Αντώνιος Παπαχρήστου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ (Αντικατάσταση κειμένου - «<br/>(([[:Βιβλίο» σε «<br/>(Πηγή: ([[Βιβλίο») |
||
| Γραμμή 24: | Γραμμή 24: | ||
==Φωτογραφίες == | ==Φωτογραφίες == | ||
<gallery class="center"> | <gallery class="center"> | ||
File:Παπαχρήστου-Αντώνιος-01-526.jpg|Αντώνιος Παπαχρήστου<br/>(([[ | File:Παπαχρήστου-Αντώνιος-01-526.jpg|Αντώνιος Παπαχρήστου<br/>(Πηγή: ([[Βιβλίο:Β002|Β002]]) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., ''Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953)'', Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 526.) | ||
</gallery> | </gallery> | ||
Αναθεώρηση της 07:59, 21 Ιουνίου 2024
Αντώνιος Παπαχρήστου | |
|---|---|
 | |
| α/α | 100162 |
| Επώνυμο | Παπαχρήστου |
| Όνομα | Αντώνιος |
| Πόλη καταγωγής | Τουρνάβα |
| Νομός καταγωγής | Τρικάλων |
| Εκκλησιαστικό Αξίωμα | Ιερεύς, Εφημέριος |
| Εκκλησιαστική περιοχή | Ιερά Μητρόπολις Τρίκκης και Σταγών |
| Ημερομηνία θυσίας | 15 Μαΐου 1944 |
Παπαχρήστου Αντώνιος († 15 Μαΐου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος (Τουρνάβα Τρικάλων) στην Ιερά Μητρόπολη Τρίκκης και Σταγών.
Βιογραφικό
Ο π. Αντώνιος Παπαχρήστου ήταν Εφημέριος Τουρναβών Τρικάλων της Μητροπόλεως Τρίκκης και Σταγών. Ήταν νυμφευμένος και είχε έξι παιδιά[1].
Όταν οι κομμουνιστές σκότωσαν δύο Γερμανούς, έξω από το χωριό του, εκείνος μετέφερε την είδηση στον Γερμανό Διοικητή[2], με την πρόθεση να σωθούν από την καταστροφή οι Τουρναβοί[3], όπως και έγινε[4]. Έμαθε ότι οι κομμουνιστές ήθελαν να τον εκδικηθούν γι αυτό τον λόγο[5], αλλά δεν έδωσε σημασία. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας, οι κομμουνιστές τον συνέλαβαν[6], αλλά τον άφησαν ελεύθερο, κατόπιν επεμβάσεως των ενοριτών του[7], οι οποίοι, χάριν αυτού, δεν είχαν προσχωρήσει στον Κομμουνισμό[8]. Ο π. Αντώνιος, γνωρίζοντας ότι οι κομμουνιστές ακόμη τον καταδίωκαν, κατέφυγε στα Τρίκαλα.
Οι κομμουνιστές βεβαίωσαν ψευδώς ότι ο π. Αντώνιος μπορούσε να γυρίσει στο χωριό του και δεν θα τον πείραζαν. Τελικά, είκοσι ημέρες μετά, κατόπιν παρακλήσεως και των ενοριτών του[9], ο π. Αντώνιος γύρισε στο χωριό του[10]. Τότε, οι κομμουνιστές τον συνέλαβαν[11] και αφού τον διέσυραν στα χωριά Συκιά, Χάσια και Αντιχάσια[12], τον μετέφεραν στο βουνό Κόζακα, όπου τον βασάνισαν[13]. Τελικά τον σκότωσαν στις 15 Μαΐου 1944[14].
Φωτογραφίες
Αντώνιος Παπαχρήστου
(Πηγή: (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 526.)
Βιβλιογραφία
- (Β001) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40, Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ. 142.
- (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 210 – 211.
Παραπομπές
- ↑ (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 211.
- ↑ ο. π., σελ. 210.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π., σελ. 210 – 211.
- ↑ ο. π., σελ. 211.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π. Χαρακτηριστικά, του έγδαραν τις δύο κνήμες. ο. π.
- ↑ (Β001) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40, Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ. 142 και (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 210 – 211.
