Γεράσης ή Γεράνης Αθανάσιος

Από Ιερομάρτυρες
Αναθεώρηση ως προς 09:46, 14 Ιουλίου 2024 από τον Evaglap (συζήτηση | συνεισφορές) ('''Γεράσης ή Γεράνης Αθανάσιος''' (1878 - † 05 Φεβρουαρίου 1948). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στο Αμάραντο Κονίτσης, στην Ιερά Μητρόπολη Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης.)
(διαφορά) ← Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεότερη αναθεώρηση → (διαφορά)

Αθανάσιος Γεράσης ή Γεράνης
Αθανάσιος Γεράσης ή Γεράνης
Γεράσης-Αθανάσιος-01-515.jpg
α/α100018
ΕπώνυμοΓεράσης ή Γεράνης
ΌνομαΑθανάσιος
Πόλη καταγωγήςΑμάραντο
Νομός καταγωγήςΙωαννίνων
Ημερομηνία Γέννησεως1878
Εκκλησιαστικό ΑξίωμαΙερεύς, Εφημέριος
Εκκλησιαστική περιοχήΙερά Μητρόπολις Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης
Τόπος θυσίαςΜοναστήρι Ζέρμας Ιωαννίνων
Ημερομηνία θυσίας05 Φεβρουαρίου 1948
Εφονεύθη από την οργάνωσηΕθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)


Γεράσης ή Γεράνης Αθανάσιος (1878 - † 05 Φεβρουαρίου 1948). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στο Αμάραντο Κονίτσης, στην Ιερά Μητρόπολη Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης.

Βιογραφικό

Ο π. Αθανάσιος Γεράσης ή Γεράνης γεννήθηκε στον Αμάραντο της Κόνιτσας το 1878. Τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο και παρακολούθησε μαθήματα στην Αστική Σχολή. Παράλληλα, Όλες τις διαθέσιμες ώρες του τις αφιέρωνε στη μελέτη θρησκευτικών βιβλίων, ενώ δεν έλειπε από την Θεία λειτουργία και ήταν πάντα βοηθός Ιερέως.

Το 1908, έφυγε στην Αμερική, από όπου σε τρία χρόνια γύρισε και κατετάγη ως εθελοντής στους Βαλκανικούς πολέμους και αργότερα στην Μικρασιατική εκστρατεία. Ύστερα, χειροτονήθηκε Ιερέας και εφημέρευσε στην Αγία Βαρβάρα, και αργότερα, στον Αμάραντο, όταν απεβίωσε ο Ιερέας του χωριού του το 1932.

Οι κομμουνιστές δεν μπορούσαν να ανεχθούν τὴν εθνική και θρησκευτική δράση του[1]. Βρήκαν αιτία να τον εξοντώσουν, όταν έμαθαν ότι εκείνος οργάνωσε την διαφυγή των νεαρών συγχωριανών του, που δεν είχαν προλάβει με τους άλλους, πριν έλθουν οι συμμορίτες[2].

Μια Κυριακή την ώρα που ο π. Αθανάσιος ετοιμαζόταν να τελέσει την Θεία Ευχαριστία, μια ομάδα συμμοριτών όρμησαν στην εκκλησία, τον συνέλαβαν και τον μετέφεραν στο Μοναστήρι της Φούρ και Κονίτσης, όπου είχαν το αρχηγείο τους και τον υπέβαλαν σε απερίγραπτα βασανιστήρια[3]. Ύστερα, τον μετέφεραν τότε στο Μοναστήρι Ζέρμας, όπου απεβίωσε στις 10 Φεβρουαρίου 1948[4].

Φωτογραφίες

Βιβλιογραφία

  • (Β001) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40, Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ. 104.
  • (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 515.
  • (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 276 - 278.

Παραπομπές

  1. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 277.
  2. ο. π., σελ. 277 – 278.
  3. (Β001) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40, Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ. 104 και (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 278.
  4. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 278.



Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα «Ιερομάρτυρες», καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, Ευαγγελία Κ. Λάππα.