Ρούσκας Αβραάμ

Από Ιερομάρτυρες
Αναθεώρηση ως προς 12:51, 26 Ιουνίου 2024 από τον Evaglap (συζήτηση | συνεισφορές) ('''Ρούσκας Αβραάμ''' († 19 Απριλίου 1947). Διετέλεσε Ιερομόναχος και Ηγούμενος στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στην Ρεντίνα (Μενελαΐδος) Τρικάλων, στην Ιερά Μητρόπολη Τρίκκης και Σταγών.)

Αβραάμ Ρούσκας
Αβραάμ Ρούσκας
α/α100170
ΕπώνυμοΡούσκας
ΌνομαΑβραάμ
Πόλη καταγωγήςΚαστανιά
Νομός καταγωγήςΚαρδίτσας
Εκκλησιαστικό ΑξίωμαΙερομόναχος, Ηγούμενος
ΜοναστήριΙερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου, Ρεντίνα (Μενελαΐδος) Τρικάλων
Εκκλησιαστική περιοχήΙερά Μητρόπολις Τρίκκης και Σταγών
Τόπος θυσίαςΡεντίνα Τρικάλων
Ημερομηνία θυσίας19 Απριλίου 1947


Ρούσκας Αβραάμ († 19 Απριλίου 1947). Διετέλεσε Ιερομόναχος και Ηγούμενος στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στην Ρεντίνα (Μενελαΐδος) Τρικάλων, στην Ιερά Μητρόπολη Τρίκκης και Σταγών.

Βιογραφικό

Ο π. Αβραάμ Ρούσκας καταγόταν από την Καστανιά Υπάτης, όπου έμαθε και τα πρώτα του γράμματα. Ύστερα, έγινε βοσκός. Σε πολύ νεαρή ηλικία, έφυγε στο Άγιον Όρος, όπου εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας[1]. Αργότερα γύρισε στο χωριό του, όπου χειροτονήθηκε πρεσβύτερος το 1930. Διορίστηκε ηγούμενος στην Ιερά Μονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στη Ρεντίνα (Μενελαΐδος) Τρικάλων, του οποίου ο π. Αβραάμ επέτυχε την ανασυγκρότηση του. Επίσης, εξέδωσε την μέχρι τότε άγνωστη ακολουθία του αγίου Βασιλείου Αγκύρας[2], του οποίου η κάρα σωζόταν σε εκείνο το μοναστήρι[3].

Ως χαρακτήρας, ήταν πράος, φιλήσυχος και φιλότιμος[4].

Λόγω του αντικομμουνισμού του[5], οι κομμουνιστές τον έβαλαν στο στόχαστρο[6]. Οι χωρικοί τον συμβούλεψαν να φύγει[7], αλλά εκείνος δεν τους άκουσε[8]. Κάποια ημέρα, οι συμμορίτες τον συνέλαβαν και τον έσερναν μαζί τους σε διάφορα χωριά της Πίνδου[9]. Τελικά, όμως, τον άφησαν ελεύθερο να γυρίσει στο μοναστήρι του[10], αφού δεν καμία κατηγορία δεν μπόρεσε να σταθεί εναντίον του[11].

Μια μέρα οι συμμορίτες ήλθαν και λεηλάτησαν εντελώς το μοναστήρι[12]. Συνέλαβαν τον π. Αβραάμ και τον μετέφεραν λίγο μακρύτερα από το Μοναστήρι. Εκεί τον κατακρεούργησαν[13] και τον κρέμασαν από μια δρυ[14] στις 19 Απριλίου 1947[15].

Φωτογραφίες

Βιβλιογραφία

  • (Β001) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40, Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ. 146.
  • (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 214 – 215.
  • (Β012) Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό εναρέτων Αγιορειτών του εικοστού αιώνος, Τόμος Α΄, 1901 – 1955, Εκδόσεις Μυγδονία, Θεσσαλονίκη 2011, σελ. 421.

Παραπομπές

  1. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 214 και (Β012) Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό εναρέτων Αγιορειτών του εικοστού αιώνος, Τόμος Α΄ 1901 – 1955, Εκδόσεις Μυγδονία, Θεσσαλονίκη 2011, σελ. 421.
  2. (Β012) Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό εναρέτων Αγιορειτών του εικοστού αιώνος, Τόμος Α΄ 1901 – 1955, Εκδόσεις Μυγδονία, Θεσσαλονίκη 2011, σελ. 421.
  3. ο. π.
  4. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 214.
  5. ο. π.
  6. ο. π.
  7. ο. π.
  8. ο. π.
  9. ο. π.
  10. ο. π.
  11. ο. π., σελ. 214 – 215.
  12. ο. π., σελ. 215.
  13. ο. π.
  14. ο. π.
  15. (Β001) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40, Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ. 146.