Παπαϊωάννου Κωνσταντίνος

Από Ιερομάρτυρες
Αναθεώρηση ως προς 09:06, 14 Ιουλίου 2024 από τον Evaglap (συζήτηση | συνεισφορές) ('''Παπαϊωάννου Κωνσταντίνος''' (1900 - † 09 Φεβρουαρίου 1945). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στο Τέροβο Ιωαννίνων, στην Ιερά Μητρόπολη Ιωαννίνων.)

Κωνσταντίνος Παπαϊωάννου
Κωνσταντίνος Παπαϊωάννου
α/α100153
ΕπώνυμοΠαπαϊωάννου
ΌνομαΚωνσταντίνος
Πόλη καταγωγήςΤέροβο
Νομός καταγωγήςΙωαννίνων
Ημερομηνία Γέννησεως1900
Εκκλησιαστικό ΑξίωμαΙερεύς, Εφημέριος
Εκκλησιαστική περιοχήΙερά Μητρόπολις Ιωαννίνων
Τόπος θυσίαςΤέροβο Ιωαννίνων
Ημερομηνία θυσίας09 Φεβρουαρίου 1945


Παπαϊωάννου Κωνσταντίνος (1900 - † 09 Φεβρουαρίου 1945). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στο Τέροβο Ιωαννίνων, στην Ιερά Μητρόπολη Ιωαννίνων.

Βιογραφικό

Ο Κωνσταντίνος Παπαϊωάννου γεννήθηκε στο Τέροβο Ιωαννίνων το 1900. Ήταν γιος Ιερέως. Τελείωσε το Ιεροδιδασκαλείο Βελλάς σε μεγάλη ηλικία και χειροτονήθηκε Ιερεύς. Διετέλεσε εφημέριος στο Πάτερο Κατσανοχωρίου και ύστερα στο χωριό Πέρδικα, στις αρχές του 1941.

Κατά την διάρκεια της Κατοχής, συμπαραστεκόταν και ενθάρρυνε τους ενορίτες του[1]. Όταν δημιουργήθηκε η Εθνική Αντίσταση, ενθάρρυνε όλη την περιοχή Ξηροβουνίου να ενταχθεί στον Ε.Δ.Ε.Σ.[2], κάτι βεβαίως που ενόχλησε το Ε.Α.Μ.[3]. Στις 8 Φεβρουαρίου 1945, οι κομμουνιστές τον συνέλαβαν και τον έκλεισαν στο Δημοτικό Σχολείο Τερόβου[4].

Εκεί του έβγαλαν τα ρούχα[5] και, αφού του έκαναν χίλιους εξευτελισμούς[6], τον χτυπούσαν για τέσσερες ώρες τον χτυπούσαν με ξύλα, με σκοινιά και με ό, τι έβρισκαν[7]. Οι φωνές του ακουγόταν πολύ μακριά αλλά, όμως, κανείς δεν μπορούσε να πλησιάσει. Αφήνοντάς τον σε αφασία, άφησαν να τον πάρουν οι Ιερείς του Τερόβου, οι οποίοι τον μετέφεραν στο σπίτι του[8], όπου απεβίωσε στις 9 Φεβρουαρίου 1945[9].

Φωτογραφίες

Βιβλιογραφία

  • (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 266 – 267.

Παραπομπές

  1. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 267.
  2. ο. π.
  3. ο. π.
  4. ο. π.
  5. ο. π.
  6. ο. π.
  7. ο. π.
  8. ο. π.
  9. ο. π.



Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή την ιστοσελίδα «Ιερομάρτυρες» καθώς επίσης και την συγγραφέα του Ευαγγελία Κ. Λάππα.