Στέφανος Χατζηφωτιάδης – Τρασανίδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από Ιερομάρτυρες
Στέφανος Χατζηφωτιάδης – Τρασανίδης
('''Χατζηφωτιάδης – Τρασανίδης Στέφανος''' (1907 - † 13 Ιουνίου 1949). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στα Πλατανάκια Σερρών, στην Ιερά Μητρόπολη Σιδηροκάστρου.)
('''Χατζηφωτιάδης – Τρασανίδης Στέφανος''' (1907 - † 13 Ιουνίου 1949). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στα Πλατανάκια Σερρών, στην Ιερά Μητρόπολη Σιδηροκάστρου.)
Γραμμή 47: Γραμμή 47:


-----------------------------
-----------------------------
''Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή την ιστοσελίδα '''«Ιερομάρτυρες»''' καθώς επίσης και την συγγραφέα του '''[https://evaggelialappa.gr/resume Ευαγγελία Κ. Λάππα]'''.''

Αναθεώρηση της 09:06, 14 Ιουλίου 2024

Στέφανος Χατζηφωτιάδης – Τρασανίδης
α/α100148
ΕπώνυμοΧατζηφωτιάδης – Τρασανίδης
ΌνομαΣτέφανος
Πόλη καταγωγήςΑνατολή
Νομός καταγωγήςΣερρών
Ημερομηνία Γέννησεως1907
Εκκλησιαστικό ΑξίωμαΙερεύς, Εφημέριος
Εκκλησιαστική περιοχήΙερά Μητρόπολις Σιδηροκάστρου
Τόπος θυσίαςΠλατανάκια Σερρών
Ημερομηνία θυσίας13 Ιουνίου 1949


Χατζηφωτιάδης – Τρασανίδης Στέφανος (1907 - † 13 Ιουνίου 1949). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στα Πλατανάκια Σερρών, στην Ιερά Μητρόπολη Σιδηροκάστρου.

Βιογραφικό

O π. Στέφανος Χατζηφωτιάδης – Τρασανίδης γεννήθηκε στο χωριό Ανατολή των Σερρών το 1907.

Νυμφεύθηκε και απέκτησε τέσσερα παιδιά, τρία αγόρια και ένα κορίτσι. Λίγο πριν από τον πόλεμο του 40 χειροτονήθηκε και τοποθετήθηκε πρώτα στο Θεοδώροβο και έπειτα Αργότερα η Μητρόπολις στα Πλατανάκια.

Κατά την διάρκεια του συμμοριτοπολέμου, αρνήθηκε να εγκαταλείψει τους ενορίτες του και να φύγει. Στις 13 Ιουνίου 1949, την ημέρα της Πεντηκοστής, ο στρατός παρατήρησε κινήσεις πάνω στο Μπέλλες, που τις εξήγησε ως προετοιμασία για νυκτερινή επίθεση και ειδοποίησε τον δάσκαλο του χωριού και στον Ιερέα, ο οποίος έλειπε σε ιερατικό καθήκον[1]. Την νύχτα, ακούστηκαν αραιοί πυροβολισμοί και ο δάσκαλος σύρθηκε σε ένα καταφύγιο, ενώ ο π. Στέφανος βρισκόταν στην οικία του[2]. Όταν οι συμμορίτες εισήλθαν στο χωριό, θυμήθηκε να πάει το καταφύγιο[3], αλλά μόλις τον είδαν οι συμμορίτες[4], τον πυροβόλησαν και τον φόνευσαν[5]. Μάλιστα, οι σφαίρες διαπέρασαν τους ώμους του[6].

Το πρωί, που είχαν φύγει όλοι οι συμμορίτες, βρέθηκε στον κήπο της οικίας του νεκρός ο π. Στέφανος[7], ο οποίος θάφθηκε πάνδημα στην αψίδα της εκκλησίας, όπου και του κατασκευάστηκε μνημείο με σταυρό.

Φωτογραφίες

Βιβλιογραφία

  • (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 311.
  • (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 387 – 389.

Παραπομπές

  1. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 388.
  2. ο. π.
  3. ο. π.
  4. ο. π.
  5. ο. π.
  6. ο. π.
  7. ο. π.



Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή την ιστοσελίδα «Ιερομάρτυρες» καθώς επίσης και την συγγραφέα του Ευαγγελία Κ. Λάππα.