Γρηγόριος Τζίκας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από Ιερομάρτυρες
Γρηγόριος Τζίκας
('''Τζίκας Γρηγόριος''' (1882 - † 09 Μαρτίου 1947). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στο Παλαίκαστρο Λαρίσης, στην Ιερά Μητρόπολη Ελασσώνος.)
('''Τζίκας Γρηγόριος''' (1882 - † 09 Μαρτίου 1947). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στο Παλαίκαστρο Λαρίσης, στην Ιερά Μητρόπολη Ελασσώνος.)
 
(Μία ενδιάμεση αναθεώρηση από τον ίδιο χρήστη δεν εμφανίζεται)
Γραμμή 48: Γραμμή 48:


-----------------------------
-----------------------------
''Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα '''«Ιερομάρτυρες»''', καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, '''[https://evaggelialappa.gr/resume Ευαγγελία Κ. Λάππα]'''.''

Τελευταία αναθεώρηση της 10:01, 14 Ιουλίου 2024

Γρηγόριος Τζίκας
Τζίκας-Γρηγόριος-01-516.jpg
α/α100160
ΕπώνυμοΤζίκας
ΌνομαΓρηγόριος
Πόλη καταγωγήςΔρυάνοβο
Νομός καταγωγήςΛαρίσης
Ημερομηνία Γέννησεως1882
Εκκλησιαστικό ΑξίωμαΙερεύς, Εφημέριος
Εκκλησιαστική περιοχήΙερά Μητρόπολις Ελασσώνος
Τόπος θυσίαςΠαλαίκαστρο Λαρίσης
Ημερομηνία θυσίας09 Μαρτίου 1947


Τζίκας Γρηγόριος (1882 - † 09 Μαρτίου 1947). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στο Παλαίκαστρο Λαρίσης, στην Ιερά Μητρόπολη Ελασσώνος.

Βιογραφικό

Ο π. Γρηγόριος Τζίκας γεννήθηκε στο Δρυάνοβο Ελασσώνος το 1882. Το 1908, τελείωσε το Γυμνάσιο και πήγε στην Αμερική το 1911. Σε τρία χρόνια γύρισε στο χωριό του και διορίστηκε δάσκαλος στο Παλαιόκαστρο. Παράλληλα κήρυττε τακτικά τον Θείο Λόγο και πρωτοστατούσε σε έργα φιλανθρωπίας[1].

Το 1922, χειροτονήθηκε Ιερέας και τοποθετήθηκε ως εφημέριος προσωρινά στη Μαγούλα. Λίγο αργότερα μετατέθηκε στο Παλαιόκαστρο, όπου ανέπτυξε μεγάλη θρησκευτική και εθνική δράση[2]. Κήρυττε με δύναμη τον Θείο λόγο[3] και εκδήλωνε παντοιοτρόπως την αγάπη του προς το ποίμνιό του[4].

Στις 9 Μαρτίου 1947, την ώρα της Θείας λειτουργίας[5], μια ομάδα αγνώστων τον πήραν μέσα από την εκκλησία[6] και τον σκότωσαν απάνθρωπα έξω από το χωριό[7]. Οι άγνωστοι, κατά κοινή ομολογία, ήταν κομμουνιστές[8], οι οποίοι δεν ήθελαν έναν δυναμικό Ιερέα να εργάζεται[9].

Φωτογραφίες

Βιβλιογραφία

  • (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 319.
  • (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ.194 – 195.

Παραπομπές

  1. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 195.
  2. ο. π.
  3. ο. π.
  4. ο. π.
  5. ο. π.
  6. ο. π.
  7. ο. π.
  8. ο. π.
  9. ο. π.



Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα «Ιερομάρτυρες», καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, Ευαγγελία Κ. Λάππα.