Ιωάννης Αθανασιάδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Από Ιερομάρτυρες
Ιωάννης Αθανασιάδης
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 16: | Γραμμή 16: | ||
==Βιογραφικό== | ==Βιογραφικό== | ||
Ο π. Ιωάννης Αθανασιάδης γεννήθηκε το 1893, με καταγωγή από την Μικρά Ασία<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ. 328.</ref>. Είχε νυμφευθεί και είχε χειροτονηθεί Ιερέας. Εγκαταστάθηκε στο χωριό Ίμερα της Κοζάνης το 1938. | |||
Στις 26 Νοεμβρίου 1944, λόγω της αρνήσεώς του να προσχωρήσει στον Κομμουνισμό για εθνικούς και θρησκευτικούς λόγους<ref>[[Βιβλίο:Β005|ο. π.]]</ref>, οι συμμορίτες τον συνέλαβαν και τον βασάνισαν σκληρά<ref>[[Βιβλίο:Β005|ο. π.]]</ref>. Του έκοβαν του τις σάρκες, τις οποίες πετούσαν στους σκύλους<ref>[[Βιβλίο:Β005|ο. π.]]</ref> και έριχναν αλάτι στις πληγές του<ref>[[Βιβλίο:Β005|ο. π.]]</ref>. Στο τέλος τον κρέμασαν, μπροστά στα μάτια του δεκαπεντάχρονου γιού του<ref>[[Βιβλίο:Β005|ο. π.]]</ref>, τον οποίο, ύστερα, έσφαξαν<ref>([[Βιβλίο:Β001|Β001]]) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, ''Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40'', Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων 8, Αθήνα 1996, σελ. 97.</ref>. | |||
<div id='FileFighterBiography'></div> | <div id='FileFighterBiography'></div> | ||
Αναθεώρηση της 19:32, 4 Μαΐου 2024
Ιωάννης Αθανασιάδης | |
|---|---|
| α/α | 100003 |
| Επώνυμο | Αθανασιάδης |
| Όνομα | Ιωάννης |
| Τόπος καταγωγής | Μικρά Ασία |
| Ημερομηνία Γέννησεως | 1893 |
| Εκκλησιαστικό Αξίωμα | Ιερεύς |
| Ιερός Ναός | Ιερός Ναός Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, Ίμερα Κοζάνης |
| Εκκλησιαστική περιοχή | Ιερά Μητρόπολις Σερβίων και Κοζάνης |
| Ημερομηνία θυσίας | 26 Νοεμβρίου 1944 |
Αθανασιάδης Ιωάννης (1893 - † 26 Νοεμβρίου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς στον Ιερό Ναό Αποστόλων Πέτρου και Παύλου (Ίμερα Κοζάνης) στην Ιερά Μητρόπολη Σερβίων και Κοζάνης.
Βιογραφικό
Ο π. Ιωάννης Αθανασιάδης γεννήθηκε το 1893, με καταγωγή από την Μικρά Ασία[1]. Είχε νυμφευθεί και είχε χειροτονηθεί Ιερέας. Εγκαταστάθηκε στο χωριό Ίμερα της Κοζάνης το 1938.
Στις 26 Νοεμβρίου 1944, λόγω της αρνήσεώς του να προσχωρήσει στον Κομμουνισμό για εθνικούς και θρησκευτικούς λόγους[2], οι συμμορίτες τον συνέλαβαν και τον βασάνισαν σκληρά[3]. Του έκοβαν του τις σάρκες, τις οποίες πετούσαν στους σκύλους[4] και έριχναν αλάτι στις πληγές του[5]. Στο τέλος τον κρέμασαν, μπροστά στα μάτια του δεκαπεντάχρονου γιού του[6], τον οποίο, ύστερα, έσφαξαν[7].
Φωτογραφίες
Βιβλιογραφία
- (Β001) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40, Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων 8, Αθήνα 1996, σελ. 97.
- (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ. 328.
Παραπομπές
- ↑ (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ. 328.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ (Β001) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40, Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων 8, Αθήνα 1996, σελ. 97.
