Δανιήλ Παπαπέτρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από Ιερομάρτυρες
Δανιήλ Παπαπέτρου
('''Παπαπέτρου Δανιήλ''' (1876 - † 30 Ιουλίου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στην Μόρφη Κοζάνης, στην Ιερά Μητρόπολη Σισανίου και Σιατίστης.)
('''Παπαπέτρου Δανιήλ''' (1876 - † 30 Ιουλίου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στην Μόρφη Κοζάνης, στην Ιερά Μητρόπολη Σισανίου και Σιατίστης.)
Γραμμή 52: Γραμμή 52:


-----------------------------
-----------------------------
''Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή την ιστοσελίδα '''«Ιερομάρτυρες»''' καθώς επίσης και την συγγραφέα του '''[https://evaggelialappa.gr/resume Ευαγγελία Κ. Λάππα]'''.''

Αναθεώρηση της 09:05, 14 Ιουλίου 2024

Δανιήλ Παπαπέτρου
α/α100132
ΕπώνυμοΠαπαπέτρου
ΌνομαΔανιήλ
Πόλη καταγωγήςΜόρφη
Νομός καταγωγήςΚοζάνης
Ημερομηνία Γέννησεως1876
Εκκλησιαστικό ΑξίωμαΙερεύς, Εφημέριος
Εκκλησιαστική περιοχήΙερά Μητρόπολις Σισανίου και Σιατίστης
Τόπος θυσίας«Νταβαλίδικα» Κυδωνιών Κοζάνης
Ημερομηνία θυσίας30 Ιουλίου 1944


Παπαπέτρου Δανιήλ (1876 - † 30 Ιουλίου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στην Μόρφη Κοζάνης, στην Ιερά Μητρόπολη Σισανίου και Σιατίστης.

Βιογραφικό

Ο π. Δανιήλ Παπαπέτρου γεννήθηκε στο χωριό Μόρφη Βοΐου Κοζάνης το 1876. Τα παιδικά του χρόνια ώσπου τελείωσε το Δημοτικό τα πέρασε στο χωριό του. Ύστερα φοίτησε ένα χρόνο στο Ελληνικό Σχολείο Πενταλόφου Κοζάνης και έφυγε στην Κωνσταντινούπολη, από όπου γύρισε για να εργασθεί στο παντοπωλείο του πατέρα του το 1909. Παράλληλα, κατά την διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα, ανέπτυξε εθνική δράση[1].

Μετά το τέλος του Μακεδονικού Αγώνος, ο π. Δανιήλ εγκαταστάθηκε στην Μόρφη, όπου και δημιούργησε οικογένεια. Το 1921, χειροτονήθηκε Ιερέας του χωριού του.

Φιλοξενούσε όσους έρχονταν για πρώτη φορά στο χωριό και φρόντιζε όλους τους πονεμένους. Παράλληλα φρόντιζε για την καλή κατάσταση του Ναού, για τις ανάγκες πολλές φορές προσέφερε για τις ανάγκες του από το υστέρημά του.

Λόγω της ευλάβειάς του και του πατριωτισμού του, δεν τον συμπαθούσαν οι κομμουνιστές[2], εναντίον των οποίων είχε μιλήσει πολλές φορές[3].

Στις 30 Ιουλίου 1944, τον συνέλαβαν οι κομμουνιστές[4] και τον οδήγησαν δεμένο στην θέση «Νταβαλίδικα» της περιοχής Κυδωνιών[5]. Έχοντας καταλάβει ότι πλησίαζε το τέλος του[6], τους είπε:

  • Να πείτε στους δικούς μου να μην λυπηθούν. Ο Θεός θα τους προστατέψει[7].

Ύστερα, οι κομμουνιστές τον πετροβόλησαν[8], τον κομμάτιασαν με το μαχαίρι[9] και τον άφησαν άταφο[10]. Μετά από ημέρες, οι δικοί του βρήκαν το λείψανό του σε κακή κατάσταση[11] και το ενταφίασαν με ευλάβεια[12].

Φωτογραφίες

Βιβλιογραφία

  • (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 316 - 317.

Παραπομπές

  1. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 316.
  2. ο. π., σελ. 317.
  3. ο. π.
  4. ο. π.
  5. ο. π.
  6. ο. π.
  7. ο. π.
  8. ο. π.
  9. ο. π.
  10. ο. π.
  11. ο. π.
  12. ο. π.



Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή την ιστοσελίδα «Ιερομάρτυρες» καθώς επίσης και την συγγραφέα του Ευαγγελία Κ. Λάππα.