Νικόλαος Σγούρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από Ιερομάρτυρες
Νικόλαος Σγούρος
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{Infobox holy martyr
{{Infobox holy martyr
| autonumber             = 100165
| autonumber       = 100104
| name                   = Νικόλαος Σγούρος
| name         = Νικόλαος Σγούρος
| last_name             = Σγούρος
| image        = Σγούρος-Νικόλαος-01-516.jpg
| first_name             = Νικόλαος
| last_name       = Σγούρος
| ecclesiastical_office = [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]], [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]]
| first_name       = Νικόλαος
| ecclesiastical_area   = [[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης|Ιερά Μητρόπολις Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης]]
| ecclesiastical_office = [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]], [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]]
| place_of_sacrifice     = Γράμμος Ιωαννίνων
| ecclesiastical_area = [[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης|Ιερά Μητρόπολις Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης]]
| date_of_sacrifice     = [[:Κατηγορία:30 Μαΐου|30 Μαΐου]] [[:Κατηγορία:1948|1948]]
| place_of_sacrifice   = Γράμμος Ιωαννίνων
| date_of_sacrifice   = [[:Κατηγορία:30 Μαΐου|30 Μαΐου]] [[:Κατηγορία:1948|1948]]
}}
}}


Γραμμή 14: Γραμμή 15:


==Βιογραφικό==
==Βιογραφικό==
Ο π. Νικόλαος Σγούρος χειροτονήθηκε Ιερέας τον Ιούνιο του 1944 και έγινε εφημέριος στο χωριό Άρματα Κονίτσης<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]])  Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ. 283</ref>.
Ο π. Νικόλαος Σγούρος χειροτονήθηκε Ιερέας τον Ιούνιο του 1944 και έγινε εφημέριος στο χωριό Άρματα Κονίτσης.


Το Μάρτιο του 1947 πρώτα και τον Ιούλιο έπειτα, οι συμμορίτες έκαμαν επιδρομές στο Άρματα, όπου κακοποίησαν πολλούς κατοίκους και σκότωσαν αρκετούς. Γι αυτό, οι πιο πολλοί άνδρες, μεταξύ τους και ο π. Νικόλαος κατέφυγαν τρομαγμένοι στην Κόνιτσα, από όπου γύρισαν μετά από τρεις ημέρες<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>.
Το Μάρτιο του 1947 πρώτα και τον Ιούλιο έπειτα, οι συμμορίτες έκαμαν επιδρομές στο Άρματα, όπου κακοποίησαν πολλούς κατοίκους και σκότωσαν αρκετούς<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 283 – 284.</ref>. Γι αυτό, οι πιο πολλοί άνδρες, μεταξύ τους και ο π. Νικόλαος κατέφυγαν τρομαγμένοι στην Κόνιτσα, από όπου γύρισαν μετά από τρεις ημέρες.


Σε λίγο όμως όλη η περιοχή έπεσε στον έλεγχο των συμμοριτών. Ο π. Νικόλαος αντέδρασε και καταδίκασε τις αρπαγές, τις λεηλασίες, την βιαία επιστράτευση αγοριών και κοριτσιών και το παιδομάζωμα, που γίνονταν εκ μέρους των κομμουνιστών<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'', σελ. 284.]]</ref>.
Σε λίγο όμως όλη η περιοχή έπεσε στον έλεγχο των συμμοριτών. Ο π. Νικόλαος αντέδρασε και καταδίκασε τις αρπαγές, τις λεηλασίες, την βιαία επιστράτευση αγοριών και κοριτσιών και το παιδομάζωμα, που γίνονταν εκ μέρους των κομμουνιστών<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']], σελ. 284.</ref>.
 
Στις 30 Μαρτίου 1948, τον συνέλαβαν οι κομμουνιστές και τον μετέφεραν στο χωριό Παπάδες κι έπειτα στην Καστάνιανη Κονίτσης, όπου αρκετές ημέρες τον βασάνισαν σκληρά. Στις 30 Απριλίου τον έφεραν στην Πυρσόγιαννη, όπου τον έκλεισαν εικοσιέξι μέρες σε ανήλιο υπόγειο. Ύστερα, στις 22 Μαΐου, τον πήγαν στο Γράμμο, όπου τον βασάνισαν απάνθρωπα, ώσπου απεβίωσε στις 30 Μαΐου 1948<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>.
 
<div id='FileFighterBiography'></div>
 
<div id='CustomFighterBiography'></div>


Στις 30 Μαρτίου 1948, τον συνέλαβαν οι κομμουνιστές<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και τον μετέφεραν στο χωριό Παπάδες κι έπειτα στην Καστάνιανη Κονίτσης<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, όπου τον βασάνισαν σκληρά για αρκετές ημέρες <ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Στις 30 Απριλίου τον έφεραν στην Πυρσόγιαννη<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, όπου τον έκλεισαν εικοσιέξι μέρες σε ανήλιο υπόγειο<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Ύστερα, στις 22 Μαΐου, τον πήγαν στο Γράμμο<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, όπου τον βασάνισαν απάνθρωπα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, ώσπου απεβίωσε στις 30 Μαΐου 1948<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>.
==Φωτογραφίες ==
==Φωτογραφίες ==
<gallery class="center">
<gallery class="center">
File:Σγούρος-Νικόλαος-01-516.jpg|Νικόλαος Σγούρος<br/>(([[:Βιβλίο:Β002|Β002]]) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., ''Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953)'', Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 516.)
</gallery>
</gallery>




==Βιβλιογραφία==
==Βιβλιογραφία==
* ([[Βιβλίο:Β001|Β001]]) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40, Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων 8, Αθήνα 1996, σελ. 147.<br/>
* ([[Βιβλίο:Β001|Β001]]) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, ''Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40'', Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ. 147.<br/>
* ([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ. 283 - 284.<br/>
* ([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 283 - 284.<br/>


   
   

Αναθεώρηση της 19:55, 16 Ιουνίου 2024

Νικόλαος Σγούρος
Σγούρος-Νικόλαος-01-516.jpg
α/α100104
ΕπώνυμοΣγούρος
ΌνομαΝικόλαος
Εκκλησιαστικό ΑξίωμαΙερεύς, Εφημέριος
Εκκλησιαστική περιοχήΙερά Μητρόπολις Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης
Τόπος θυσίαςΓράμμος Ιωαννίνων
Ημερομηνία θυσίας30 Μαΐου 1948



Σγούρος Νικόλαος († 30 Μαΐου 1948). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος (Άρματα Ιωαννίνων) στην Ιερά Μητρόπολη Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης.

Βιογραφικό

Ο π. Νικόλαος Σγούρος χειροτονήθηκε Ιερέας τον Ιούνιο του 1944 και έγινε εφημέριος στο χωριό Άρματα Κονίτσης.

Το Μάρτιο του 1947 πρώτα και τον Ιούλιο έπειτα, οι συμμορίτες έκαμαν επιδρομές στο Άρματα, όπου κακοποίησαν πολλούς κατοίκους και σκότωσαν αρκετούς[1]. Γι αυτό, οι πιο πολλοί άνδρες, μεταξύ τους και ο π. Νικόλαος κατέφυγαν τρομαγμένοι στην Κόνιτσα, από όπου γύρισαν μετά από τρεις ημέρες.

Σε λίγο όμως όλη η περιοχή έπεσε στον έλεγχο των συμμοριτών. Ο π. Νικόλαος αντέδρασε και καταδίκασε τις αρπαγές, τις λεηλασίες, την βιαία επιστράτευση αγοριών και κοριτσιών και το παιδομάζωμα, που γίνονταν εκ μέρους των κομμουνιστών[2].

Στις 30 Μαρτίου 1948, τον συνέλαβαν οι κομμουνιστές[3] και τον μετέφεραν στο χωριό Παπάδες κι έπειτα στην Καστάνιανη Κονίτσης[4], όπου τον βασάνισαν σκληρά για αρκετές ημέρες [5]. Στις 30 Απριλίου τον έφεραν στην Πυρσόγιαννη[6], όπου τον έκλεισαν εικοσιέξι μέρες σε ανήλιο υπόγειο[7]. Ύστερα, στις 22 Μαΐου, τον πήγαν στο Γράμμο[8], όπου τον βασάνισαν απάνθρωπα[9], ώσπου απεβίωσε στις 30 Μαΐου 1948[10].

Φωτογραφίες


Βιβλιογραφία

  • (Β001) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40, Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ. 147.
  • (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 283 - 284.


Παραπομπές

  1. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 283 – 284.
  2. ο. π., σελ. 284.
  3. ο. π.
  4. ο. π.
  5. ο. π.
  6. ο. π.
  7. ο. π.
  8. ο. π.
  9. ο. π.
  10. ο. π.