Κωνσταντίνος Φιλιάδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από Ιερομάρτυρες
Κωνσταντίνος Φιλιάδης
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ (Αντικατάσταση κειμένου - «[[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολη » σε «[[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις »)
Γραμμή 13: Γραμμή 13:




'''Φιλιάδης Κωνσταντίνος''' († 16 Μαΐου 1943). Διετέλεσε [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]] και [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]] στον Ιερό Ναό Γεννήσεως της Θεοτόκου (Κρύα Νερά Καστοριάς) στην [[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολη Καστορίας|Ιερά Μητρόπολη Καστορίας]].
'''Φιλιάδης Κωνσταντίνος''' († 16 Μαΐου 1943). Διετέλεσε [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]] και [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]] στον Ιερό Ναό Γεννήσεως της Θεοτόκου (Κρύα Νερά Καστοριάς) στην [[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις Καστορίας|Ιερά Μητρόπολη Καστορίας]].


==Βιογραφικό==
==Βιογραφικό==

Αναθεώρηση της 21:49, 6 Μαΐου 2024

Κωνσταντίνος Φιλιάδης
α/α100194
ΕπώνυμοΦιλιάδης
ΌνομαΚωνσταντίνος
Εκκλησιαστικό ΑξίωμαΙερεύς, Εφημέριος
Ιερός ΝαόςΙερός Ναός Γεννήσεως της Θεοτόκου, Κρύα Νερά Καστοριάς
Εκκλησιαστική περιοχήΙερά Μητρόπολις Καστορίας
Τόπος θυσίαςΔαμασκηνιά Καστοριάς
Ημερομηνία θυσίας16 Μαΐου 1943
Εφονεύθη από την οργάνωσηΕθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)


Φιλιάδης Κωνσταντίνος († 16 Μαΐου 1943). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος στον Ιερό Ναό Γεννήσεως της Θεοτόκου (Κρύα Νερά Καστοριάς) στην Ιερά Μητρόπολη Καστορίας.

Βιογραφικό

Ο π. Κωνσταντίνος Φιλιάδης ήταν Εφημέριος του χωριού Κρύα Νερά της Μητροπόλεως Καστοριάς[1].

Στις 16 Μαΐου 1943, συνελήφθη από αντάρτες του Ε.Λ.Α.Σ. και, αφού μεταφέρθηκε στο χωριό Δαμασκηνιά, εξετελέσθη[2].

Φωτογραφίες


Βιβλιογραφία

  • (Β001) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40, Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων 8, Αθήνα 1996, σελ. 155.
  • (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ. 300.


Παραπομπές

  1. (Β001) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40, Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων 8, Αθήνα 1996, σελ. 155.
  2. ο. π.