Στέφανος Γκάρμπος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από Ιερομάρτυρες
Στέφανος Γκάρμπος
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 20: Γραμμή 20:
Κατά την διάρκεια της Βουλγαρικής Κατοχής, τοποθετήθηκε ως εφημέριος στο χωριό Άγιο Πνεύμα. Στην τέλεση της Θείας Λειτουργίας δυσκολευόταν, γιατί ήταν εντελώς κουφός και γι αυτό είχε ανάγκη να τον βοηθά ένα παιδί.
Κατά την διάρκεια της Βουλγαρικής Κατοχής, τοποθετήθηκε ως εφημέριος στο χωριό Άγιο Πνεύμα. Στην τέλεση της Θείας Λειτουργίας δυσκολευόταν, γιατί ήταν εντελώς κουφός και γι αυτό είχε ανάγκη να τον βοηθά ένα παιδί.


Παρ΄ όλα αυτά, ήταν καλός Ιερέας. Ως χαρακτήρας ήταν καλός, απλός<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ. 395.</ref>, απονήρευτος και πρόθυμος να εξυπηρετεί τοὺς ενορίτες του. Έμενε συνήθως στην οικία του μελετώντας ενώ φρόντιζε την εκκλησία να είναι πάντα καθαρή και περιποιημένη. Λόγω του ότι είχε δεχθεί – άδολα, όμως<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> – να λειτουργήσει στα Βουλγαρικά<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, κάτι που το ΕΑΜ το θεώρησε ως προδοτικό<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']] Αν, βεβαίως, κρίνουμε από τις πράξεις του ΕΑΜ, διαπιστώνουμε ότι κάθε άλλο παρά για την ελληνικότητα της Μακεδονίας ενδιαφερόταν. Οπότε, η αιτία της εχθρικής στάσεως απέναντι στον συγκεκριμένο Ιερέα, θα πρέπει να αναζητηθεί κάπου αλλού…</ref>.
Παρ΄ όλα αυτά, ήταν καλός Ιερέας. Ως χαρακτήρας ήταν καλός, απλός<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ. 395.</ref>, απονήρευτος και πρόθυμος να εξυπηρετεί τοὺς ενορίτες του. Έμενε συνήθως στην οικία του μελετώντας ενώ φρόντιζε την εκκλησία να είναι πάντα καθαρή και περιποιημένη. Λόγω του ότι είχε δεχθεί – άδολα, όμως<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> – να λειτουργήσει στα Βουλγαρικά<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, κάτι που το ΕΑΜ το θεώρησε ως προδοτικό<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']] Αν, βεβαίως, κρίνουμε από τις πράξεις του [[:Κατηγορία:Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (Ε.Α.Μ.)|Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (Ε.Α.Μ.)]], διαπιστώνουμε ότι κάθε άλλο παρά για την ελληνικότητα της Μακεδονίας ενδιαφερόταν. Οπότε, η αιτία της εχθρικής στάσεως απέναντι στον συγκεκριμένο Ιερέα, θα πρέπει να αναζητηθεί κάπου αλλού…</ref>.


Μια νύχτα του Ιουλίου του 1944, ένας Εαμίτης εισήλθε αθόρυβα στην οικία του π. Στεφάνου<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, ο οποίος κοιμόταν στον εξώστη<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, και τον φόνευσε<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, μπήγοντας το μαχαίρι στην καρδιά του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Την άλλη μέρα, βρήκαν τον π. Στέφανο στο κρεβάτι του μαχαιρωμένο<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>.
Μια νύχτα του Ιουλίου του 1944, ένας Εαμίτης εισήλθε αθόρυβα στην οικία του π. Στεφάνου<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, ο οποίος κοιμόταν στον εξώστη<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, και τον φόνευσε<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, μπήγοντας το μαχαίρι στην καρδιά του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Την άλλη μέρα, βρήκαν τον π. Στέφανο στο κρεβάτι του μαχαιρωμένο<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>.

Αναθεώρηση της 19:50, 26 Μαΐου 2024

Στέφανος Γκάρμπος
α/α100149
ΕπώνυμοΓκάρμπος
ΌνομαΣτέφανος
Πόλη καταγωγήςΛάκκος
Νομός καταγωγήςΣερρών
Εκκλησιαστικό ΑξίωμαΙερομόναχος, Εφημέριος
Εκκλησιαστική περιοχήΙερά Μητρόπολις Σερρών και Νιγρίτης
Τόπος θυσίαςΆγιο Πνεύμα Σερρών
Ημερομηνία θυσίας01 Ιουλίου 1944



Γκάρμπος Στέφανος († 01 Ιουλίου 1944). Διετέλεσε Ιερομόναχος και Εφημέριος (Άγιο Πνεύμα Σερρών) στην Ιερά Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης.

Βιογραφικό

Ο π. Στέφανος Γκάρμπος καταγόταν από το χωριό Λάκκος Σερρών, πολύ κοντά στο ιστορικό μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου, όπου μόνασε. Αργότερα έγινε κληρικός.

Κατά την διάρκεια της Βουλγαρικής Κατοχής, τοποθετήθηκε ως εφημέριος στο χωριό Άγιο Πνεύμα. Στην τέλεση της Θείας Λειτουργίας δυσκολευόταν, γιατί ήταν εντελώς κουφός και γι αυτό είχε ανάγκη να τον βοηθά ένα παιδί.

Παρ΄ όλα αυτά, ήταν καλός Ιερέας. Ως χαρακτήρας ήταν καλός, απλός[1], απονήρευτος και πρόθυμος να εξυπηρετεί τοὺς ενορίτες του. Έμενε συνήθως στην οικία του μελετώντας ενώ φρόντιζε την εκκλησία να είναι πάντα καθαρή και περιποιημένη. Λόγω του ότι είχε δεχθεί – άδολα, όμως[2] – να λειτουργήσει στα Βουλγαρικά[3], κάτι που το ΕΑΜ το θεώρησε ως προδοτικό[4].

Μια νύχτα του Ιουλίου του 1944, ένας Εαμίτης εισήλθε αθόρυβα στην οικία του π. Στεφάνου[5], ο οποίος κοιμόταν στον εξώστη[6], και τον φόνευσε[7], μπήγοντας το μαχαίρι στην καρδιά του[8]. Την άλλη μέρα, βρήκαν τον π. Στέφανο στο κρεβάτι του μαχαιρωμένο[9].

Φωτογραφίες


Βιβλιογραφία

  • (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ. 394 - 395.


Παραπομπές

  1. ↑ (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ. 395.
  2. ↑ ο. π.
  3. ↑ ο. π.
  4. ↑ ο. π. Αν, βεβαίως, κρίνουμε από τις πράξεις του Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (Ε.Α.Μ.), διαπιστώνουμε ότι κάθε άλλο παρά για την ελληνικότητα της Μακεδονίας ενδιαφερόταν. Οπότε, η αιτία της εχθρικής στάσεως απέναντι στον συγκεκριμένο Ιερέα, θα πρέπει να αναζητηθεί κάπου αλλού…
  5. ↑ ο. π.
  6. ↑ ο. π.
  7. ↑ ο. π.
  8. ↑ ο. π.
  9. ↑ ο. π.



Ανακτήθηκε από «https://holy-martyrs.com/index.php?title=Στέφανος_Γκάρμπος&oldid=976»