Ιερόθεος Πατάπης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
('''Πατάπης Ιερόθεος''' (1908 - † 15 Δεκεμβρίου 1944). Διετέλεσε Ιερομόναχος και Εφημέριος στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στην Ύδρα, στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών.) |
('''Πατάπης Ιερόθεος''' (1908 - † 15 Δεκεμβρίου 1944). Διετέλεσε Ιερομόναχος και Εφημέριος στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στην Ύδρα, στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών.) |
||
| (Μία ενδιάμεση αναθεώρηση από τον ίδιο χρήστη δεν εμφανίζεται) | |||
| Γραμμή 52: | Γραμμή 52: | ||
----------------------------- | ----------------------------- | ||
''Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα '''«Ιερομάρτυρες»''', καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, '''[https://evaggelialappa.gr/resume Ευαγγελία Κ. Λάππα]'''.'' | |||
Τελευταία αναθεώρηση της 10:04, 14 Ιουλίου 2024
Ιερόθεος Πατάπης | |
|---|---|
| α/α | 100240 |
| Επώνυμο | Πατάπης |
| Όνομα | Ιερόθεος |
| Πόλη καταγωγής | Αμπελάκια |
| Νομός καταγωγής | Πειραιώς |
| Ημερομηνία Γέννησεως | 1908 |
| Εκκλησιαστικό Αξίωμα | Ιερομόναχος, Εφημέριος |
| Ιερός Ναός | Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου, Ύδρα |
| Εκκλησιαστική περιοχή | Αρχιεπισκοπή Αθηνών |
| Τόπος θυσίας | Περιστέρι Αττικής |
| Ημερομηνία θυσίας | 15 Δεκεμβρίου 1944 |
| Εφονεύθη από την οργάνωση | Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.) |
Πατάπης Ιερόθεος (1908 - † 15 Δεκεμβρίου 1944). Διετέλεσε Ιερομόναχος και Εφημέριος στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στην Ύδρα, στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών.
Βιογραφικό
Ο π. Ιερόθεος Πατάπης γεννήθηκε στα Αμπελάκια της Σαλαμίνας το 1908. Ήταν γιος του Παναγιώτου και της Τερέζας Πατάπη.
Σε πολύ νεαρή ηλικία εκδηλώθηκε η κλίση του προς την Εκκλησία[1]. Σε ηλικία δεκαέξι ετών, πήρε κρυφά το πλοίο για το Άγιο Όρος[2]. Εκεί, τον βρήκε ο πατέρας του, ο οποίος, αφού δεν τον έπεισε να τον ακολουθήσει, του έδωσε την ευχή του[3].
Στο Άγιο Ορος, εκάρη μοναχός. Το 1931, χειροτονήθηκε διάκονος και έπειτα, πρεσβύτερος απο τον τότε Επίσκοπο Μηλιτουπόλεως Ιερόθεο, ο οποίος του έδωσε τ΄ όνομά του το 1932. Το 1941, ο π. Ιερόθεος γύρισε στην πατρίδα του και τοποθετήθηκε ως εφημέριος στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Ύδρα. Το 1942, γράφηκε στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, που δὲν πρόφθασε να τελειώσει.
Στις 15 Δεκεμβρίου 1944, αμέσως μετά την Θεία Λειτουργία, τον συνέλαβαν οι Ελασίτες[4] και τον οδήγησαν στην Πολιτοφυλακή στην οδό Καβάλας, όπου ήταν το στ' Αστυνομικό Τμήμα[5]. Από εκεί τον μετέφεραν στις φυλακές Περιστερίου[6]. Ο π. Ιερόθεος, μαζι με άλλους κρατουμένους, κατόρθωσε να δραπετεύσει[7], όταν γινόταν βομβαρδισμός, αλλά σε λίγο οι συμμορίτες τον συνέλαβαν πάλι[8]. Τελικά, τον φόνευσαν με πελέκυ[9] στις 15 Δεκεμβρίου 1944[10].
Το 1945, βρέθηκε το λείψανό του στα χαρακώματα Περιστερίου και το έθαψαν εκεί στον Ιερό Ναό της Αγίας Μαρίνας.
Φωτογραφίες
Βιβλιογραφία
- (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ.30 - 31.
- (Β012) Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό εναρέτων Αγιορειτών του εικοστού αιώνος, Τόμος Α΄, 1901 – 1955, Εκδόσεις Μυγδονία, Θεσσαλονίκη 2011, σελ. 391.
Παραπομπές
- ↑ (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 30.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π., σελ. 31.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ (Β012) Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό εναρέτων Αγιορειτών του εικοστού αιώνος, Τόμος Α΄ 1901 – 1955, Εκδόσεις Μυγδονία, Θεσσαλονίκη 2011, σελ. 391.
Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα «Ιερομάρτυρες», καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, Ευαγγελία Κ. Λάππα.
