Κωνσταντίνος Παπαϊωάννου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτα: Αναιρέθηκε |
||
Γραμμή 19: | Γραμμή 19: | ||
Ο Κωνσταντίνος Παπαϊωάννου γεννήθηκε στο Τέροβο Ιωαννίνων το 1900. Ήταν γιος Ιερέως. Τελείωσε το Ιεροδιδασκαλείο Βελλάς σε μεγάλη ηλικία και χειροτονήθηκε Ιερεύς. Διετέλεσε εφημέριος στο Πάτερο Κατσανοχωρίου και ύστερα στο χωριό Πέρδικα, στις αρχές του 1941. | Ο Κωνσταντίνος Παπαϊωάννου γεννήθηκε στο Τέροβο Ιωαννίνων το 1900. Ήταν γιος Ιερέως. Τελείωσε το Ιεροδιδασκαλείο Βελλάς σε μεγάλη ηλικία και χειροτονήθηκε Ιερεύς. Διετέλεσε εφημέριος στο Πάτερο Κατσανοχωρίου και ύστερα στο χωριό Πέρδικα, στις αρχές του 1941. | ||
Κατά την διάρκεια της Κατοχής, συμπαραστεκόταν και ενθάρρυνε τους ενορίτες του<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ. 267.</ref>. Όταν δημιουργήθηκε η Εθνική Αντίσταση, ενθάρρυνε όλη την περιοχή Ξηροβουνίου να ενταχθεί στον [[:Κατηγορία:Εθνικός Δημοκρατικός Ελληνικός Σύνδεσμος (Ε.Δ.Ε.Σ.)|Ε.Δ.Ε.Σ.]]<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, κάτι βεβαίως που ενόχλησε το | Κατά την διάρκεια της Κατοχής, συμπαραστεκόταν και ενθάρρυνε τους ενορίτες του<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ. 267.</ref>. Όταν δημιουργήθηκε η Εθνική Αντίσταση, ενθάρρυνε όλη την περιοχή Ξηροβουνίου να ενταχθεί στον [[:Κατηγορία:Εθνικός Δημοκρατικός Ελληνικός Σύνδεσμος (Ε.Δ.Ε.Σ.)|Ε.Δ.Ε.Σ.]]<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, κάτι βεβαίως που ενόχλησε το ΕΑΜ<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Στις 8 Φεβρουαρίου 1945, οι κομμουνιστές τον συνέλαβαν και τὸν έκλεισαν στο Δημοτικό Σχολείο Τερόβου<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. | ||
Εκεί του έβγαλαν τα ρούχα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και, αφού του έκαναν χίλιους εξευτελισμούς<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, τον χτυπούσαν για τέσσερες ώρες τὸν χτυπούσαν με ξύλα, με σκοινιά και με ό, τι έβρισκαν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Οι φωνές του ακουγόταν πολύ μακριά αλλά, όμως, κανείς δεν μπορούσε να πλησιάσει. Αφήνοντάς τον σε αφασία, άφησαν να τον πάρουν οι Ιερείς του Τερόβου, οι οποίοι τὸν μετέφεραν στο σπίτι του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, όπου απεβίωσε στις 9 Φεβρουαρίου 1945<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. | Εκεί του έβγαλαν τα ρούχα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και, αφού του έκαναν χίλιους εξευτελισμούς<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, τον χτυπούσαν για τέσσερες ώρες τὸν χτυπούσαν με ξύλα, με σκοινιά και με ό, τι έβρισκαν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Οι φωνές του ακουγόταν πολύ μακριά αλλά, όμως, κανείς δεν μπορούσε να πλησιάσει. Αφήνοντάς τον σε αφασία, άφησαν να τον πάρουν οι Ιερείς του Τερόβου, οι οποίοι τὸν μετέφεραν στο σπίτι του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, όπου απεβίωσε στις 9 Φεβρουαρίου 1945<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. |
Αναθεώρηση της 19:59, 26 Μαΐου 2024
Κωνσταντίνος Παπαϊωάννου | |
---|---|
α/α | 100153 |
Επώνυμο | Παπαϊωάννου |
Όνομα | Κωνσταντίνος |
Πόλη καταγωγής | Τέροβο |
Νομός καταγωγής | Ιωαννίνων |
Ημερομηνία Γέννησεως | 1900 |
Εκκλησιαστικό Αξίωμα | Ιερεύς, Εφημέριος |
Εκκλησιαστική περιοχή | Ιερά Μητρόπολις Ιωαννίνων |
Τόπος θυσίας | Τέροβο Ιωαννίνων |
Ημερομηνία θυσίας | 09 Φεβρουαρίου 1945 |
Παπαϊωάννου Κωνσταντίνος (1900 - † 09 Φεβρουαρίου 1945). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος (Τέροβο Ιωαννίνων) στην Ιερά Μητρόπολη Ιωαννίνων.
Βιογραφικό
Ο Κωνσταντίνος Παπαϊωάννου γεννήθηκε στο Τέροβο Ιωαννίνων το 1900. Ήταν γιος Ιερέως. Τελείωσε το Ιεροδιδασκαλείο Βελλάς σε μεγάλη ηλικία και χειροτονήθηκε Ιερεύς. Διετέλεσε εφημέριος στο Πάτερο Κατσανοχωρίου και ύστερα στο χωριό Πέρδικα, στις αρχές του 1941.
Κατά την διάρκεια της Κατοχής, συμπαραστεκόταν και ενθάρρυνε τους ενορίτες του[1]. Όταν δημιουργήθηκε η Εθνική Αντίσταση, ενθάρρυνε όλη την περιοχή Ξηροβουνίου να ενταχθεί στον Ε.Δ.Ε.Σ.[2], κάτι βεβαίως που ενόχλησε το ΕΑΜ[3]. Στις 8 Φεβρουαρίου 1945, οι κομμουνιστές τον συνέλαβαν και τὸν έκλεισαν στο Δημοτικό Σχολείο Τερόβου[4].
Εκεί του έβγαλαν τα ρούχα[5] και, αφού του έκαναν χίλιους εξευτελισμούς[6], τον χτυπούσαν για τέσσερες ώρες τὸν χτυπούσαν με ξύλα, με σκοινιά και με ό, τι έβρισκαν[7]. Οι φωνές του ακουγόταν πολύ μακριά αλλά, όμως, κανείς δεν μπορούσε να πλησιάσει. Αφήνοντάς τον σε αφασία, άφησαν να τον πάρουν οι Ιερείς του Τερόβου, οι οποίοι τὸν μετέφεραν στο σπίτι του[8], όπου απεβίωσε στις 9 Φεβρουαρίου 1945[9].
Φωτογραφίες
Βιβλιογραφία
- (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ. 266 – 267.
Παραπομπές