλος καταγόταν από τον Πύργο της Ηλείας. Σπούδασε Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ παράλληλα, εργαζόταν. Το 1933, νυμφεύθηκε ενώ σε τρία χρόνια χειροτονήθηκε Ιερέας και τοποθετήθηκε εφημέριος στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου (Κυνοσάργους) Αθηνών.


Ως Ιερέας ίδρυσε Κατηχητικά Σχολεία όλων των ειδών και προς χάριν τους εξέδιδε το χριστιανικό έντυπο «Κήρυξ της αληθείας» και το Κατηχητικό Ημερολόγιο. Το 1943, ίδρυσε τους «Ομίλους του Σταυρού» για νέους και νέες, μὲ σκοπὸ την χριστιανική τους διάπλαση. Κατά τα έτη 1938-40, η Αδελφότης Κυριών και δεσποινίδων Κυνοσάργους «Παναγία η Ελεούσα», με την καθοδήγησή του, ίδρυσε κατασκηνώσεις στην Αγία Παρασκευή Αττικής. Ακόμα, ίδρυσε καὶ διηύθυνε ο ἴδιος Δημοτικό Σχολείο και ανέπτυξε συστηματικό κηρυκτικό έργο.
Ως Ιερέας ίδρυσε Κατηχητικά Σχολεία όλων των ειδών και προς χάριν τους εξέδιδε το χριστιανικό έντυπο «Κήρυξ της αληθείας» και το Κατηχητικό Ημερολόγιο. Το 1943, ίδρυσε τους «Ομίλους του Σταυρού» για νέους και νέες, μὲ σκοπο την χριστιανική τους διάπλαση. Κατά τα έτη 1938-40, η Αδελφότης Κυριών και δεσποινίδων Κυνοσάργους «Παναγία η Ελεούσα», με την καθοδήγησή του, ίδρυσε κατασκηνώσεις στην Αγία Παρασκευή Αττικής. Ακόμα, ίδρυσε και διηύθυνε ο ἴδιος Δημοτικό Σχολείο και ανέπτυξε συστηματικό κηρυκτικό έργο.


Κατά την διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου, υπηρέτησε ως στρατιωτικός Ιερέας στα Νοσοκομεία Λαρίσης και ύστερα στην πρώτη γραμμή, μέχρι την κατάρρευση του μετώπου. Κατά την διάρκεια της Κατοχής, δημιούργησε «Προμηθευτικόν Συνεταιρισμόν Ενοριτών Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Κυνοσάργους», ίδρυσε εφηβικό συσσίτιο, ενώ συμπαραστεκόταν στους καταδικασθέντες, από τους Γερμανούς, Έλληνες.
Κατά την διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου, υπηρέτησε ως στρατιωτικός Ιερέας στα Νοσοκομεία Λαρίσης και ύστερα στην πρώτη γραμμή, μέχρι την κατάρρευση του μετώπου. Κατά την διάρκεια της Κατοχής, δημιούργησε «Προμηθευτικόν Συνεταιρισμόν Ενοριτών Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Κυνοσάργους», ίδρυσε εφηβικό συσσίτιο, ενώ συμπαραστεκόταν στους καταδικασθέντες, από τους Γερμανούς, Έλληνες.
Γραμμή 26: Γραμμή 25:
Μετά την Κατοχή, δεν δίσταζε στα κηρύγματά του να ξεσκεπάζει τις προθέσεις των κομμουνιστώ<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 29.</ref>ν και να τους καυτηριάζει με δριμύτητα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Γι αυτόν τον λόγο, κατά την διάρκεια των Δεκεμβριανών, συνελήφθη από αντάρτες του [[:Κατηγορία:Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)|Ε.Λ.Α.Σ.]]<ref>([[Βιβλίο:Β001|Β001]]) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, ''Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40'', Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ. 131.</ref> και φυλακίστηκε<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 29.</ref>. Στις 24 Δεκεμβρίου 1944, οι κομμουνιστές τον πήραν δήθεν για ανάκριση και τον εξετέλεσαν με ριπές πολυβόλου, την επόμενη ημέρα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>.
Μετά την Κατοχή, δεν δίσταζε στα κηρύγματά του να ξεσκεπάζει τις προθέσεις των κομμουνιστώ<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 29.</ref>ν και να τους καυτηριάζει με δριμύτητα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Γι αυτόν τον λόγο, κατά την διάρκεια των Δεκεμβριανών, συνελήφθη από αντάρτες του [[:Κατηγορία:Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)|Ε.Λ.Α.Σ.]]<ref>([[Βιβλίο:Β001|Β001]]) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, ''Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40'', Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ. 131.</ref> και φυλακίστηκε<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 29.</ref>. Στις 24 Δεκεμβρίου 1944, οι κομμουνιστές τον πήραν δήθεν για ανάκριση και τον εξετέλεσαν με ριπές πολυβόλου, την επόμενη ημέρα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>.


Ύστερα από δεκαοκτώ ημέρες βρέθηκε το λείψανό του στην Ηλιούπολη και θάφθηκε στον Περίβολο του Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κυνοσάργους.
Ύστερα από δεκαοκτώ ημέρες βρέθηκε το λείψανό του στην Ηλιούπολη και θάφθηκε στον Περίβολο του Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κυνοσάργους.  
 
==Φωτογραφίες ==
==Φωτογραφίες ==
<gallery class="center">
</gallery>




==Βιβλιογραφία==
==Βιβλιογραφία==
* ([[Βιβλίο:Β001|Β001]]) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, ''Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40'', Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ.131.<br/>
* ([[Βιβλίο:Β001|Β001]]) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, ''Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40'', Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ.131.
* ([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ.28 - 30.<br/>
* ([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ.28 - 30.  


==Παραπομπές==
==Παραπομπές==
<references />
<references />
Γραμμή 50: Γραμμή 46:
[[Κατηγορία:Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)]]
[[Κατηγορία:Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)]]


<div id='CustomDisplayTitle' style='display: none;'>Χαράλαμπος Παναγιωτόπουλος [† 25 Δεκεμβρίου 1944]</div>{{DISPLAYTITLE:Παναγιωτόπουλος Χαράλαμπος}}


<div id='CustomDisplayTitle' style='display: none;'>Χαράλαμπος Παναγιωτόπουλος [† 25 Δεκεμβρίου 1944]</div>{{DISPLAYTITLE:Παναγιωτόπουλος Χαράλαμπος}}  
{{DEFAULTSORT:Παναγιωτοπουλος, Χαραλαμπος}}


{{DEFAULTSORT:Παναγιωτόπουλος, Χαράλαμπος}}
-----------------------------

Τελευταία αναθεώρηση της 12:53, 26 Ιουνίου 2024

Χαράλαμπος Παναγιωτόπουλος
α/α100237
ΕπώνυμοΠαναγιωτόπουλος
ΌνομαΧαράλαμπος
Πόλη καταγωγήςΠύργος
Νομός καταγωγήςΗλείας
Εκκλησιαστικό ΑξίωμαΙερεύς, Εφημέριος
Ιερός ΝαόςΙερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου, Κυνοσάργους Αττικής
Εκκλησιαστική περιοχήΑρχιεπισκοπή Αθηνών
Τόπος θυσίαςΑθήνα
Ημερομηνία θυσίας25 Δεκεμβρίου 1944
Εφονεύθη από την οργάνωσηΕθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)

Παναγιωτόπουλος Χαράλαμπος († 25 Δεκεμβρίου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στην Κυνοσάργους Αττικής, στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών.

Βιογραφικό

Ο π. Χαράλαμπος Παναγιωτακόπουλος καταγόταν από τον Πύργο της Ηλείας. Σπούδασε Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ παράλληλα, εργαζόταν. Το 1933, νυμφεύθηκε ενώ σε τρία χρόνια χειροτονήθηκε Ιερέας και τοποθετήθηκε εφημέριος στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου (Κυνοσάργους) Αθηνών.

Ως Ιερέας ίδρυσε Κατηχητικά Σχολεία όλων των ειδών και προς χάριν τους εξέδιδε το χριστιανικό έντυπο «Κήρυξ της αληθείας» και το Κατηχητικό Ημερολόγιο. Το 1943, ίδρυσε τους «Ομίλους του Σταυρού» για νέους και νέες, μὲ σκοπο την χριστιανική τους διάπλαση. Κατά τα έτη 1938-40, η Αδελφότης Κυριών και δεσποινίδων Κυνοσάργους «Παναγία η Ελεούσα», με την καθοδήγησή του, ίδρυσε κατασκηνώσεις στην Αγία Παρασκευή Αττικής. Ακόμα, ίδρυσε και διηύθυνε ο ἴδιος Δημοτικό Σχολείο και ανέπτυξε συστηματικό κηρυκτικό έργο.

Κατά την διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου, υπηρέτησε ως στρατιωτικός Ιερέας στα Νοσοκομεία Λαρίσης και ύστερα στην πρώτη γραμμή, μέχρι την κατάρρευση του μετώπου. Κατά την διάρκεια της Κατοχής, δημιούργησε «Προμηθευτικόν Συνεταιρισμόν Ενοριτών Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Κυνοσάργους», ίδρυσε εφηβικό συσσίτιο, ενώ συμπαραστεκόταν στους καταδικασθέντες, από τους Γερμανούς, Έλληνες.

Μετά την Κατοχή, δεν δίσταζε στα κηρύγματά του να ξεσκεπάζει τις προθέσεις των κομμουνιστώ[1]ν και να τους καυτηριάζει με δριμύτητα[2]. Γι αυτόν τον λόγο, κατά την διάρκεια των Δεκεμβριανών, συνελήφθη από αντάρτες του Ε.Λ.Α.Σ.[3] και φυλακίστηκε[4]. Στις 24 Δεκεμβρίου 1944, οι κομμουνιστές τον πήραν δήθεν για ανάκριση και τον εξετέλεσαν με ριπές πολυβόλου, την επόμενη ημέρα[5].

Ύστερα από δεκαοκτώ ημέρες βρέθηκε το λείψανό του στην Ηλιούπολη και θάφθηκε στον Περίβολο του Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κυνοσάργους.

Φωτογραφίες

Βιβλιογραφία

  • (Β001) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40, Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ.131.
  • (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ.28 - 30.

Παραπομπές

  1. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 29.
  2. ο. π.
  3. (Β001) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40, Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ. 131.
  4. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 29.
  5. ο. π.