Μιχαήλ Μούσιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Από Ιερομάρτυρες
Μιχαήλ Μούσιος
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 21: | Γραμμή 21: | ||
Ο π. Μιχαήλ Μούσιος γεννήθηκε στο Νέο Περιβόλι Λαρίσης το 1902. Νυμφεύθηκε και απέκτησε δύο γιους και μία κόρη. Το 1939, χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και τοποθετήθηκε στο κοντινό χωριό Αρμένιο της επαρχίας Λαρίσης<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 187</ref>. Κατά την διάρκεια της Κατοχής έμεινε στο Νέο Περιβόλι και πηγαινοερχόταν με ζώο στο Αρμένιο. Ήταν Ιερέας με φόβο Θεού, ευσεβής, ταπεινός και ως άνθρωπος, τον εκτιμούσαν πολύ οι ενορίτες του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']], σελ. 188</ref>. | Ο π. Μιχαήλ Μούσιος γεννήθηκε στο Νέο Περιβόλι Λαρίσης το 1902. Νυμφεύθηκε και απέκτησε δύο γιους και μία κόρη. Το 1939, χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και τοποθετήθηκε στο κοντινό χωριό Αρμένιο της επαρχίας Λαρίσης<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 187</ref>. Κατά την διάρκεια της Κατοχής έμεινε στο Νέο Περιβόλι και πηγαινοερχόταν με ζώο στο Αρμένιο. Ήταν Ιερέας με φόβο Θεού, ευσεβής, ταπεινός και ως άνθρωπος, τον εκτιμούσαν πολύ οι ενορίτες του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']], σελ. 188</ref>. | ||
Τον Απρίλιο του 1944, ο Μητροπολίτης Λαρίσης συνετέλεσε ιερατικό συνέδριο<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και προσκάλεσε σε αυτό και τον π. Μιχαήλ. Στις 26 Απριλίου 1944, στον δρόμο για την Λάρισα, στο σταθμό Κυψέλης, όμως, οι αντάρτες του [[:Κατηγορία:Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)|Ε.Λ.Α.Σ.]]<ref>([[Βιβλίο:Β001|Β001]]) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, ''Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40,'' Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ. 127.</ref> συνέλαβαν τον π. Μιχαήλ και τον κατακρεούργησαν στην θέση Κορομηλιά Αγναντερής αυθημερόν<ref>([[Βιβλίο:Β002|Β002]]) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., ''Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953)'', Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 320.</ref>. Η αιτία ήταν η χριστιανική του συνείδηση<ref>[[Βιβλίο: | Τον Απρίλιο του 1944, ο Μητροπολίτης Λαρίσης συνετέλεσε ιερατικό συνέδριο<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και προσκάλεσε σε αυτό και τον π. Μιχαήλ. Στις 26 Απριλίου 1944, στον δρόμο για την Λάρισα, στο σταθμό Κυψέλης, όμως, οι αντάρτες του [[:Κατηγορία:Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)|Ε.Λ.Α.Σ.]]<ref>([[Βιβλίο:Β001|Β001]]) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, ''Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40,'' Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ. 127.</ref> συνέλαβαν τον π. Μιχαήλ και τον κατακρεούργησαν στην θέση Κορομηλιά Αγναντερής αυθημερόν<ref>([[Βιβλίο:Β002|Β002]]) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., ''Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953)'', Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 320.</ref>. Η αιτία ήταν η χριστιανική του συνείδηση<ref>[[Βιβλίο:Β002|''ο. π.'']]</ref>. Πάντως, ο π. Μιχαήλ δεν εφάνη πια πουθενά<ref>[[Βιβλίο:Β002|''ο. π.'']]</ref>. | ||
==Φωτογραφίες == | ==Φωτογραφίες == | ||
Αναθεώρηση της 09:21, 17 Ιουνίου 2024
Μιχαήλ Μούσιος | |
|---|---|
| α/α | 100215 |
| Επώνυμο | Μούσιος |
| Όνομα | Μιχαήλ |
| Πόλη καταγωγής | Νέο Περιβόλι |
| Νομός καταγωγής | Λαρίσης |
| Ημερομηνία Γέννησεως | 1902 |
| Εκκλησιαστικό Αξίωμα | Ιερεύς, Εφημέριος |
| Ιερός Ναός | Ιερός Ναός Αγίου Αθανασίου, Αρμένιο Λαρίσης |
| Εκκλησιαστική περιοχή | Ιερά Μητρόπολις Λαρίσης και Πλαταμώνος |
| Τόπος θυσίας | Κορομηλιά Αγναντερής |
| Ημερομηνία θυσίας | 26 Απριλίου 1944 |
| Εφονεύθη από την οργάνωση | Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.) |
Μούσιος Μιχαήλ (1902 - † 26 Απριλίου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος στον Ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου (Αρμένιο Λαρίσης) στην Ιερά Μητρόπολη Λαρίσης και Πλαταμώνος.
Βιογραφικό
Ο π. Μιχαήλ Μούσιος γεννήθηκε στο Νέο Περιβόλι Λαρίσης το 1902. Νυμφεύθηκε και απέκτησε δύο γιους και μία κόρη. Το 1939, χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και τοποθετήθηκε στο κοντινό χωριό Αρμένιο της επαρχίας Λαρίσης[1]. Κατά την διάρκεια της Κατοχής έμεινε στο Νέο Περιβόλι και πηγαινοερχόταν με ζώο στο Αρμένιο. Ήταν Ιερέας με φόβο Θεού, ευσεβής, ταπεινός και ως άνθρωπος, τον εκτιμούσαν πολύ οι ενορίτες του[2].
Τον Απρίλιο του 1944, ο Μητροπολίτης Λαρίσης συνετέλεσε ιερατικό συνέδριο[3] και προσκάλεσε σε αυτό και τον π. Μιχαήλ. Στις 26 Απριλίου 1944, στον δρόμο για την Λάρισα, στο σταθμό Κυψέλης, όμως, οι αντάρτες του Ε.Λ.Α.Σ.[4] συνέλαβαν τον π. Μιχαήλ και τον κατακρεούργησαν στην θέση Κορομηλιά Αγναντερής αυθημερόν[5]. Η αιτία ήταν η χριστιανική του συνείδηση[6]. Πάντως, ο π. Μιχαήλ δεν εφάνη πια πουθενά[7].
Φωτογραφίες
Βιβλιογραφία
- (Β001) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40, Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ.127.
- (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 320.
- (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ.187 – 188.
Παραπομπές
- ↑ (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 187
- ↑ ο. π., σελ. 188
- ↑ ο. π.
- ↑ (Β001) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40, Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ. 127.
- ↑ (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 320.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
