Διονύσιος Γιακουμάτος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
('''Γιακουμάτος Διονύσιος''' (1904 - † 17 Φεβρουαρίου 1945). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στην Λάμνια Δειληνάτων Κεφαλληνίας, στην Ιερά Μητρόπολη Κεφαλληνίας.) |
('''Γιακουμάτος Διονύσιος''' (1904 - † 17 Φεβρουαρίου 1945). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στην Λάμνια Δειληνάτων Κεφαλληνίας, στην Ιερά Μητρόπολη Κεφαλληνίας.) |
||
Γραμμή 46: | Γραμμή 46: | ||
----------------------------- | ----------------------------- | ||
''Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή την ιστοσελίδα ''' | ''Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα '''«Μακεδονομάχοι»''', καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, '''[https://evaggelialappa.gr/resume Ευαγγελία Κ. Λάππα]'''.'' |
Αναθεώρηση της 09:44, 14 Ιουλίου 2024
Διονύσιος Γιακουμάτος | |
---|---|
α/α | 100022 |
Επώνυμο | Γιακουμάτος |
Όνομα | Διονύσιος |
Ημερομηνία Γέννησεως | 1904 |
Σύζυγος | Κλειώ |
Εκκλησιαστικό Αξίωμα | Ιερεύς, Εφημέριος |
Εκκλησιαστική περιοχή | Ιερά Μητρόπολις Κεφαλληνίας |
Τόπος θυσίας | Αιγιαλός Σάμης Κεφαλληνίας |
Ημερομηνία θυσίας | 17 Φεβρουαρίου 1945 |
Εφονεύθη από την οργάνωση | Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.) |
Γιακουμάτος Διονύσιος (1904 - † 17 Φεβρουαρίου 1945). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στην Λάμνια Δειληνάτων Κεφαλληνίας, στην Ιερά Μητρόπολη Κεφαλληνίας.
Βιογραφικό
Ο π. Διονύσιος Γιακουμάτος γεννήθηκε το 1904. Φοίτησε στο Δημοτικό Διγαλέτου και στο Σχολαρχείο Σάμης. Αφού έμεινε στα Μοναστήρια του Αγίου Αγριλίου και Αγίου Γερασίμου, χειροτονήθηκε Ιερέας το 1940[1]. Τοποθετήθηκε εφημέριος στο χωριό Λάμνια Δειληνάτων της Κεφαλληνίας.
Όταν ιδρύθηκε το Ε.Α.Μ., ο π. Διονύσιος, ως ευσυνείδητος Ιερέας, συμβούλευε τους ενορίτες του να απέχουν από αυτό και να μένουν αφοσιωμένοι στα ιδανικά του Χριστού και της Ελλάδος[2]. Οι αντάρτες του Ε.Λ.Α.Σ., γι αυτόν τον λόγο, τον κατεδίωξαν και ο π. Διονύσιος ζήτησε καταφύγιο στη Μονή Άντρου, της οποίας ο ηγούμενος Δαμασκηνός τον δέχθηκε τον έκρυψε για οκτώ μήνες[3]. Οι μήνες αυτοί του αποκλεισμού του ήσαν γεμάτοι στενοχώρια, γιατί δεν είχε καθόλου ειδήσεις από τὴν ενορία και τὴν οικογένειά του και γι αυτό αποφάσισε να βγει από το Μοναστήρι στις 17 Φεβρουαρίου 1945[4]. Οι κομμουνιστές, όμως, μόλις πληροφορήθηκαν την έξοδό του, του έστησαν ενέδρα και τον έπιασαν στην στάνη Μαρκάτου. Τον οδήγησαν πρώτα στο σταθμό πολιτοφυλακής Διγαλέτου και ύστερα στον Αιγιαλό Σάμης, όπου μετά από ανείπωτα βασανιστήρια, τον φόνευσαν[5].
Φωτογραφίες
Διονύσιος Γιακουμάτος
(Πηγή: (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 518.)
Βιβλιογραφία
- (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 397.
- (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 474 - 475.
Παραπομπές
- ↑ Σύμφωνα με τον Βοβολίνη, ο π. Διονύσιος ήταν νυμφευμένος και το όνομα της πρεσβυτέρας του ήταν Κλειώ. (βλ. (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 397.)
- ↑ (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 474.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα «Μακεδονομάχοι», καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, Ευαγγελία Κ. Λάππα.