Γεώργιος Παπανικολάου (2): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από Ιερομάρτυρες
Γεώργιος Παπανικολάου (2)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
('''Παπανικολάου Γεώργιος''' († 15 Ιανουαρίου 1949). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στο Αγάλι Μαντινείας, στην Ιερά Μητρόπολη Μαντινείας.)
 
(4 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από τον ίδιο χρήστη δεν εμφανίζεται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{Infobox holy martyr
{{Infobox holy martyr
| autonumber             = 100146
| autonumber               = 100090
| name                   = Γεώργιος Παπανικολάου (2)
| name                     = Γεώργιος Παπανικολάου (2)
| last_name             = Παπανικολάου
| last_name                 = Παπανικολάου
| first_name             = Γεώργιος
| first_name               = Γεώργιος
| ecclesiastical_office = [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]], [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]]
| ecclesiastical_office     = [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]], [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]]
| ecclesiastical_area   = [[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις Μαντινείας|Ιερά Μητρόπολις Μαντινείας]]
| ecclesiastical_area       = [[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις Μαντινείας|Ιερά Μητρόπολις Μαντινείας]]
| date_of_sacrifice        = [[:Κατηγορία:15 Ιανουαρίου|15 Ιανουαρίου]] [[:Κατηγορία:1949|1949]]
}}
}}


 
'''Παπανικολάου Γεώργιος''' († 15 Ιανουαρίου 1949). Διετέλεσε [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]] και [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]], στο Αγάλι Μαντινείας, στην [[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις Μαντινείας|Ιερά Μητρόπολη Μαντινείας]].
'''Παπανικολάου Γεώργιος'''. Διετέλεσε [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]] και [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]] (Αγάλι Μαντινείας) στην [[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολη Μαντινείας|Ιερά Μητρόπολη Μαντινείας]].


==Βιογραφικό==
==Βιογραφικό==
Ο π. Γεώργιος Παπανικολάου καταγόταν από το Αγάλι (Μαντινείας), όπου ήταν Εφημέριος και διέμενε με την επταμελή οικογένειά του. Έδωσε στα παιδιά ελληνορθόδοξη διαγωγή<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ. 166.
Ο π. Γεώργιος Παπανικολάου καταγόταν από το Αγάλι (Μαντινείας), όπου ήταν Εφημέριος και διέμενε με την επταμελή οικογένειά του. Έδωσε στα παιδιά ελληνορθόδοξη διαγωγή<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 166.</ref>. Όντας πιστός κι ενάρετος Ιερέας<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, ήταν σεβαστός στο χωριό του και όλη την περιφέρεια<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>.
</ref>. Όντας πιστός κι ενάρετος Ιερέας<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]
</ref>, ήταν σεβαστός στο χωριό του και όλη την περιφέρεια<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]
</ref>.


Κατά την διάρκεια του συμμοριτοπόλεμου, αρνήθηκε να παραδώσει στους συμμορίτες τον γιο και τὴν κόρη του που είχε στο Γυμνάσιο Λεβιδιού,<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]
Κατά την διάρκεια του συμμοριτοπόλεμου, αρνήθηκε να παραδώσει στους συμμορίτες τον γιο και τὴν κόρη του που είχε στο Γυμνάσιο Λεβιδιού,<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> καθώς θεωρούσε αυτήν την πράξη ως προδοσία της Πίστεως και της Πατρίδος<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']], σελ. 167.</ref> και παράδοση των παιδιών του στην ατιμία και την ανηθικότητα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Γι αυτόν τον λόγο, οι συμμορίτες τον υπέβαλαν σε βασανιστήρια. Τον βλασφημούσαν, τον έφτυναν και τον χτυπούσαν. Μια συμμορίτισσα φορούσε κοροϊδευτικά το καλυμμαύκι του και σε εκείνο έβαζε τον κόκκινο σκούφο της. Σύμφωνα με μαρτυρία ενός συμμορίτη, του έκοψαν την γλώσσα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, του έβγαλαν τα μάτια<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και στο τέλος τον φόνευσαν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> στις 15 Ιανουαρίου 1949.  
</ref> καθώς θεωρούσε αυτήν την πράξη ως προδοσία της Πίστεως και της Πατρίδος<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'', σελ. 167]]
</ref> και παράδοση των παιδιών του στην ατιμία και την ανηθικότητα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]
</ref>. Γι αυτόν τον λόγο, οι συμμορίτες τον υπέβαλαν σε βασανιστήρια. Τον βλασφημούσαν, τον έφτυναν και τον χτυπούσαν. Μια συμμορίτισσα φορούσε κοροϊδευτικά τὸ καλυμμαύκι του και σε εκείνο έβαζε τον κόκκινο σκούφο της. Σύμφωνα με μαρτυρία ενός συμμορίτη, του έκοψαν την γλώσσα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]
</ref>, του έβγαλαν τα μάτια<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]
</ref> και στο τέλος τὸν φόνευσαν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]
</ref>.
 
<div id='FileFighterBiography'></div>
 
<div id='CustomFighterBiography'></div>


==Φωτογραφίες ==
==Φωτογραφίες ==
<gallery class="center">
</gallery>




==Βιβλιογραφία==
==Βιβλιογραφία==
* ([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ. 166 - 167.<br/>
* ([[Βιβλίο:Β002|Β002]]) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., ''Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953)'', Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 367.
* ([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 166 - 167.  


==Παραπομπές==
==Παραπομπές==
<references />
<references />


[[Κατηγορία:Ιερομάρτυρες]]
[[Κατηγορία:Ιερομάρτυρες]]
[[Κατηγορία:15 Ιανουαρίου]]
[[Κατηγορία:1949]]
[[Κατηγορία:Ιερεύς]]
[[Κατηγορία:Ιερεύς]]
[[Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις Μαντινείας]]
[[Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις Μαντινείας]]


<div id='CustomDisplayTitle' style='display: none;'>Γεώργιος Παπανικολάου (2) [† 15 Ιανουαρίου 1949]</div>{{DISPLAYTITLE:Παπανικολάου Γεώργιος (2)}}


<div id='CustomDisplayTitle' style='display: none;'>Γεώργιος Παπανικολάου (2) </div>{{DISPLAYTITLE:Παπανικολάου Γεώργιος (2)}}  
{{DEFAULTSORT:Παπανικολαου, Γεωργιος (02)}}


{{DEFAULTSORT:Παπανικολάου, Γεώργιος (02)}}
-----------------------------
''Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα '''«Ιερομάρτυρες»''', καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, '''[https://evaggelialappa.gr/resume Ευαγγελία Κ. Λάππα]'''.''

Τελευταία αναθεώρηση της 09:48, 14 Ιουλίου 2024

Γεώργιος Παπανικολάου (2)
α/α100090
ΕπώνυμοΠαπανικολάου
ΌνομαΓεώργιος
Εκκλησιαστικό ΑξίωμαΙερεύς, Εφημέριος
Εκκλησιαστική περιοχήΙερά Μητρόπολις Μαντινείας
Ημερομηνία θυσίας15 Ιανουαρίου 1949


Παπανικολάου Γεώργιος († 15 Ιανουαρίου 1949). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στο Αγάλι Μαντινείας, στην Ιερά Μητρόπολη Μαντινείας.

Βιογραφικό

Ο π. Γεώργιος Παπανικολάου καταγόταν από το Αγάλι (Μαντινείας), όπου ήταν Εφημέριος και διέμενε με την επταμελή οικογένειά του. Έδωσε στα παιδιά ελληνορθόδοξη διαγωγή[1]. Όντας πιστός κι ενάρετος Ιερέας[2], ήταν σεβαστός στο χωριό του και όλη την περιφέρεια[3].

Κατά την διάρκεια του συμμοριτοπόλεμου, αρνήθηκε να παραδώσει στους συμμορίτες τον γιο και τὴν κόρη του που είχε στο Γυμνάσιο Λεβιδιού,[4] καθώς θεωρούσε αυτήν την πράξη ως προδοσία της Πίστεως και της Πατρίδος[5] και παράδοση των παιδιών του στην ατιμία και την ανηθικότητα[6]. Γι αυτόν τον λόγο, οι συμμορίτες τον υπέβαλαν σε βασανιστήρια. Τον βλασφημούσαν, τον έφτυναν και τον χτυπούσαν. Μια συμμορίτισσα φορούσε κοροϊδευτικά το καλυμμαύκι του και σε εκείνο έβαζε τον κόκκινο σκούφο της. Σύμφωνα με μαρτυρία ενός συμμορίτη, του έκοψαν την γλώσσα[7], του έβγαλαν τα μάτια[8] και στο τέλος τον φόνευσαν[9] στις 15 Ιανουαρίου 1949.

Φωτογραφίες

Βιβλιογραφία

  • (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 367.
  • (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 166 - 167.

Παραπομπές

  1. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 166.
  2. ο. π.
  3. ο. π.
  4. ο. π.
  5. ο. π., σελ. 167.
  6. ο. π.
  7. ο. π.
  8. ο. π.
  9. ο. π.



Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα «Ιερομάρτυρες», καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, Ευαγγελία Κ. Λάππα.