Κωνσταντίνος Χρήστου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
(Νέα σελίδα με '{{Infobox holy martyr | autonumber = 100130 | name = Κωνσταντίνος Χρήστου | last_name = Χρήστου | first_name = Κωνσταντίνος | husband = Αγγελική Μάστορα | city_of_origin = Κάτω Κώμη | county_of_origin = Κοζάνης | date_of...') |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 24: | Γραμμή 24: | ||
Ως άνθρωπος ήταν θερμός στην Πίστη, ευθύς, πολυμαθής και αφοσιωμένος στα καθήκοντά του. | Ως άνθρωπος ήταν θερμός στην Πίστη, ευθύς, πολυμαθής και αφοσιωμένος στα καθήκοντά του. | ||
Κατά την διάρκεια της Κατοχής, ανέπτυξε εθνική δράση<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ. 330.</ref>. Παράλληλα, αρνήθηκε να υποστηρίξει το | Κατά την διάρκεια της Κατοχής, ανέπτυξε εθνική δράση<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ. 330.</ref>. Παράλληλα, αρνήθηκε να υποστηρίξει το [[:Κατηγορία:Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (Ε.Α.Μ.)|Ε.Α.Μ.]]<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και αρνήθηκε να σωπάσει να μιλά εναντίον του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, αν και γνώριζε ότι ο ίδιος διέτρεχε μεγάλο κίνδυνο<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Επίσης, αρνήθηκε να φύγει από το χωριό, παρ΄ όλες τις υποδείξεις<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'', σελ. 330 – 331.]]</ref>. | ||
Στις 27 Ιανουαρίου 1944, παρ΄ όλη την ηρωική προσπάθεια των χωριανών<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'', σελ. 331.]]</ref>, οι συμμορίτες μπήκαν στο χωριό<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και φόνευσαν πολλούς<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, μεταξύ αυτών και τον π. Κωνσταντίνο Χρήστου<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, του οποίου το λείψανο βρέθηκε κατασπαραγμένο και κατατρυπημένο<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. | Στις 27 Ιανουαρίου 1944, παρ΄ όλη την ηρωική προσπάθεια των χωριανών<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'', σελ. 331.]]</ref>, οι συμμορίτες μπήκαν στο χωριό<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και φόνευσαν πολλούς<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, μεταξύ αυτών και τον π. Κωνσταντίνο Χρήστου<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, του οποίου το λείψανο βρέθηκε κατασπαραγμένο και κατατρυπημένο<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. | ||
Αναθεώρηση της 19:56, 26 Μαΐου 2024
Κωνσταντίνος Χρήστου | |
|---|---|
| α/α | 100130 |
| Επώνυμο | Χρήστου |
| Όνομα | Κωνσταντίνος |
| Πόλη καταγωγής | Κάτω Κώμη |
| Νομός καταγωγής | Κοζάνης |
| Ημερομηνία Γέννησεως | 1907 |
| Σύζυγος | Αγγελική Μάστορα |
| Εκκλησιαστικό Αξίωμα | Ιερεύς, Εφημέριος |
| Εκκλησιαστική περιοχή | Ιερά Μητρόπολις Σερβίων και Κοζάνης |
| Τόπος θυσίας | Σπάρτος Κοζάνης |
| Ημερομηνία θυσίας | 27 Ιανουαρίου 1944 |
Χρήστου Κωνσταντίνος (1907 - † 27 Ιανουαρίου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος (Σπάρτος Κοζάνης) στην Ιερά Μητρόπολις Σερβίων και Κοζάνης.
Βιογραφικό
Ο π. Κωνσταντίνος Χρήστου γεννήθηκε στην Κάτω Κώμη της Κοζάνης το 1907. Ήταν γιος του Ιερέως του χωριού. Τελείωσε το Δημοτικό και δύο τάξεις του Γυμνασίου Κοζάνης, το οποίο δεν συνέχισε λόγω των γεγονότων του 1922.
Σε νεαρή ηλικία, νυμφεύθηκε την Αγγελική Μάστορα και απέκτησε έξι παιδιά. Το 1936, χειροτονήθηκε Ιερέας και τοποθετήθηκε ως Εφημέριος αρχικά στην Λευκόβρυση και έπειτα στην Σπάρτο.
Ως άνθρωπος ήταν θερμός στην Πίστη, ευθύς, πολυμαθής και αφοσιωμένος στα καθήκοντά του.
Κατά την διάρκεια της Κατοχής, ανέπτυξε εθνική δράση[1]. Παράλληλα, αρνήθηκε να υποστηρίξει το Ε.Α.Μ.[2] και αρνήθηκε να σωπάσει να μιλά εναντίον του[3], αν και γνώριζε ότι ο ίδιος διέτρεχε μεγάλο κίνδυνο[4]. Επίσης, αρνήθηκε να φύγει από το χωριό, παρ΄ όλες τις υποδείξεις[5].
Στις 27 Ιανουαρίου 1944, παρ΄ όλη την ηρωική προσπάθεια των χωριανών[6], οι συμμορίτες μπήκαν στο χωριό[7] και φόνευσαν πολλούς[8], μεταξύ αυτών και τον π. Κωνσταντίνο Χρήστου[9], του οποίου το λείψανο βρέθηκε κατασπαραγμένο και κατατρυπημένο[10].
Φωτογραφίες
Βιβλιογραφία
- (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ. 330 - 331.
Παραπομπές
