Χρήστος Παπανικολάου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από Ιερομάρτυρες
Χρήστος Παπανικολάου
('''Παπανικολάου Χρήστος''' († 06 Μαρτίου 1946). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στο Στεφάνι Κιλκισίου, στην Ιερά Μητρόπολη Πολυανής και Κιλκισίου.)
('''Παπανικολάου Χρήστος''' († 06 Μαρτίου 1946). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στο Στεφάνι Κιλκισίου, στην Ιερά Μητρόπολη Πολυανής και Κιλκισίου.)
 
Γραμμή 43: Γραμμή 43:
-----------------------------
-----------------------------
   
   
''Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή την ιστοσελίδα '''«Ιερομάρτυρες»''' καθώς επίσης και την συγγραφέα του '''[https://evaggelialappa.gr/resume Ευαγγελία Κ. Λάππα]'''.''
''Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα '''«Ιερομάρτυρες»''', καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, '''[https://evaggelialappa.gr/resume Ευαγγελία Κ. Λάππα]'''.''

Τελευταία αναθεώρηση της 10:01, 14 Ιουλίου 2024

Χρήστος Παπανικολάου
Παπανικολάου-Χρήστος-01-517.jpg
α/α100155
ΕπώνυμοΠαπανικολάου
ΌνομαΧρήστος
Εκκλησιαστικό ΑξίωμαΙερεύς, Εφημέριος
Εκκλησιαστική περιοχήΙερά Μητρόπολις Πολυανής και Κιλκισίου
Τόπος θυσίαςΠεριστέρι Κιλκισίου
Ημερομηνία θυσίας06 Μαρτίου 1946


Παπανικολάου Χρήστος († 06 Μαρτίου 1946). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στο Στεφάνι Κιλκισίου, στην Ιερά Μητρόπολη Πολυανής και Κιλκισίου.

Βιογραφικό

Ο π. Χρήστος Παπανικολάου χειροτονήθηκε Ιερέας το 1927. Τοποθετήθηκε ως Εφημέριος στο χωριό Εξαμίλι της περιφερείας Λαγκαδά, όπου εγκαταστάθηκε με την πρεσβυτέρα και τα τρία παιδιά τους. Τον Αύγουστο του 1942, ανέλαβε την εφημερία του χωριού Στεφάνι της Ιεράς Μητροπόλεως Κιλκισίου. Η οικογένειά του έμεινε στο Εξαμίλι, με αποτέλεσμα ο π. Χρήστος πηγαινοερχόταν από το ένα χωριό στο άλλο. Από την 1 Ιανουαρίου 1944, αναγκάστηκε να παραμείνει στο Εξαμίλι, προκειμένου να μην δώσει υποψία στους Ελασίτες, ότι τάχα συνεννοείται με τις εθνικές ομάδες της Π.Α.Ο. (Πανελληνίας Απελευθερωτικής Οργανώσεως), που ευρίσκονταν εκεί κοντά[1].

Στις 6 Μαρτίου 1946, όμως, οι Ελασίτες τον άρπαξαν από την οικία του, για ανάκριση όπως του είπαν[2]. Φαίνεται ότι τον κατηγόρησαν οι κομμουνιστές χωριανοί του, προκειμένου να απαλλαγούν από τὴν ενοχλητική παρουσία του. Ύστερα από πολύ καιρό έγινε γνωστό, ότι τον σκότωσαν στο χωριό Περιστέρι Κιλκισίου[3].

Φωτογραφίες

Βιβλιογραφία

  • (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 517.
  • (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 362 – 363.
  • (Β006) Παπαευγενίου Αθανασίου, Γενικού Επιθεωρητού Εκπαιδεύσεως, Μάρτυρες Κληρικοί Μακεδονίας – Θράκης (1941 – 1945), Αθήναι 1948, σελ. 29.

Παραπομπές

  1. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 363.
  2. ο. π.
  3. ο. π.



Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα «Ιερομάρτυρες», καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, Ευαγγελία Κ. Λάππα.