Στυλιανός Αρκουδέας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ (Αντικατάσταση κειμένου - «[[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολη » σε «[[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις ») |
||
Γραμμή 14: | Γραμμή 14: | ||
'''Αρκουδέας Στυλιανός''' († 01 Ιουνίου 1944). Διετέλεσε [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]] και [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]] στην [[:Κατηγορία:Ιερά | '''Αρκουδέας Στυλιανός''' († 01 Ιουνίου 1944). Διετέλεσε [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]] και [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]] στην [[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις Αττικής και Μεγαρίδος|Ιερά Μητρόπολη Αττικής και Μεγαρίδος]]. | ||
==Βιογραφικό== | ==Βιογραφικό== |
Αναθεώρηση της 17:17, 6 Μαΐου 2024
Στυλιανός Αρκουδέας | |
---|---|
α/α | 100009 |
Επώνυμο | Αρκουδέας |
Όνομα | Στυλιανός |
Πόλη καταγωγής | Οίτυλος |
Νομός καταγωγής | Λακωνίας |
Εκκλησιαστικό Αξίωμα | Ιερεύς, Εφημέριος |
Εκκλησιαστική περιοχή | Ιερά Μητρόπολις Αττικής και Μεγαρίδος |
Τόπος θυσίας | Πατητήρι Μαραθώνος |
Ημερομηνία θυσίας | 01 Ιουνίου 1944 |
Εφονεύθη από την οργάνωση | Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.) |
Αρκουδέας Στυλιανός († 01 Ιουνίου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος στην Ιερά Μητρόπολη Αττικής και Μεγαρίδος.
Βιογραφικό
Ο π. Στυλιανός Αρκουδέας καταγόταν από την Οιτύλο Μάνης. Έχοντας τελειώσει το Σχολαρχείο, χειροτονήθηκε Ιερέας και τοποθετήθηκε ως εφημέριος στον Ιερό Ναό τῆς Κοιμήσεως της Θεοτόκου στη Ραφήνα της Αττικής το 1934.
Ως προς το χαρακτήρα του, ήταν ευσεβής, ευφυής, αφιλοχρήματος και δραστήριος[1]. Η ορμητικότητα και τὸ θάρρος του τὸν οδηγούσαν κάποτε ως την επιπολαιότητα ή τον έκαναν να ξεπερνά τον κύκλο της δικαιοδοσίας του και γι' αυτό δημιουργούσε αντιπάθειες[2]. Επίσης, αγαπούσε την Πατρίδα και γι αυτό βοήθησε εθνικές οργανώσεις κατά την διάρκεια της Κατοχής[3]. Οι κομμουνιστές, γι αυτόν τον λόγο, τὸν θεώρησαν επικίνδυνο[4]. Στις 9 Ιουνίου 1944, στις 9 το βράδυ, τον συνέλαβαν μέσα στην οικία του[5]. Οι δικοί του, επειδή ήταν απαγορευμένη η κυκλοφορία το βράδυ, ανέφεραν τὴν απαγωγή του στις κατοχικές αρχές την επομένη ημέρα[6].
Τον έφεραν στη θέση «Πατητήρι» Μαραθώνος[7] και, με απόφαση του λαϊκού δικαστηρίου του ΕΛΑΣ[8], τον καταδίκασαν σε θάνατο με τὴν ψευδή κατηγορία, ότι ήταν συνεργάτης των Γερμανών[9]. Αφού τον βασάνισαν σκληρά[10], τὸν αποτελείωσαν με λιθοβολισμό[11].
Φωτογραφίες
Βιβλιογραφία
- (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ. 34 - 35.
Παραπομπές