Καρυτσιώτης Νικόλαος

Από Ιερομάρτυρες
Αναθεώρηση ως προς 12:54, 26 Ιουνίου 2024 από τον Evaglap (συζήτηση | συνεισφορές) ('''Καρυτσιώτης Νικόλαος''' († 29 Δεκεμβρίου 1943). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στην Καταβόθρα Λακωνίας, στην Ιερά Μητρόπολη Μονεμβασίας και Σπάρτης.)

Νικόλαος Καρυτσιώτης
Νικόλαος Καρυτσιώτης
Καρυτσιώτης-Νικόλαος-01-525.jpg
α/α100249
ΕπώνυμοΚαρυτσιώτης
ΌνομαΝικόλαος
ΠατρώνυμοΓεώργιος Καρυτσιώτης
Εκκλησιαστικό ΑξίωμαΙερεύς, Εφημέριος
Εκκλησιαστική περιοχήΙερά Μητρόπολις Μονεμβασίας και Σπάρτης
Τόπος θυσίαςΤαράτσα-Πάρκωνος Λακωνίας
Ημερομηνία θυσίας29 Δεκεμβρίου 1943


Καρυτσιώτης Νικόλαος († 29 Δεκεμβρίου 1943). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στην Καταβόθρα Λακωνίας, στην Ιερά Μητρόπολη Μονεμβασίας και Σπάρτης.

Βιογραφικό

Ο π. Νικόλαος Καρυτσιώτης του Γεωργίου γεννήθηκε το 1913. Ήταν γιος Ιερέως των Λακίων της Λακωνίας.

Τελείωσε το Γυμνάσιο και γράφτηκε στην Θεολογική Σχολή. Παράλληλα, διδάχθηκε Βυζαντινή μουσικὴ από τον Ιεροψάλτη Μητροπόλεως Αθηνών Αλεξάκη.

Νυμφεύθηκε και απέκτησε τρεις κόρες. Χειροτονήθηκε Ιερέας και τοποθετήθηκε ως εφημέριος του χωριό Καταβόθρα της Λακωνίας. Ως εφημέριος, ήταν ήσυχος, ευγενικός και γλυκομίλητος. Κήρυττε τακτικά και φρόντιζε πάντα για τους φτωχούς ενορίτες του, βοηθώντας τους πολλές φορές ο ίδιος απο το υστέρημά του.

Συμμετείχε στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο 1940 – 1941[1]. Κατά την διάρκεια της Κατοχής, δεν ανεμίχθη σε πολιτικές διαμάχες[2] και γι αυτό αρνήθηκε να προσχωρήσει στο Ε.Α.Μ.[3], για το οποίο έλεγε πως δὲν είναι πατριωτικὴ οργάνωση[4], αλλιώς θα γινόταν μέλος του από τους πρώτους[5].

Όταν δημιουργήθηκαν τα Τάγματα Ασφαλείας, οι αδελφοί του π. Νικολάου, που ήταν αξιωματικοί, κατετάγησαν σε αυτά. Ο ίδιος, κατά προτροπήν τους[6], προκειμένου να μην τον φονεύσουν οι κομμουνιστές[7], κατέφυγε στους Μολάους[8], όπου κλείστηκε στην οικία του και δεν ανέπτυξε καμία δράση[9].

Οι κομμουνιστές, όμως, όταν κατέλαβαν τους Μολάους, συνέλαβαν τον π. Νικόλαο[10] μαζί με τον αδελφό του Ιωάννη[11] και τριάντα επτά κατοίκους[12]. Τον βασάνισαν σκληρά[13] και τον φόνευσαν στην στην τρύπα του Ταράτσα-Πάρκωνος μαζί με τους συγκρατουμένους του στις 29 Δεκεμβρίου 1943[14].

Οι κάτοικοι της Καταβόθρας, λόγω της αγάπης τους απέναντι στον π. Νικόλαο[15], ανέλαβαν την συντήρηση της οικογένειάς του[16].

Φωτογραφίες

Βιβλιογραφία

  • (Β001) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40, Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ.117.
  • (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 525.
  • (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 159 - 160.

Παραπομπές

  1. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 159.
  2. ο. π.
  3. ο. π.
  4. ο. π.
  5. ο. π.
  6. ο. π.
  7. ο. π.
  8. ο. π.
  9. ο. π.
  10. ο. π., σελ. 159 – 160.
  11. ο. π., σελ. 160.
  12. ο. π.
  13. ο. π.
  14. ο. π.
  15. ο. π.
  16. ο. π.