Ενωτιάδης Μιχαήλ

Από Ιερομάρτυρες
Αναθεώρηση ως προς 12:51, 26 Ιουνίου 2024 από τον Evaglap (συζήτηση | συνεισφορές) ('''Ενωτιάδης Μιχαήλ''' (1886 - † 12 Ιανουαρίου 1948). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στην Πύργο Λαρύμνης, στην Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος.)

Μιχαήλ Ενωτιάδης
Μιχαήλ Ενωτιάδης
α/α100178
ΕπώνυμοΕνωτιάδης
ΌνομαΜιχαήλ
Τόπος καταγωγήςΠροκόπι Καισαρείας Μικράς Ασίας
Ημερομηνία Γέννησεως1886
Εκκλησιαστικό ΑξίωμαΙερεύς, Εφημέριος
Εκκλησιαστική περιοχήΙερά Μητρόπολις Φθιώτιδος
Τόπος θυσίαςΠύργος Λαρύμνης
Ημερομηνία θυσίας12 Ιανουαρίου 1948


Ενωτιάδης Μιχαήλ (1886 - † 12 Ιανουαρίου 1948). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στην Πύργο Λαρύμνης, στην Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος.

Βιογραφικό

Ο π. Μιχαήλ Ενωτιάδης γεννήθηκε στο Προκόπιο της Καισαρείας το 1886. Στα 1912, χειροτονήθηκε Ιερέας. Μετὰ τὴν Μικρασιατική καταστροφή, ήλθε στην Ελλάδα και, αφού έμεινε μερικά χρόνια στο χωριό Μαντούδι της Χαλκίδος, ήλθε στην Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος το 1927. Εκεί πρώτα υπηρέτησε στο χωριό Μαρτίνο και από το 1930 και έπειτα στον Πύργο Λαρύμνης, που δεν είχε για χρόνια Ιερέα. Εκεί, ο π. Μιχαήλ εργάστηκε με θείο ζήλο[1] και κατόρθωσε να γίνει αγαπητός σε όλους[2], καθώς ήταν χριστιανός και πατριώτης[3].

Κατά την διάρκεια του συμμοριτοπολέμου, λόγω του αντικομμουνισμού του[4], οι συμμορίτες αποφάσισαν να τον φονεύσουν[5]. Στις 12 Ιανουαρίου 1948, επετέθησαν εναντίον του Πύργου. Ο π. Μιχαήλ, αν και είχε ειδοποιηθεί εγκαίρως[6], δεν κατόρθωσε να φύγει[7], διότι ήταν άρρωστος[8]. Οι συμμορίτες τον συνέλαβαν, άρρωστο όντα, στην οικία του[9] και μαζί με την πρεσβυτέρα του, τον οδήγησαν έξω από το χωριό[10]. Στον δρόμο, οι συμμορίτες απομάκρυναν την πρεσβυτέρα[11] και έπειτα, αφού χτύπησαν με πολυβόλο τον π. Μιχαήλ[12], τον φόνευσαν[13].

Φωτογραφίες

Βιβλιογραφία

  • (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ.55.

Παραπομπές

  1. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 55.
  2. ο. π.
  3. ο. π.
  4. ο. π.
  5. ο. π.
  6. ο. π.
  7. ο. π.
  8. ο. π.
  9. ο. π.
  10. ο. π.
  11. ο. π.
  12. ο. π.
  13. ο. π.