Ιωάννης Τοτονίδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από Ιερομάρτυρες
Ιωάννης Τοτονίδης
('''Τοτονίδης Ιωάννης''' († 03 Απριλίου 1947). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στην Διποταμιά Καστορίας, στην Ιερά Μητρόπολη Καστορίας.)
('''Τοτονίδης Ιωάννης''' († 03 Απριλίου 1947). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στην Διποταμιά Καστορίας, στην Ιερά Μητρόπολη Καστορίας.)
 
Γραμμή 41: Γραμμή 41:
-----------------------------
-----------------------------
   
   
''Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή την ιστοσελίδα '''«Ιερομάρτυρες»''' καθώς επίσης και την συγγραφέα του '''[https://evaggelialappa.gr/resume Ευαγγελία Κ. Λάππα]'''.''
''Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα '''«Ιερομάρτυρες»''', καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, '''[https://evaggelialappa.gr/resume Ευαγγελία Κ. Λάππα]'''.''

Τελευταία αναθεώρηση της 10:02, 14 Ιουλίου 2024

Ιωάννης Τοτονίδης
α/α100196
ΕπώνυμοΤοτονίδης
ΌνομαΙωάννης
Τόπος καταγωγήςΣινώπη Μικράς Ασίας
Εκκλησιαστικό ΑξίωμαΙερεύς, Εφημέριος
Εκκλησιαστική περιοχήΙερά Μητρόπολις Καστορίας
Τόπος θυσίαςΚοτύλη Καστορίας
Ημερομηνία θυσίας03 Απριλίου 1947


Τοτονίδης Ιωάννης († 03 Απριλίου 1947). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στην Διποταμιά Καστορίας, στην Ιερά Μητρόπολη Καστορίας.

Βιογραφικό

Ο π. Ιωάννης Τοτονίδης καταγόταν από την Σινώπη της Μικράς Ασίας, όπου έμαθε τα πρώτα γράμματα και διδάχθηκε να ψάλλει στην εκκλησία. Μετά την Μικρασιατική Καταστροφή, εγκαταστάθηκε στα μέρη της Καστοριάς. Το 1928, νυμφεύθηκε και χειροτονήθηκε Ιερέας τον επόμενο χρόνο. Τοποθετήθηκε εφημέριος στην ενορία Διποταμιάς.

Όντας συνεπής στα εφημεριακά του καθήκοντα, έγινε πνευματικός. Εν καιρώ ειρήνης ήταν κοντά στους ενορίτες του, αλλά και εν καιρώ πολέμου, πολεμούσε μαζί τους πρώτα εναντίον των κατακτητών[1] και ύστερα εναντίον των συμμοριτών[2]. Βοηθούσε σε ανάγκες των ενοριτών του[3], οι οποίοι τον συμπαθούσαν και τον σέβονταν[4].

Το Μάρτιο του 1947, είχε διαδοθεί ότι οι συμμορίτες θα έρχονταν στο χωριό[5]. Ο π. Ιωάννης δεν πήρε κανένα μέτρο προφυλάξεως[6], ενώ οι ενορίτες του αρχίσει να φεύγουν. Μια ομάδα από αυτούς φεύγοντας το βράδυ της 2ης Απριλίου του είπαν να τους ακολουθήσει[7], αλλά εκείνος αρνήθηκε[8]. Την επόμενη ημέρα, οι συμμορίτες ήλθαν στο χωριό. Το βράδυ της ίδιας ημέρας, συνέλαβαν τον π. Ιωάννη και τον μετέφεραν στην Κοτύλη, όπου τον έδειραν[9], του έβγαλαν τα γένεια[10] και τον έσφαξαν μπροστά στην Εκκλησία[11]. Λένε ότι την ώρα του μαρτυρίου του έλεγε την προσευχή: «Σώσον ο Θεός τον λαόν σου...»[12].

Φωτογραφίες

Βιβλιογραφία

  • (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ.303 – 304.

Παραπομπές

  1. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 303.
  2. ο. π.
  3. ο. π.
  4. ο. π.
  5. ο. π., σελ. 304.
  6. ο. π.
  7. ο. π.
  8. ο. π.
  9. ο. π.
  10. ο. π.
  11. ο. π.
  12. ο. π.



Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα «Ιερομάρτυρες», καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, Ευαγγελία Κ. Λάππα.