Σπυρίδων Μπούσιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από Ιερομάρτυρες
Σπυρίδων Μπούσιος
('''Μπούσιος Σπυρίδων''' (1904 - † 05 Αυγούστου 1945). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στην Χαραυγή Κοζάνης, στην Ιερά Μητρόπολη Σισανίου και Σιατίστης.)
('''Μπούσιος Σπυρίδων''' (1904 - † 05 Αυγούστου 1945). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στην Χαραυγή Κοζάνης, στην Ιερά Μητρόπολη Σισανίου και Σιατίστης.)
 
(Μία ενδιάμεση αναθεώρηση από τον ίδιο χρήστη δεν εμφανίζεται)
Γραμμή 45: Γραμμή 45:


-----------------------------
-----------------------------
''Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα '''«Ιερομάρτυρες»''', καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, '''[https://evaggelialappa.gr/resume Ευαγγελία Κ. Λάππα]'''.''

Τελευταία αναθεώρηση της 10:00, 14 Ιουλίου 2024

Σπυρίδων Μπούσιος
α/α100142
ΕπώνυμοΜπούσιος
ΌνομαΣπυρίδων
Πόλη καταγωγήςΧαραυγή
Νομός καταγωγήςΚοζάνης
Ημερομηνία Γέννησεως1904
Εκκλησιαστικό ΑξίωμαΙερεύς, Εφημέριος
Εκκλησιαστική περιοχήΙερά Μητρόπολις Σισανίου και Σιατίστης
Ημερομηνία θυσίας05 Αυγούστου 1945


Μπούσιος Σπυρίδων (1904 - † 05 Αυγούστου 1945). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στην Χαραυγή Κοζάνης, στην Ιερά Μητρόπολη Σισανίου και Σιατίστης.

Βιογραφικό

Ο π. Σπυρίδων Μπούσιος γεννήθηκε στο χωριό Χρυσαυγή της Κοζάνης το 1904. Λόγω της φτώχειας της οικογένειάς του, αφού τελείωσε την στρατιωτική του θητεία, ξενιτεύθηκε στο Μεξικό. Το 1935, γύρισε στο χωριό του, όπου χειροτονήθηκε Ιερέας τον επόμενο χρόνο.

Ο π. Σπυρίδων ήταν ευλαβής Ιερέας και πατριώτης. Προκειμένου να ανταποκριθεί στο λειτούργημά του προσπαθούσε με ζήλο να αυτοκαταρτισθεί. Επίσης, συνεργαζόταν πάντα στενά με τις τοπικές αρχές για τὴν πρόοδο τού χωριού. Γι αυτόν τον λόγο, τον αγαπούσαν και τον εκτιμούσαν όλοι.

Οι κομμουνιστές προσπάθησαν πρώτα με κολακείες[1] και ύστερα με απειλές να τον κάνουν δικό τους[2], αλλά εκείνος ηρνείτο[3], διότι δεν ήθελε να αρνηθεί τον Χριστό[4].

Στις 5 Αυγούστου 1944, τον συνέλαβαν μαζί με άλλους εθνικόφρονες και τους έκλεισαν στις φυλακές του Πενταλόφου και έπειτα του Διλόφου[5]. Τον βασάνισαν σκληρά για εικοσιπέντε ημέρες[6] και ύστερα τον άφησαν ελεύθερο[7]. Στις 27 Δεκεμβρίου 1944, τον συνέλαβαν πάλι[8], τον πήγαν στο Τσοτύλι[9] και τον φυλάκισαν στο οικοτροφείο του Γυμνασίου[10], όπου τον βασάνισαν για εβδομήντα ημέρες[11], αλλά δεν κατόρθωσαν να τον λυγίσουν[12]. Ύστερα, τον άφησαν πάλι ελεύθερο[13], αλλά δεν κατόρθωσε να επιζήσει[14] και απεβίωσε στις 5 Αυγούστου 1945[15].

Φωτογραφίες

Βιβλιογραφία

  • (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 314 - 315.

Παραπομπές

  1. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 314.
  2. ο. π., σελ. 315.
  3. ο. π.
  4. ο. π.
  5. ο. π.
  6. ο. π.
  7. ο. π.
  8. ο. π.
  9. ο. π.
  10. ο. π.
  11. ο. π.
  12. ο. π.
  13. ο. π.
  14. ο. π.
  15. ο. π.



Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα «Ιερομάρτυρες», καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, Ευαγγελία Κ. Λάππα.