Ζαφειριάδης Αναστάσιος
Αναστάσιος Ζαφειριάδης ή Ζαφειρίδης
Αναστάσιος Ζαφειριάδης | |
|---|---|
| α/α | 100180 |
| Επώνυμο | Ζαφειριάδης |
| Όνομα | Αναστάσιος |
| Τόπος καταγωγής | Σκάπελος Σαράντα Εκκλησιών Ανατολικής Θράκης |
| Εκκλησιαστικό Αξίωμα | Ιερεύς, Εφημέριος |
| Εκκλησιαστική περιοχή | Ιερά Μητρόπολις Πολυανής και Κιλκισίου |
| Τόπος θυσίας | Καρυώτισσα Γιαννιτσών |
| Ημερομηνία θυσίας | 1945 |
Ζαφειριάδης Αναστάσιος (1945). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος (Γέφυρα Κιλκισίου) στην Ιερά Μητρόπολις Πολυανής και Κιλκισίου.
Βιογραφικό
Ο π. Αναστάσιος Ζαφειριάδης καταγόταν από το Σκάπελο των Σαράντα Εκκλησιών και εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα, μετά την Μικρασιατική Καταστροφή. Το 1932, χειροτονήθηκε Ιερέας και ύστερα από πολλές ενορίες κατέληξε στην Γέφυρα Κιλκισίου.
Λόγω της ευλάβειάς του και του πατριωτισμού του, αρνήθηκε με κανένα τρόπο να ενταχθεί στο Ε.Α.Μ.. Τον συνέλαβαν με την κατηγορία του αντιδραστικού και τον μετέφεραν στη Σίνδο Θεσσαλονίκης, όπου τὸν έδειραν αλύπητα. Έπειτα τον έκλεισαν στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά.
Μετὰ τὴν συμφωνία της Βάρκιζας αποφάσισαν να μεταφέρουν τους κρατουμένους του στρατοπέδου Παύλου Μελά στην Αρδέα. Πηγαίνοντας διανυκτέρευσαν στον Ναό των Αγίων Αποστόλων του χωριού Πέλλα. Την νύχτα εκείνη, ο π. Αναστάσιος είδε όνειρο, όπου ο Χριστός τον καλούσε κοντά Του[1]. Το πρωί, το διηγήθηκε στους συγκρατούμενούς του, λέγοντας ότι θα τον σκοτώσουν[2]. Μάλιστα, γονάτισε μπροστά στην Αγία Τράπεζα[3] και, αφού έβγαλε το καλυμμαύχι του, προσευχήθηκε με δάκρυα στον Θεό[4].
Σε λίγο η πορεία προς την Αρδέα συνεχίσθηκε. Στο χωριό Καρυώτισσα Γιαννιτσών ένα έξαλλο πλήθος συμμοριτών όρμησε πάνω στον π. Αναστάσιο με φτυάρια, ξύλα, τσεκούρια[5]. Τον ξάπλωσαν στον δρόμο[6] και τον άφησαν εκεί να ψυχορραγεί[7] και να σπαράζει από τους πόνους[8], ώσπου κάποιος συμμορίτης τον πυροβόλησε[9].
Φωτογραφίες
Βιβλιογραφία
- (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ.370 – 371.
Παραπομπές
