Παναγιώτης Παπαθανασίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από Ιερομάρτυρες
Παναγιώτης Παπαθανασίου
('''Παπαθανασίου Παναγιώτης''' († 28 Αυγούστου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στην Μελιγκόβα Αιτωλοακαρνανίας, στην Ιερά Μητρόπολη Αιτωλοακαρνανίας.)
('''Παπαθανασίου Παναγιώτης''' († 28 Αυγούστου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στην Μελιγκόβα Αιτωλοακαρνανίας, στην Ιερά Μητρόπολη Αιτωλοακαρνανίας.)
 
Γραμμή 53: Γραμμή 53:
-----------------------------
-----------------------------
   
   
''Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή την ιστοσελίδα '''«Ιερομάρτυρες»''' καθώς επίσης και την συγγραφέα του '''[https://evaggelialappa.gr/resume Ευαγγελία Κ. Λάππα]'''.''
''Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα '''«Ιερομάρτυρες»''', καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, '''[https://evaggelialappa.gr/resume Ευαγγελία Κ. Λάππα]'''.''

Τελευταία αναθεώρηση της 09:48, 14 Ιουλίου 2024

Παναγιώτης Παπαθανασίου
Παπαθανασίου-Παναγιώτης-01-513.jpg
α/α100086
ΕπώνυμοΠαπαθανασίου
ΌνομαΠαναγιώτης
Πόλη καταγωγήςΜελιγκόβα
Νομός καταγωγήςΑιτωλοακαρνανίας
Εκκλησιαστικό ΑξίωμαΙερεύς, Εφημέριος
Εκκλησιαστική περιοχήΙερά Μητρόπολις Αιτωλοακαρνανίας
Τόπος θυσίαςΔρυμών Αιτωλοακαρνανίας
Ημερομηνία θυσίας28 Αυγούστου 1944
Εφονεύθη από την οργάνωσηΕθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)


Παπαθανασίου Παναγιώτης († 28 Αυγούστου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στην Μελιγκόβα Αιτωλοακαρνανίας, στην Ιερά Μητρόπολη Αιτωλοακαρνανίας.

Βιογραφικό

Ο π. Παναγιώτης Παπαθανασίου καταγόταν πιθανότατα από την Μελιγκόβα της Αιτωλοακαρνανίας.

Αφού ολοκλήρωσε την στρατιωτική του θητεία, χειροτονήθηκε Ιερέας και τοποθετήθηκε εφημέριος στο χωριό του.

Ως άνθρωπος ήταν φίλεργος και στοργικός. Η εκκλησιαστική του δράση ήταν αξιόλογη σχετικά με τις γραμματικές του γνώσεις. Λόγω της εθνικής του δράσεως και του εθνικού του φρονήματος, προκαλούσε την οργή των κομμουνιστών.

Στις 25 Αυγούστου 1944, τον συνέλαβαν και τον μετέφεραν στο χωριό Δρυμών, όπου ήταν το αρχηγείο τους[1]. Εκεί ένας ενορίτης του από προσωπικούς λόγους τον συκοφάντησε ως γερμανόφιλο[2], δίνοντας έτσι στους συμμορίτες την αφορμή να κλείσουν τον π. Παναγιώτη σὲ στρατόπεδο[3]. Σε τρεις μέρες, τον μετέφεραν στο κοντινο ξωκκλήσι του προφήτη Ηλία, όπου τον βασάνισαν[4]. Μάλιστα, το αίμα του ζεστο και κατακόκκινο, ξετιναγμένο από μια κομμένη αρτηρία, έβαψε την ξύλινη πόρτα του εξωκκλησιού[5]. Ύστερα τον πυροβόλησαν και τον σκότωσαν[6].

Φωτογραφίες

Βιβλιογραφία

  • (Β001) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40, Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ. 138.
  • (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 513.
  • (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 77 - 78.

Παραπομπές

  1. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 78.
  2. ο. π.
  3. ο. π.
  4. ο. π.
  5. ο. π.
  6. ο. π.



Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα «Ιερομάρτυρες», καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, Ευαγγελία Κ. Λάππα.