Κωνσταντίνος Μακρόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 18: | Γραμμή 18: | ||
Ο π. Κωνσταντίνος Μακρόπουλος γεννήθηκε στο Χαβουτσί Πανόραμου της Μικράς Ασίας το 1898. Λόγω των δύσκολων συνθηκών που επικρατούσαν, κατόρθωσε να τελειώσει μονάχα την τετάρτη Δημοτικού. Σε ηλικία δεκαέξι ετών, προκειμένου αποφύγει την στράτευσή του από τους Τούρκους, διέφυγε στην Θεσσαλονίκη, ενώ δύο χρόνια μετά, κατετάγη στον Ελληνικό Στρατό, όπου υπηρέτησε πέντε ολόκληρα χρόνια. Μετὰ την Μικρασιατική Καταστροφή εγκαταστάθηκε με τὴν οικογένειά του πρώτα στο Αίγιο, έπειτα στο Χιονάτο Καστοριάς, όπου δημιούργησε την δική του οικογένεια. Κατόπιν αιτήσεως των συγχωριανών του που εκτιμούσαν το ήθος του, χειροτονήθηκε Ιερέας και τοποθετήθηκε ως Εφημέριος στο Χιονάτο. | Ο π. Κωνσταντίνος Μακρόπουλος γεννήθηκε στο Χαβουτσί Πανόραμου της Μικράς Ασίας το 1898. Λόγω των δύσκολων συνθηκών που επικρατούσαν, κατόρθωσε να τελειώσει μονάχα την τετάρτη Δημοτικού. Σε ηλικία δεκαέξι ετών, προκειμένου αποφύγει την στράτευσή του από τους Τούρκους, διέφυγε στην Θεσσαλονίκη, ενώ δύο χρόνια μετά, κατετάγη στον Ελληνικό Στρατό, όπου υπηρέτησε πέντε ολόκληρα χρόνια. Μετὰ την Μικρασιατική Καταστροφή εγκαταστάθηκε με τὴν οικογένειά του πρώτα στο Αίγιο, έπειτα στο Χιονάτο Καστοριάς, όπου δημιούργησε την δική του οικογένεια. Κατόπιν αιτήσεως των συγχωριανών του που εκτιμούσαν το ήθος του, χειροτονήθηκε Ιερέας και τοποθετήθηκε ως Εφημέριος στο Χιονάτο. | ||
Πάντα δρούσε για το καλό και την πρόοδο της ενορίας του και οι προσπάθειές του είχαν αφετηρία | Πάντα δρούσε για το καλό και την πρόοδο της ενορίας του και οι προσπάθειές του είχαν αφετηρία και σκοπό τὴν Εκκλησία και το Έθνος. Κατά την διάρκεια της Κατοχής, προσπάθησε να ανακουφίσει τους ενορίτες του. Ήταν όμως, εμπόδιο για τους κομμουνιστές<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 296 – 297.</ref>. Οι τελευταίοι τον συνέλαβαν και τον δίκασαν με την ψευδή κατηγορία της αντεθνικὴς δράσης<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']], σελ. 297.</ref>, αλλά, μην μπορώντας να στηριχθεί η κατηγορία<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, τον άφησαν ελεύθερο<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Μετά από αυτό το περιστατικό, ο π. Κωνσταντίνος έφυγε με τὰ τέσσερα από τὰ επτά παιδιά του στην Καστοριά. | ||
Εκεί λειτουργούσε για τον Ελληνικό Στρατό<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Τον Αύγουστο του 1948, ύστερα από αλλεπάλληλες νίκες του Ελληνικού Στρατού εναντίον των κομμουνιστών, ο π. Κωνσταντίνος επέστρεψε στο Χιονάτο. Στις 9 Σεπτεμβρίου 1948, όμως, όταν πήγαινε κάπου με | Εκεί λειτουργούσε για τον Ελληνικό Στρατό<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Τον Αύγουστο του 1948, ύστερα από αλλεπάλληλες νίκες του Ελληνικού Στρατού εναντίον των κομμουνιστών, ο π. Κωνσταντίνος επέστρεψε στο Χιονάτο. Στις 9 Σεπτεμβρίου 1948, όμως, όταν πήγαινε κάπου με τους δικούς του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, σκόνταψαν σε νάρκη τοποθετημένη από τους συμμορίτες<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, που τους κομμάτιασε όλους<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. | ||
==Φωτογραφίες == | ==Φωτογραφίες == | ||
Αναθεώρηση της 19:44, 21 Ιουνίου 2024
Κωνσταντίνος Μακρόπουλος | |
---|---|
α/α | 100143 |
Επώνυμο | Μακρόπουλος |
Όνομα | Κωνσταντίνος |
Τόπος καταγωγής | Χαβουτσί Πανόραμου Μικράς Ασίας |
Ημερομηνία Γέννησεως | 1898 |
Εκκλησιαστικό Αξίωμα | Ιερεύς, Εφημέριος |
Εκκλησιαστική περιοχή | Ιερά Μητρόπολις Καστορίας |
Τόπος θυσίας | Χιονάτο Καστορίας |
Ημερομηνία θυσίας | 09 Σεπτεμβρίου 1948 |
Μακρόπουλος Κωνσταντίνος (1898 - † 09 Σεπτεμβρίου 1948). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος (Χιονάτο Καστορίας) στην Ιερά Μητρόπολη Καστορίας.
Βιογραφικό
Ο π. Κωνσταντίνος Μακρόπουλος γεννήθηκε στο Χαβουτσί Πανόραμου της Μικράς Ασίας το 1898. Λόγω των δύσκολων συνθηκών που επικρατούσαν, κατόρθωσε να τελειώσει μονάχα την τετάρτη Δημοτικού. Σε ηλικία δεκαέξι ετών, προκειμένου αποφύγει την στράτευσή του από τους Τούρκους, διέφυγε στην Θεσσαλονίκη, ενώ δύο χρόνια μετά, κατετάγη στον Ελληνικό Στρατό, όπου υπηρέτησε πέντε ολόκληρα χρόνια. Μετὰ την Μικρασιατική Καταστροφή εγκαταστάθηκε με τὴν οικογένειά του πρώτα στο Αίγιο, έπειτα στο Χιονάτο Καστοριάς, όπου δημιούργησε την δική του οικογένεια. Κατόπιν αιτήσεως των συγχωριανών του που εκτιμούσαν το ήθος του, χειροτονήθηκε Ιερέας και τοποθετήθηκε ως Εφημέριος στο Χιονάτο.
Πάντα δρούσε για το καλό και την πρόοδο της ενορίας του και οι προσπάθειές του είχαν αφετηρία και σκοπό τὴν Εκκλησία και το Έθνος. Κατά την διάρκεια της Κατοχής, προσπάθησε να ανακουφίσει τους ενορίτες του. Ήταν όμως, εμπόδιο για τους κομμουνιστές[1]. Οι τελευταίοι τον συνέλαβαν και τον δίκασαν με την ψευδή κατηγορία της αντεθνικὴς δράσης[2], αλλά, μην μπορώντας να στηριχθεί η κατηγορία[3], τον άφησαν ελεύθερο[4]. Μετά από αυτό το περιστατικό, ο π. Κωνσταντίνος έφυγε με τὰ τέσσερα από τὰ επτά παιδιά του στην Καστοριά.
Εκεί λειτουργούσε για τον Ελληνικό Στρατό[5]. Τον Αύγουστο του 1948, ύστερα από αλλεπάλληλες νίκες του Ελληνικού Στρατού εναντίον των κομμουνιστών, ο π. Κωνσταντίνος επέστρεψε στο Χιονάτο. Στις 9 Σεπτεμβρίου 1948, όμως, όταν πήγαινε κάπου με τους δικούς του[6], σκόνταψαν σε νάρκη τοποθετημένη από τους συμμορίτες[7], που τους κομμάτιασε όλους[8].
Φωτογραφίες
Βιβλιογραφία
- (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ.300.
- (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 296 - 297.
Παραπομπές