Μιχαήλ Ενωτιάδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Από Ιερομάρτυρες
Μιχαήλ Ενωτιάδης
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
('''Ενωτιάδης Μιχαήλ''' (1886 - † 12 Ιανουαρίου 1948). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στην Πύργο Λαρύμνης, στην Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος.) |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{Infobox holy martyr | {{Infobox holy martyr | ||
| autonumber | | autonumber = 100178 | ||
| name | | name = Μιχαήλ Ενωτιάδης | ||
| last_name | | last_name = Ενωτιάδης | ||
| first_name | | first_name = Μιχαήλ | ||
| area_of_origin | | area_of_origin = [[:Κατηγορία:Προκόπι Καισαρείας Μικράς Ασίας|Προκόπι Καισαρείας Μικράς Ασίας]] | ||
| date_of_birth | | date_of_birth = 1886 | ||
| ecclesiastical_office = [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]], [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]] | | ecclesiastical_office = [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]], [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]] | ||
| ecclesiastical_area | | ecclesiastical_area = [[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις Φθιώτιδος|Ιερά Μητρόπολις Φθιώτιδος]] | ||
| place_of_sacrifice | | place_of_sacrifice = Πύργος Λαρύμνης | ||
| date_of_sacrifice | | date_of_sacrifice = [[:Κατηγορία:12 Ιανουαρίου|12 Ιανουαρίου]] [[:Κατηγορία:1948|1948]] | ||
}} | }} | ||
'''Ενωτιάδης Μιχαήλ''' (1886 - † 12 Ιανουαρίου 1948). Διετέλεσε [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]] και [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]], στην Πύργο Λαρύμνης, στην [[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις Φθιώτιδος|Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος]]. | |||
'''Ενωτιάδης Μιχαήλ''' (1886 - † 12 Ιανουαρίου 1948). Διετέλεσε [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]] και [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]] | |||
==Βιογραφικό== | ==Βιογραφικό== | ||
Ο π. Μιχαήλ Ενωτιάδης γεννήθηκε στο Προκόπιο της Καισαρείας το 1886. Στα 1912, χειροτονήθηκε Ιερέας. Μετὰ τὴν Μικρασιατική καταστροφή, ήλθε στην Ελλάδα και, αφού έμεινε μερικά χρόνια στο χωριό Μαντούδι της Χαλκίδος, ήλθε στην Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος το 1927. Εκεί πρώτα υπηρέτησε στο χωριό Μαρτίνο και από το 1930 και έπειτα στον Πύργο Λαρύμνης, που δεν είχε για χρόνια Ιερέα. Εκεί, ο π. Μιχαήλ εργάστηκε με θείο ζήλο<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 55.</ref> και κατόρθωσε να γίνει αγαπητός σε όλους<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, καθώς ήταν χριστιανός και πατριώτης<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. | Ο π. Μιχαήλ Ενωτιάδης γεννήθηκε στο Προκόπιο της Καισαρείας το 1886. Στα 1912, χειροτονήθηκε Ιερέας. Μετὰ τὴν Μικρασιατική καταστροφή, ήλθε στην Ελλάδα και, αφού έμεινε μερικά χρόνια στο χωριό Μαντούδι της Χαλκίδος, ήλθε στην Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος το 1927. Εκεί πρώτα υπηρέτησε στο χωριό Μαρτίνο και από το 1930 και έπειτα στον Πύργο Λαρύμνης, που δεν είχε για χρόνια Ιερέα. Εκεί, ο π. Μιχαήλ εργάστηκε με θείο ζήλο<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 55.</ref> και κατόρθωσε να γίνει αγαπητός σε όλους<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, καθώς ήταν χριστιανός και πατριώτης<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. | ||
Κατά την διάρκεια του συμμοριτοπολέμου, λόγω του αντικομμουνισμού του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, οι συμμορίτες αποφάσισαν να τον φονεύσουν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Στις 12 Ιανουαρίου 1948, επετέθησαν εναντίον του Πύργου. Ο π. Μιχαήλ, αν και είχε ειδοποιηθεί εγκαίρως<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, δεν κατόρθωσε να φύγει<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, διότι ήταν άρρωστος<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Οι συμμορίτες τον συνέλαβαν, άρρωστο όντα, στην οικία του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και μαζί με την πρεσβυτέρα του, τον οδήγησαν έξω από το χωριό<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Στον δρόμο, οι συμμορίτες απομάκρυναν την πρεσβυτέρα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και έπειτα, αφού χτύπησαν με πολυβόλο τον π. Μιχαήλ<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, τον φόνευσαν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. | Κατά την διάρκεια του συμμοριτοπολέμου, λόγω του αντικομμουνισμού του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, οι συμμορίτες αποφάσισαν να τον φονεύσουν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Στις 12 Ιανουαρίου 1948, επετέθησαν εναντίον του Πύργου. Ο π. Μιχαήλ, αν και είχε ειδοποιηθεί εγκαίρως<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, δεν κατόρθωσε να φύγει<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, διότι ήταν άρρωστος<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Οι συμμορίτες τον συνέλαβαν, άρρωστο όντα, στην οικία του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και μαζί με την πρεσβυτέρα του, τον οδήγησαν έξω από το χωριό<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Στον δρόμο, οι συμμορίτες απομάκρυναν την πρεσβυτέρα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και έπειτα, αφού χτύπησαν με πολυβόλο τον π. Μιχαήλ<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, τον φόνευσαν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. | ||
==Φωτογραφίες == | ==Φωτογραφίες == | ||
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
* ([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ.55. | * ([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ.55. | ||
==Παραπομπές== | ==Παραπομπές== | ||
<references /> | <references /> | ||
| Γραμμή 36: | Γραμμή 34: | ||
[[Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις Φθιώτιδος]] | [[Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις Φθιώτιδος]] | ||
<div id='CustomDisplayTitle' style='display: none;'>Μιχαήλ Ενωτιάδης [† 12 Ιανουαρίου 1948]</div>{{DISPLAYTITLE:Ενωτιάδης Μιχαήλ}} | |||
{{DEFAULTSORT:Ενωτιαδης, Μιχαηλ}} | |||
----------------------------- | |||
Αναθεώρηση της 12:51, 26 Ιουνίου 2024
Μιχαήλ Ενωτιάδης | |
|---|---|
| α/α | 100178 |
| Επώνυμο | Ενωτιάδης |
| Όνομα | Μιχαήλ |
| Τόπος καταγωγής | Προκόπι Καισαρείας Μικράς Ασίας |
| Ημερομηνία Γέννησεως | 1886 |
| Εκκλησιαστικό Αξίωμα | Ιερεύς, Εφημέριος |
| Εκκλησιαστική περιοχή | Ιερά Μητρόπολις Φθιώτιδος |
| Τόπος θυσίας | Πύργος Λαρύμνης |
| Ημερομηνία θυσίας | 12 Ιανουαρίου 1948 |
Ενωτιάδης Μιχαήλ (1886 - † 12 Ιανουαρίου 1948). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στην Πύργο Λαρύμνης, στην Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος.
Βιογραφικό
Ο π. Μιχαήλ Ενωτιάδης γεννήθηκε στο Προκόπιο της Καισαρείας το 1886. Στα 1912, χειροτονήθηκε Ιερέας. Μετὰ τὴν Μικρασιατική καταστροφή, ήλθε στην Ελλάδα και, αφού έμεινε μερικά χρόνια στο χωριό Μαντούδι της Χαλκίδος, ήλθε στην Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος το 1927. Εκεί πρώτα υπηρέτησε στο χωριό Μαρτίνο και από το 1930 και έπειτα στον Πύργο Λαρύμνης, που δεν είχε για χρόνια Ιερέα. Εκεί, ο π. Μιχαήλ εργάστηκε με θείο ζήλο[1] και κατόρθωσε να γίνει αγαπητός σε όλους[2], καθώς ήταν χριστιανός και πατριώτης[3].
Κατά την διάρκεια του συμμοριτοπολέμου, λόγω του αντικομμουνισμού του[4], οι συμμορίτες αποφάσισαν να τον φονεύσουν[5]. Στις 12 Ιανουαρίου 1948, επετέθησαν εναντίον του Πύργου. Ο π. Μιχαήλ, αν και είχε ειδοποιηθεί εγκαίρως[6], δεν κατόρθωσε να φύγει[7], διότι ήταν άρρωστος[8]. Οι συμμορίτες τον συνέλαβαν, άρρωστο όντα, στην οικία του[9] και μαζί με την πρεσβυτέρα του, τον οδήγησαν έξω από το χωριό[10]. Στον δρόμο, οι συμμορίτες απομάκρυναν την πρεσβυτέρα[11] και έπειτα, αφού χτύπησαν με πολυβόλο τον π. Μιχαήλ[12], τον φόνευσαν[13].
Φωτογραφίες
Βιβλιογραφία
- (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ.55.
Παραπομπές
