Γεώργιος Λαθουράς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μ (Αντικατάσταση κειμένου - «<br/>(([[:Βιβλίο» σε «<br/>(Πηγή: ([[Βιβλίο») |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 24: | Γραμμή 24: | ||
Στα τέλη Μαΐου 1944, όταν βρισκόταν με τον γιο του στο χωράφι, εμφανίστηκαν αντάρτες του [[:Κατηγορία:Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)|Ε.Λ.Α.Σ.]] και τους κάλεσαν να τους ακολουθήσουν<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 460.</ref>. Στον δρόμο, με υποσχέσεις και απειλές παρότρυναν τον π. Γεώργιο να ασπασθεί τις αρχές του Κομμουνισμού και να βοηθήσει στην επικράτησή του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Εκείνος όμως, ηρνείτο και τους ήλεγχε<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Γι αυτό τον λόγο τον βασάνιζαν. Κατά την διάρκεια του μαρτυρίου του, ο π. Γεώργιος επανελάμβανε την φράση: «ο Θεός να σας συγχωρήσει»<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, κάτι που εξαγρίωνε τους συμμορίτες τόσο<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> ώστε τρύπησαν το κρανίο με ξιφολόγχη<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> για να κάνουν να τους βρίσει και να βρουν αφορμή να τον βασανίσουν σκληρότερα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. | Στα τέλη Μαΐου 1944, όταν βρισκόταν με τον γιο του στο χωράφι, εμφανίστηκαν αντάρτες του [[:Κατηγορία:Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)|Ε.Λ.Α.Σ.]] και τους κάλεσαν να τους ακολουθήσουν<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 460.</ref>. Στον δρόμο, με υποσχέσεις και απειλές παρότρυναν τον π. Γεώργιο να ασπασθεί τις αρχές του Κομμουνισμού και να βοηθήσει στην επικράτησή του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Εκείνος όμως, ηρνείτο και τους ήλεγχε<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Γι αυτό τον λόγο τον βασάνιζαν. Κατά την διάρκεια του μαρτυρίου του, ο π. Γεώργιος επανελάμβανε την φράση: «ο Θεός να σας συγχωρήσει»<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, κάτι που εξαγρίωνε τους συμμορίτες τόσο<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> ώστε τρύπησαν το κρανίο με ξιφολόγχη<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> για να κάνουν να τους βρίσει και να βρουν αφορμή να τον βασανίσουν σκληρότερα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. | ||
Στις 25 Αυγούστου 1944, τον οδήγησαν στη χαράδρα Στρογγυλή Λάκκα, στο χωριό Κούτρολο Μετοχίου και, όταν έφθασαν σε ένα έρημο μέρος, ανάγκασαν τον π. Γεώργιο να σκάψει ο ίδιος τον τάφο του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Έπειτα, τον κατακρεούργησαν με τον πιο απάνθρωπο τρόπο<ref>Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, ''Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40'', Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ. 122 και ([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 460.</ref>. | Στις 25 Αυγούστου 1944, τον οδήγησαν στη χαράδρα Στρογγυλή Λάκκα, στο χωριό Κούτρολο Μετοχίου και, όταν έφθασαν σε ένα έρημο μέρος, ανάγκασαν τον π. Γεώργιο να σκάψει ο ίδιος τον τάφο του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Έπειτα, τον κατακρεούργησαν με τον πιο απάνθρωπο τρόπο<ref>([[Βιβλίο:Β001|Β001]]) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, ''Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40'', Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ. 122 και ([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 460.</ref>. | ||
Οι ενορίτες του βρήκαν και έθαψαν με ευλάβεια το λείψανό του. Σε ενάμισι χρόνο, όταν έγινε η ανακομιδή των οστών του από την οικογένειά του, βρέθηκε ένα σημειωματάριο πάνω του<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 461.</ref>, όπου είχε σημειώσει τις ημερομηνίες και τα χωριά, στα οποία τον είχαν σύρει οι συμμορίτες<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. | Οι ενορίτες του βρήκαν και έθαψαν με ευλάβεια το λείψανό του. Σε ενάμισι χρόνο, όταν έγινε η ανακομιδή των οστών του από την οικογένειά του, βρέθηκε ένα σημειωματάριο πάνω του<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 461.</ref>, όπου είχε σημειώσει τις ημερομηνίες και τα χωριά, στα οποία τον είχαν σύρει οι συμμορίτες<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. | ||
Αναθεώρηση της 19:57, 21 Ιουνίου 2024
Γεώργιος Λαθουράς | |
|---|---|
 | |
| α/α | 100239 |
| Επώνυμο | Λαθουράς |
| Όνομα | Γεώργιος |
| Πόλη καταγωγής | Καλέντζι |
| Νομός καταγωγής | Ευβοίας |
| Ημερομηνία Γέννησεως | 1890 |
| Εκκλησιαστικό Αξίωμα | Ιερεύς, Εφημέριος |
| Ιερός Ναός | Ιερός Ναός Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, Κάρεβο Αλιβερίου Ευβοίας |
| Εκκλησιαστική περιοχή | Ιερά Μητρόπολις Καρυστίας και Σκύρου |
| Τόπος θυσίας | Στρογγυλή Λάκκα |
| Ημερομηνία θυσίας | 25 Αυγούστου 1944 |
| Εφονεύθη από την οργάνωση | Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.) |
Λαθουράς Γεώργιος (1890 - † 25 Αυγούστου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος στον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης (Κάρεβο Αλιβερίου Ευβοίας) στην Ιερά Μητρόπολη Καρυστίας και Σκύρου.
Βιογραφικό
Ο π. Γεώργιος Λαθουράς γεννήθηκε στο Καλέντζι Ευβοίας το 1890. Ήταν γιος Ιερέως. Φοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο Κριεζών και έπειτα στο Ελληνικό Σχολείο Αλιβερίου, όπου εγκατεστάθηκε με την οικογένειά του. Ύστερα, πήγε στην Αθήνα, όπου παρηκολούθησε μαθήματα Βυζαντινής Μουσικής. Το 1918, αφού τελείωσε την θητεία του στο Πολεμικό Ναυτικό, χειροτονήθηκε Ιερέας και τοποθετήθηκε ως εφημέριος στο Ζαπάντι Ευβοίας. Το 1919, μετετέθη στο Καλέντζιο, όπου διεδέχθηκε τον πατέρα του στὰ εφημεριακά του καθήκοντα και συγχρόνως υπηρέτησε ως γραμματοδιδάσκαλος. Μετά από είκοσι έτη, τοποθετήθηκε ως εφημέριος στην ενορία Καρέβου του Αλιβερίου.
Στα τέλη Μαΐου 1944, όταν βρισκόταν με τον γιο του στο χωράφι, εμφανίστηκαν αντάρτες του Ε.Λ.Α.Σ. και τους κάλεσαν να τους ακολουθήσουν[1]. Στον δρόμο, με υποσχέσεις και απειλές παρότρυναν τον π. Γεώργιο να ασπασθεί τις αρχές του Κομμουνισμού και να βοηθήσει στην επικράτησή του[2]. Εκείνος όμως, ηρνείτο και τους ήλεγχε[3]. Γι αυτό τον λόγο τον βασάνιζαν. Κατά την διάρκεια του μαρτυρίου του, ο π. Γεώργιος επανελάμβανε την φράση: «ο Θεός να σας συγχωρήσει»[4], κάτι που εξαγρίωνε τους συμμορίτες τόσο[5] ώστε τρύπησαν το κρανίο με ξιφολόγχη[6] για να κάνουν να τους βρίσει και να βρουν αφορμή να τον βασανίσουν σκληρότερα[7].
Στις 25 Αυγούστου 1944, τον οδήγησαν στη χαράδρα Στρογγυλή Λάκκα, στο χωριό Κούτρολο Μετοχίου και, όταν έφθασαν σε ένα έρημο μέρος, ανάγκασαν τον π. Γεώργιο να σκάψει ο ίδιος τον τάφο του[8]. Έπειτα, τον κατακρεούργησαν με τον πιο απάνθρωπο τρόπο[9].
Οι ενορίτες του βρήκαν και έθαψαν με ευλάβεια το λείψανό του. Σε ενάμισι χρόνο, όταν έγινε η ανακομιδή των οστών του από την οικογένειά του, βρέθηκε ένα σημειωματάριο πάνω του[10], όπου είχε σημειώσει τις ημερομηνίες και τα χωριά, στα οποία τον είχαν σύρει οι συμμορίτες[11].
Φωτογραφίες
Γεώργιος Λαθουράς
(Πηγή: (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 518.)
Βιβλιογραφία
- (Β001) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40, Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ.122.
- (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 390.
- (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 459 – 461.
Παραπομπές
- ↑ (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 460.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ (Β001) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40, Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ. 122 και (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 460.
- ↑ (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 461.
- ↑ ο. π.
