Στέφανος Γκάρμπος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από Ιερομάρτυρες
Στέφανος Γκάρμπος
('''Γκάρμπος Στέφανος''' († 01 Ιουλίου 1944). Διετέλεσε Ιερομόναχος και Εφημέριος, στο Άγιο Πνεύμα Σερρών, στην Ιερά Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης.)
('''Γκάρμπος Στέφανος''' († 01 Ιουλίου 1944). Διετέλεσε Ιερομόναχος και Εφημέριος, στο Άγιο Πνεύμα Σερρών, στην Ιερά Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης.)
 
Γραμμή 46: Γραμμή 46:
-----------------------------
-----------------------------
   
   
''Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή την ιστοσελίδα '''«Ιερομάρτυρες»''' καθώς επίσης και την συγγραφέα του '''[https://evaggelialappa.gr/resume Ευαγγελία Κ. Λάππα]'''.''
''Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα '''«Ιερομάρτυρες»''', καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, '''[https://evaggelialappa.gr/resume Ευαγγελία Κ. Λάππα]'''.''

Τελευταία αναθεώρηση της 10:01, 14 Ιουλίου 2024

Στέφανος Γκάρμπος
α/α100149
ΕπώνυμοΓκάρμπος
ΌνομαΣτέφανος
Πόλη καταγωγήςΛάκκος
Νομός καταγωγήςΣερρών
Εκκλησιαστικό ΑξίωμαΙερομόναχος, Εφημέριος
Εκκλησιαστική περιοχήΙερά Μητρόπολις Σερρών και Νιγρίτης
Τόπος θυσίαςΆγιο Πνεύμα Σερρών
Ημερομηνία θυσίας01 Ιουλίου 1944


Γκάρμπος Στέφανος († 01 Ιουλίου 1944). Διετέλεσε Ιερομόναχος και Εφημέριος, στο Άγιο Πνεύμα Σερρών, στην Ιερά Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης.

Βιογραφικό

Ο π. Στέφανος Γκάρμπος καταγόταν από το χωριό Λάκκος Σερρών, πολύ κοντά στο ιστορικό μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου, όπου μόνασε. Αργότερα έγινε κληρικός.

Κατά την διάρκεια της Βουλγαρικής Κατοχής, τοποθετήθηκε ως εφημέριος στο χωριό Άγιο Πνεύμα. Στην τέλεση της Θείας Λειτουργίας δυσκολευόταν, γιατί ήταν εντελώς κουφός και γι αυτό είχε ανάγκη να τον βοηθά ένα παιδί.

Παρ΄ όλα αυτά, ήταν καλός Ιερέας. Ως χαρακτήρας ήταν καλός, απλός[1], απονήρευτος και πρόθυμος να εξυπηρετεί τους ενορίτες του. Έμενε συνήθως στην οικία του μελετώντας ενώ φρόντιζε την εκκλησία να είναι πάντα καθαρή και περιποιημένη. Λόγω του ότι είχε δεχθεί – άδολα, όμως[2] – να λειτουργήσει στα Βουλγαρικά[3], κάτι που το Ε.Α.Μ. το θεώρησε ως προδοτικό[4].

Μια νύχτα του Ιουλίου του 1944, ένας Εαμίτης εισήλθε αθόρυβα στην οικία του π. Στεφάνου[5], ο οποίος κοιμόταν στον εξώστη[6], και τον φόνευσε[7], μπήγοντας το μαχαίρι στην καρδιά του[8]. Την άλλη μέρα, βρήκαν τον π. Στέφανο στο κρεβάτι του μαχαιρωμένο[9].

Φωτογραφίες

Βιβλιογραφία

  • (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 394 - 395.

Παραπομπές

  1. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 395.
  2. ο. π.
  3. ο. π.
  4. ο. π. Αν, βεβαίως, κρίνουμε από τις πράξεις του Ε.Α.Μ., διαπιστώνουμε ότι κάθε άλλο παρά για την ελληνικότητα της Μακεδονίας ενδιαφερόταν. Οπότε, η αιτία της εχθρικής στάσεως απέναντι στον συγκεκριμένο Ιερέα, θα πρέπει να αναζητηθεί κάπου αλλού…
  5. ο. π.
  6. ο. π.
  7. ο. π.
  8. ο. π.
  9. ο. π.



Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα «Ιερομάρτυρες», καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, Ευαγγελία Κ. Λάππα.