Αβραάμ Ρούσκας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από Ιερομάρτυρες
Αβραάμ Ρούσκας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
('''Ρούσκας Αβραάμ''' († 19 Απριλίου 1947). Διετέλεσε Ιερομόναχος και Ηγούμενος στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στην Ρεντίνα (Μενελαΐδος) Τρικάλων, στην Ιερά Μητρόπολη Τρίκκης και Σταγών.)
 
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{Infobox holy martyr
{{Infobox holy martyr
| autonumber       = 100170
| autonumber               = 100170
| name         = Αβραάμ Ρούσκας
| name                     = Αβραάμ Ρούσκας
| last_name       = Ρούσκας
| last_name                 = Ρούσκας
| first_name       = Αβραάμ
| first_name               = Αβραάμ
| city_of_origin     = [[:Κατηγορία:Καστανιά Καρδίτσας|Καστανιά]]
| city_of_origin           = [[:Κατηγορία:Καστανιά Καρδίτσας|Καστανιά]]
| county_of_origin   = [[:Κατηγορία:Καρδίτσας|Καρδίτσας]]
| county_of_origin         = [[:Κατηγορία:Καρδίτσας|Καρδίτσας]]
| ecclesiastical_office = [[:Κατηγορία:Ιερομόναχος|Ιερομόναχος]], [[:Κατηγορία:Ηγούμενος|Ηγούμενος]]
| ecclesiastical_office     = [[:Κατηγορία:Ιερομόναχος|Ιερομόναχος]], [[:Κατηγορία:Ηγούμενος|Ηγούμενος]]
| monastery       = [[:Κατηγορία:Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου|Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου]], Ρεντίνα (Μενελαΐδος) Τρικάλων
| monastery                 = [[:Κατηγορία:Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου|Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου]], Ρεντίνα (Μενελαΐδος) Τρικάλων
| ecclesiastical_area = [[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις Τρίκκης και Σταγών|Ιερά Μητρόπολις Τρίκκης και Σταγών]]
| ecclesiastical_area       = [[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις Τρίκκης και Σταγών|Ιερά Μητρόπολις Τρίκκης και Σταγών]]
| place_of_sacrifice   = Ρεντίνα Τρικάλων
| place_of_sacrifice       = Ρεντίνα Τρικάλων
| date_of_sacrifice   = [[:Κατηγορία:19 Απριλίου|19 Απριλίου]] [[:Κατηγορία:1947|1947]]
| date_of_sacrifice         = [[:Κατηγορία:19 Απριλίου|19 Απριλίου]] [[:Κατηγορία:1947|1947]]
}}
}}


 
'''Ρούσκας Αβραάμ''' († 19 Απριλίου 1947). Διετέλεσε [[:Κατηγορία:Ιερομόναχος|Ιερομόναχος]] και [[:Κατηγορία:Ηγούμενος|Ηγούμενος]] στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στην Ρεντίνα (Μενελαΐδος) Τρικάλων, στην [[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις Τρίκκης και Σταγών|Ιερά Μητρόπολη Τρίκκης και Σταγών]].
'''Ρούσκας Αβραάμ''' († 19 Απριλίου 1947). Διετέλεσε [[:Κατηγορία:Ιερομόναχος|Ιερομόναχος]] και [[:Κατηγορία:Ηγούμενος|Ηγούμενος]] στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου (Ρεντίνα (Μενελαΐδος) Τρικάλων) στην [[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις Τρίκκης και Σταγών|Ιερά Μητρόπολη Τρίκκης και Σταγών]].


==Βιογραφικό==
==Βιογραφικό==
Ο π. Αβραάμ Ρούσκας καταγόταν από την Καστανιά Υπάτης, όπου έμαθε και τα πρώτα του γράμματα. Ύστερα, έγινε βοσκός. Σε πολύ νεαρή ηλικία, έφυγε στο Άγιον Όρος, όπου εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 214 και ([[Βιβλίο:Β012|Β012]]) Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, ''Μέγα Γεροντικό εναρέτων Αγιορειτών του εικοστού αιώνος'', Τόμος Α΄, 1901 – 1955, Εκδόσεις Μυγδονία, Θεσσαλονίκη 2011, σελ. 421.</ref>. Αργότερα γύρισε στο χωριό του, όπου χειροτονήθηκε πρεσβύτερος το 1930. Διορίστηκε ηγούμενος στην Ιερά Μονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στη Ρεντίνα (Μενελαΐδος) Τρικάλων, του οποίου ο π. Αβραάμ επέτυχε την ανασυγκρότηση του. Επίσης, εξέδωσε την μέχρι τότε άγνωστη ακολουθία του αγίου Βασιλείου Αγκύρας<ref>([[Βιβλίο:Β012|Β012]]) Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, ''Μέγα Γεροντικό εναρέτων Αγιορειτών του εικοστού αιώνος'', Τόμος Α΄, 1901 – 1955, Εκδόσεις Μυγδονία, Θεσσαλονίκη 2011, σελ. 421.</ref>, του οποίου η κάρα σωζόταν σε εκείνο το μοναστήρι<ref>[[Βιβλίο:Β012|''ο. π.'']]</ref>.
Ο π. Αβραάμ Ρούσκας καταγόταν από την Καστανιά Υπάτης, όπου έμαθε και τα πρώτα του γράμματα. Ύστερα, έγινε βοσκός. Σε πολύ νεαρή ηλικία, έφυγε στο Άγιον Όρος, όπου εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 214 και ([[Βιβλίο:Β012|Β012]]) Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, ''Μέγα Γεροντικό εναρέτων Αγιορειτών του εικοστού αιώνος'', Τόμος Α΄ 1901 – 1955, Εκδόσεις Μυγδονία, Θεσσαλονίκη 2011, σελ. 421.</ref>. Αργότερα γύρισε στο χωριό του, όπου χειροτονήθηκε πρεσβύτερος το 1930. Διορίστηκε ηγούμενος στην Ιερά Μονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στη Ρεντίνα (Μενελαΐδος) Τρικάλων, του οποίου ο π. Αβραάμ επέτυχε την ανασυγκρότηση του. Επίσης, εξέδωσε την μέχρι τότε άγνωστη ακολουθία του αγίου Βασιλείου Αγκύρας<ref>([[Βιβλίο:Β012|Β012]]) Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, ''Μέγα Γεροντικό εναρέτων Αγιορειτών του εικοστού αιώνος'', Τόμος Α΄ 1901 – 1955, Εκδόσεις Μυγδονία, Θεσσαλονίκη 2011, σελ. 421.</ref>, του οποίου η κάρα σωζόταν σε εκείνο το μοναστήρι<ref>[[Βιβλίο:Β012|''ο. π.'']]</ref>.


Ως χαρακτήρας, ήταν πράος, φιλήσυχος και φιλότιμος<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 214.</ref>.
Ως χαρακτήρας, ήταν πράος, φιλήσυχος και φιλότιμος<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 214.</ref>.
Γραμμή 23: Γραμμή 22:
Λόγω του αντικομμουνισμού του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, οι κομμουνιστές τον έβαλαν στο στόχαστρο<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Οι χωρικοί τον συμβούλεψαν να φύγει<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, αλλά εκείνος δεν τους άκουσε<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Κάποια ημέρα, οι συμμορίτες τον συνέλαβαν και τον έσερναν μαζί τους σε διάφορα χωριά της Πίνδου<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Τελικά, όμως, τον άφησαν ελεύθερο να γυρίσει στο μοναστήρι του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, αφού δεν καμία κατηγορία δεν μπόρεσε να σταθεί εναντίον του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']], σελ. 214 – 215.</ref>.
Λόγω του αντικομμουνισμού του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, οι κομμουνιστές τον έβαλαν στο στόχαστρο<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Οι χωρικοί τον συμβούλεψαν να φύγει<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, αλλά εκείνος δεν τους άκουσε<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Κάποια ημέρα, οι συμμορίτες τον συνέλαβαν και τον έσερναν μαζί τους σε διάφορα χωριά της Πίνδου<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Τελικά, όμως, τον άφησαν ελεύθερο να γυρίσει στο μοναστήρι του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, αφού δεν καμία κατηγορία δεν μπόρεσε να σταθεί εναντίον του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']], σελ. 214 – 215.</ref>.


Μια μέρα οι συμμορίτες ήλθαν και λεηλάτησαν εντελώς το μοναστήρι<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']], σελ. 215.</ref>. Συνέλαβαν τον π. Αβραάμ και τον μετέφεραν λίγο μακρύτερα από το Μοναστήρι. Εκεί τον κατακρεούργησαν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και τον κρέμασαν από μια δρυ<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> στις 19 Απριλίου 1947<ref>([[Βιβλίο:Β001|Β001]]) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, ''Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40'', Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ. 146.</ref>.
Μια μέρα οι συμμορίτες ήλθαν και λεηλάτησαν εντελώς το μοναστήρι<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']], σελ. 215.</ref>. Συνέλαβαν τον π. Αβραάμ και τον μετέφεραν λίγο μακρύτερα από το Μοναστήρι. Εκεί τον κατακρεούργησαν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και τον κρέμασαν από μια δρυ<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> στις 19 Απριλίου 1947<ref>([[Βιβλίο:Β001|Β001]]) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, ''Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40'', Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ. 146.</ref>.  
 
==Φωτογραφίες ==
==Φωτογραφίες ==




==Βιβλιογραφία==
==Βιβλιογραφία==
* ([[Βιβλίο:Β001|Β001]]) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, ''Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40'', Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ. 146.<br/>
* ([[Βιβλίο:Β001|Β001]]) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, ''Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40'', Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ. 146.
* ([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 214 – 215.<br/>
* ([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 214 – 215.
* ([[Βιβλίο:Β012|Β012]]) Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, ''Μέγα Γεροντικό εναρέτων Αγιορειτών του εικοστού αιώνος'', Τόμος Α΄, 1901 – 1955, Εκδόσεις Μυγδονία, Θεσσαλονίκη 2011, σελ. 421.<br/>
* ([[Βιβλίο:Β012|Β012]]) Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, ''Μέγα Γεροντικό εναρέτων Αγιορειτών του εικοστού αιώνος'', Τόμος Α΄, 1901 – 1955, Εκδόσεις Μυγδονία, Θεσσαλονίκη 2011, σελ. 421.  


==Παραπομπές==
==Παραπομπές==
<references />
<references />
Γραμμή 45: Γραμμή 43:
[[Κατηγορία:Καρδίτσας]]
[[Κατηγορία:Καρδίτσας]]


<div id='CustomDisplayTitle' style='display: none;'>Αβραάμ Ρούσκας [† 19 Απριλίου 1947]</div>{{DISPLAYTITLE:Ρούσκας Αβραάμ}}


<div id='CustomDisplayTitle' style='display: none;'>Αβραάμ Ρούσκας [† 19 Απριλίου 1947]</div>{{DISPLAYTITLE:Ρούσκας Αβραάμ}}  
{{DEFAULTSORT:Ρουσκας, Αβρααμ}}


{{DEFAULTSORT:Ρούσκας, Αβραάμ}}
-----------------------------

Τελευταία αναθεώρηση της 12:51, 26 Ιουνίου 2024

Αβραάμ Ρούσκας
α/α100170
ΕπώνυμοΡούσκας
ΌνομαΑβραάμ
Πόλη καταγωγήςΚαστανιά
Νομός καταγωγήςΚαρδίτσας
Εκκλησιαστικό ΑξίωμαΙερομόναχος, Ηγούμενος
ΜοναστήριΙερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου, Ρεντίνα (Μενελαΐδος) Τρικάλων
Εκκλησιαστική περιοχήΙερά Μητρόπολις Τρίκκης και Σταγών
Τόπος θυσίαςΡεντίνα Τρικάλων
Ημερομηνία θυσίας19 Απριλίου 1947


Ρούσκας Αβραάμ († 19 Απριλίου 1947). Διετέλεσε Ιερομόναχος και Ηγούμενος στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στην Ρεντίνα (Μενελαΐδος) Τρικάλων, στην Ιερά Μητρόπολη Τρίκκης και Σταγών.

Βιογραφικό

Ο π. Αβραάμ Ρούσκας καταγόταν από την Καστανιά Υπάτης, όπου έμαθε και τα πρώτα του γράμματα. Ύστερα, έγινε βοσκός. Σε πολύ νεαρή ηλικία, έφυγε στο Άγιον Όρος, όπου εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας[1]. Αργότερα γύρισε στο χωριό του, όπου χειροτονήθηκε πρεσβύτερος το 1930. Διορίστηκε ηγούμενος στην Ιερά Μονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στη Ρεντίνα (Μενελαΐδος) Τρικάλων, του οποίου ο π. Αβραάμ επέτυχε την ανασυγκρότηση του. Επίσης, εξέδωσε την μέχρι τότε άγνωστη ακολουθία του αγίου Βασιλείου Αγκύρας[2], του οποίου η κάρα σωζόταν σε εκείνο το μοναστήρι[3].

Ως χαρακτήρας, ήταν πράος, φιλήσυχος και φιλότιμος[4].

Λόγω του αντικομμουνισμού του[5], οι κομμουνιστές τον έβαλαν στο στόχαστρο[6]. Οι χωρικοί τον συμβούλεψαν να φύγει[7], αλλά εκείνος δεν τους άκουσε[8]. Κάποια ημέρα, οι συμμορίτες τον συνέλαβαν και τον έσερναν μαζί τους σε διάφορα χωριά της Πίνδου[9]. Τελικά, όμως, τον άφησαν ελεύθερο να γυρίσει στο μοναστήρι του[10], αφού δεν καμία κατηγορία δεν μπόρεσε να σταθεί εναντίον του[11].

Μια μέρα οι συμμορίτες ήλθαν και λεηλάτησαν εντελώς το μοναστήρι[12]. Συνέλαβαν τον π. Αβραάμ και τον μετέφεραν λίγο μακρύτερα από το Μοναστήρι. Εκεί τον κατακρεούργησαν[13] και τον κρέμασαν από μια δρυ[14] στις 19 Απριλίου 1947[15].

Φωτογραφίες

Βιβλιογραφία

  • (Β001) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40, Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ. 146.
  • (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 214 – 215.
  • (Β012) Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό εναρέτων Αγιορειτών του εικοστού αιώνος, Τόμος Α΄, 1901 – 1955, Εκδόσεις Μυγδονία, Θεσσαλονίκη 2011, σελ. 421.

Παραπομπές

  1. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 214 και (Β012) Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό εναρέτων Αγιορειτών του εικοστού αιώνος, Τόμος Α΄ 1901 – 1955, Εκδόσεις Μυγδονία, Θεσσαλονίκη 2011, σελ. 421.
  2. (Β012) Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό εναρέτων Αγιορειτών του εικοστού αιώνος, Τόμος Α΄ 1901 – 1955, Εκδόσεις Μυγδονία, Θεσσαλονίκη 2011, σελ. 421.
  3. ο. π.
  4. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 214.
  5. ο. π.
  6. ο. π.
  7. ο. π.
  8. ο. π.
  9. ο. π.
  10. ο. π.
  11. ο. π., σελ. 214 – 215.
  12. ο. π., σελ. 215.
  13. ο. π.
  14. ο. π.
  15. (Β001) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40, Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ. 146.