Αθανάσιος Φαρμακόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από Ιερομάρτυρες
Αθανάσιος Φαρμακόπουλος
('''Φαρμακόπουλος Αθανάσιος''' (1888 - † 08 Νοεμβρίου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στην Λευκώνα Σερρών, στην Ιερά Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης.)
('''Φαρμακόπουλος Αθανάσιος''' (1888 - † 08 Νοεμβρίου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στην Λευκώνα Σερρών, στην Ιερά Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης.)
 
Γραμμή 44: Γραμμή 44:
-----------------------------
-----------------------------
   
   
''Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή την ιστοσελίδα '''«Ιερομάρτυρες»''' καθώς επίσης και την συγγραφέα του '''[https://evaggelialappa.gr/resume Ευαγγελία Κ. Λάππα]'''.''
''Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα '''«Ιερομάρτυρες»''', καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, '''[https://evaggelialappa.gr/resume Ευαγγελία Κ. Λάππα]'''.''

Τελευταία αναθεώρηση της 10:02, 14 Ιουλίου 2024

Αθανάσιος Φαρμακόπουλος
Φαρμακόπουλος-Αθανάσιος-01-525.jpg
α/α100201
ΕπώνυμοΦαρμακόπουλος
ΌνομαΑθανάσιος
Τόπος καταγωγήςΠόντος
Ημερομηνία Γέννησεως1888
Εκκλησιαστικό ΑξίωμαΙερεύς, Εφημέριος
Εκκλησιαστική περιοχήΙερά Μητρόπολις Σερρών και Νιγρίτης
Τόπος θυσίαςΚιλκίς
Ημερομηνία θυσίας08 Νοεμβρίου 1944


Φαρμακόπουλος Αθανάσιος (1888 - † 08 Νοεμβρίου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στην Λευκώνα Σερρών, στην Ιερά Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης.

Βιογραφικό

Ο π. Αθανάσιος Φαρμακόπουλος γεννήθηκε στον Πόντο το 1888. Ήλθε στην Ελλάδα μετά την Μικρασιατική καταστροφή. Φοίτησε ως το τρίτο έτος στην Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Για ένα διάστημα, διετέλεσε δάσκαλος στο χωριό Ορεινή των Σερρών. Το 1937, χειροτονήθηκε ιερεύς και τοποθετήθηκε ως εφημέριος στην Λευκώνα. Το 1941, διώχθηκε από τους Βουλγάρους κατακτητές και κατέφυγε στην Νιγρίτα και από εκεί στα Πλατανάκια Σιδηροκάστρου, που ήταν υπό γερμανική κατοχή.

Ένα χρόνο αργότερα, όταν η κατάσταση χειροτέρευσε, ζήτησε καταφύγιο στην Θεσσαλονίκη[1]. Τοποθετήθηκε ως εφημέριος στην Αγία Παρασκευή, στο Νεκροταφείο. Ήταν τύπος ζωηρός, γεμάτος παλμό και επιβλητικός με ψυχή ενθουσιώδη[2]. Συνεπαρμένος από ιερό ενθουσιασμό, άφησε τα ιερατικά του καθήκοντα και ενετάχθη σε ένα εθνικό τάγμα αντιστάσεως[3]. Σύντομα, όμως, ευρισκόμενος στο Κιλκίς, όταν έγινε μάχη με τους συμμορίτες, πιάστηκε αιχμάλωτος[4]. Εκείνοι, αφού του έκοψαν την μύτη, [5]τα αυτιά[6] και τα χέρια[7], τον σκότωσαν σε ένα καπνομάγαζο στο Κιλκίς, στις 8 Νοεμβρίου 1944[8].

Φωτογραφίες

Βιβλιογραφία

  • (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 305.
  • (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ.403.

Παραπομπές

  1. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 403.
  2. ο. π.
  3. ο. π.
  4. ο. π.
  5. ο. π.
  6. ο. π.
  7. ο. π.
  8. ο. π.



Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα «Ιερομάρτυρες», καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, Ευαγγελία Κ. Λάππα.