Ευθύμιος Λιάκος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από Ιερομάρτυρες
Ευθύμιος Λιάκος
('''Λιάκος Ευθύμιος''' (1886 - † 06 Μαΐου 1947). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου φρουρίου, στην Παλιάλωνα Κοζάνης, στην Ιερά Μητρόπολη Σερβίων και Κοζάνης.)
('''Λιάκος Ευθύμιος''' (1886 - † 06 Μαΐου 1947). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου φρουρίου, στην Παλιάλωνα Κοζάνης, στην Ιερά Μητρόπολη Σερβίων και Κοζάνης.)
 
(Μία ενδιάμεση αναθεώρηση από τον ίδιο χρήστη δεν εμφανίζεται)
Γραμμή 52: Γραμμή 52:


-----------------------------
-----------------------------
''Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα '''«Ιερομάρτυρες»''', καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, '''[https://evaggelialappa.gr/resume Ευαγγελία Κ. Λάππα]'''.''

Τελευταία αναθεώρηση της 10:04, 14 Ιουλίου 2024

Ευθύμιος Λιάκος
α/α100246
ΕπώνυμοΛιάκος
ΌνομαΕυθύμιος
Πόλη καταγωγήςΠαλιάλωνα
Νομός καταγωγήςΚοζάνης
Ημερομηνία Γέννησεως1886
Εκκλησιαστικό ΑξίωμαΙερεύς, Εφημέριος
Ιερός ΝαόςΙερός Ναός Αγίου Νικολάου φρουρίου, Παλιάλωνα Κοζάνης
Εκκλησιαστική περιοχήΙερά Μητρόπολις Σερβίων και Κοζάνης
Τόπος θυσίαςΖιδάνι Κοζάνης
Ημερομηνία θυσίας06 Μαΐου 1947
Εφονεύθη από την οργάνωσηΕθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)

Λιάκος Ευθύμιος (1886 - † 06 Μαΐου 1947). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου φρουρίου, στην Παλιάλωνα Κοζάνης, στην Ιερά Μητρόπολη Σερβίων και Κοζάνης.

Βιογραφικό

Ο π. Ευθύμιος Λιάκος γεννήθηκε στα Παλιάλωνα της Κοζάνης το 1886.

Σε νεαρή ηλικία χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος από τον τότε μητροπολίτη Κοζάνης Φώτιο το 1921 για να διακονεί το μυστήριο του Θεού και τοποθετήθηκε στην ενορία Αγίου Νικολάου φρουρίου κοντά στους συγχωριανούς και την οικογένειά του. Ήταν σεβάσμιος κληρικός, με αφοσίωση στην ενορία του. Έχασε νωρίς την πρεσβυτέρα του και μεγάλωσε με δυσκολία τα δυο παιδιά του.

Κατά την διάρκεια του συμμοριτοπολέμου, αν και οι κομμουνιστές τον έβαλαν στόχο[1], εκείνος παρέμενε στην θέση του χωρίς να φοβηθεί[2], παρόλο που μπορούσε να καταφύγει σε συγγενείς του στην Κοζάνη[3].

Στις 6 Μαΐου 1947, καθώς πήγαινε με το άλογό του στην Ιερά Μονή Παναγίας Ζιδανίου[4], την οποία εξυπηρετούσε ως ηγούμενος μετά τον θάνατο της πρεσβυτέρας του, για να τελέσει ακολουθία, μια ομάδα Ε.Α.Μ.ιτών τον συνέλαβε[5] και τον φόνευσε[6] με ριπή αυτόματου όπλου[7].

Φωτογραφίες

Βιβλιογραφία

  • (Β001) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40, Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ.122.
  • (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 307.
  • (Β007) Γεωργόπουλου Μάξιμου (Εμμανουήλ), Εθνομάρτυρες Ιερείς της Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης κατά την δεκαετία του 1940, Διπλωματική εργασία υποβληθείσα στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών «Ορθόδοξη Θεολογία και Χριστιανικός Πολιτισμός» του τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ., Θεσσαλονίκη Σεπτέμβριος 2019, σελ. 76.
  • (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 332 - 334.

Παραπομπές

  1. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 333.
  2. ο. π.
  3. ο. π.
  4. ο. π., σελ. 334.
  5. ο. π.
  6. ο. π.
  7. (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 289.



Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα «Ιερομάρτυρες», καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, Ευαγγελία Κ. Λάππα.