Βησσαρίων Μίχας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
('''Μίχας Βησσαρίων''' (1888 - 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στην Δερβίζιανα Ιωαννίνων, στην Ιερά Μητρόπολη Ιωαννίνων.) |
||
(7 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από τον ίδιο χρήστη δεν εμφανίζεται) | |||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{Infobox holy martyr | {{Infobox holy martyr | ||
| autonumber | | autonumber = 100070 | ||
| name | | name = Βησσαρίων Μίχας | ||
| last_name | | last_name = Μίχας | ||
| first_name | | first_name = Βησσαρίων | ||
| father | | father = Κωνσταντίνος Μίχας | ||
| city_of_origin | | city_of_origin = [[:Κατηγορία:Δερβίζιανα Ιωαννίνων|Δερβίζιανα]] | ||
| county_of_origin | | county_of_origin = [[:Κατηγορία:Ιωαννίνων|Ιωαννίνων]] | ||
| date_of_birth | | date_of_birth = 1888 | ||
| ecclesiastical_office | | ecclesiastical_office = [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]], [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]] | ||
| ecclesiastical_area | | ecclesiastical_area = [[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις Ιωαννίνων|Ιερά Μητρόπολις Ιωαννίνων]] | ||
| place_of_sacrifice | | place_of_sacrifice = Νταλαμάνι Ιωαννίνων | ||
| date_of_sacrifice | | date_of_sacrifice = [[:Κατηγορία:1944|1944]] | ||
| criminal_organization | | criminal_organization = [[:Κατηγορία:Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)|Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)]] | ||
}} | }} | ||
'''Μίχας Βησσαρίων''' (1888 - 1944). Διετέλεσε [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]] και [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]], στην Δερβίζιανα Ιωαννίνων, στην [[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις Ιωαννίνων|Ιερά Μητρόπολη Ιωαννίνων]]. | |||
'''Μίχας Βησσαρίων''' (1888 - 1944). Διετέλεσε [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]] και [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]] | |||
==Βιογραφικό== | ==Βιογραφικό== | ||
Ο π. Βησσαρίων Μίχας του Κωνσταντίνου γεννήθηκε στα Δερβίζιανα των Ιωαννίνων το 1888. Συνδέθηκε με την εκκλησία υπηρετώντας τον Ιερέα πατέρα του. Το 1929, χειροτονήθηκε | Ο π. Βησσαρίων Μίχας του Κωνσταντίνου γεννήθηκε στα Δερβίζιανα των Ιωαννίνων το 1888. Συνδέθηκε με την εκκλησία υπηρετώντας τον Ιερέα πατέρα του. Το 1929, χειροτονήθηκε ιερευς, διαδεχόμενος τον πατέρα του. | ||
< | Κατά την διάρκεια της Κατοχής, ο π. Βησσαρίων ενίσχυσε τον [[:Κατηγορία:Εθνικός Δημοκρατικός Ελληνικός Σύνδεσμος (Ε.Δ.Ε.Σ.)|Ε.Δ.Ε.Σ.]]<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 264.</ref>. Γι αυτόν τον λόγο, οι [[:Κατηγορία:Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (Ε.Λ.Α.Σ.)|Ελασίτες]] τον συνέλαβαν μαζί με την πρεσβυτέρα, τις δύο κόρες του και τον μεγαλύτερο γιό του τα μεσάνυχτα της 21 προς 22 Ιανουαρίου 1944<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Την πρεσβυτέρα και μια κόρη τις άφησαν, ύστερα από πολύωρη ανάκριση. Βασάνιζαν για ημέρες, όμως, τον π. Βησσαρίωνα και τα άλλα δυο παιδιά του για να τους φανερώσουν τα όπλα, τα ρούχα και τα χρήματα που είχαν λάβει από τον εθνικό στρατό<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Όταν οι συμμορίτες πείσθηκαν ότι δεν είχαν τίποτε να τους πουν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, τους οδήγησαν στο Νταλαμάνι, ένα ερημότοπο έξω από τα Δερβίζιανα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, όπου τους φόνευσαν, ύστερα απο θηριώδη βασανιστήρια<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Σε τριανταέξι μήνες βρέθηκαν τα νεκρά σώματά τους οικτρά παραμορφωμένα από τις κακώσεις. | ||
==Φωτογραφίες == | ==Φωτογραφίες == | ||
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
* ([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ | * ([[Βιβλίο:Β002|Β002]]) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., ''Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953)'', Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 332. | ||
* ([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 263 - 264. | |||
==Παραπομπές== | ==Παραπομπές== | ||
<references /> | <references /> | ||
Γραμμή 47: | Γραμμή 40: | ||
[[Κατηγορία:Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)]] | [[Κατηγορία:Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)]] | ||
<div id='CustomDisplayTitle' style='display: none;'>Βησσαρίων Μίχας [1944]</div>{{DISPLAYTITLE:Μίχας Βησσαρίων}} | |||
{{DEFAULTSORT:Μιχας, Βησσαριων}} | |||
----------------------------- | |||
''Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα '''«Ιερομάρτυρες»''', καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, '''[https://evaggelialappa.gr/resume Ευαγγελία Κ. Λάππα]'''.'' |
Τελευταία αναθεώρηση της 09:47, 14 Ιουλίου 2024
Βησσαρίων Μίχας | |
---|---|
α/α | 100070 |
Επώνυμο | Μίχας |
Όνομα | Βησσαρίων |
Πόλη καταγωγής | Δερβίζιανα |
Νομός καταγωγής | Ιωαννίνων |
Ημερομηνία Γέννησεως | 1888 |
Πατρώνυμο | Κωνσταντίνος Μίχας |
Εκκλησιαστικό Αξίωμα | Ιερεύς, Εφημέριος |
Εκκλησιαστική περιοχή | Ιερά Μητρόπολις Ιωαννίνων |
Τόπος θυσίας | Νταλαμάνι Ιωαννίνων |
Ημερομηνία θυσίας | 1944 |
Εφονεύθη από την οργάνωση | Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.) |
Μίχας Βησσαρίων (1888 - 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στην Δερβίζιανα Ιωαννίνων, στην Ιερά Μητρόπολη Ιωαννίνων.
Βιογραφικό
Ο π. Βησσαρίων Μίχας του Κωνσταντίνου γεννήθηκε στα Δερβίζιανα των Ιωαννίνων το 1888. Συνδέθηκε με την εκκλησία υπηρετώντας τον Ιερέα πατέρα του. Το 1929, χειροτονήθηκε ιερευς, διαδεχόμενος τον πατέρα του.
Κατά την διάρκεια της Κατοχής, ο π. Βησσαρίων ενίσχυσε τον Ε.Δ.Ε.Σ.[1]. Γι αυτόν τον λόγο, οι Ελασίτες τον συνέλαβαν μαζί με την πρεσβυτέρα, τις δύο κόρες του και τον μεγαλύτερο γιό του τα μεσάνυχτα της 21 προς 22 Ιανουαρίου 1944[2]. Την πρεσβυτέρα και μια κόρη τις άφησαν, ύστερα από πολύωρη ανάκριση. Βασάνιζαν για ημέρες, όμως, τον π. Βησσαρίωνα και τα άλλα δυο παιδιά του για να τους φανερώσουν τα όπλα, τα ρούχα και τα χρήματα που είχαν λάβει από τον εθνικό στρατό[3]. Όταν οι συμμορίτες πείσθηκαν ότι δεν είχαν τίποτε να τους πουν[4], τους οδήγησαν στο Νταλαμάνι, ένα ερημότοπο έξω από τα Δερβίζιανα[5], όπου τους φόνευσαν, ύστερα απο θηριώδη βασανιστήρια[6]. Σε τριανταέξι μήνες βρέθηκαν τα νεκρά σώματά τους οικτρά παραμορφωμένα από τις κακώσεις.
Φωτογραφίες
Βιβλιογραφία
- (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 332.
- (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 263 - 264.
Παραπομπές
Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα «Ιερομάρτυρες», καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, Ευαγγελία Κ. Λάππα.