Δημήτριος Καθάριος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από Ιερομάρτυρες
Δημήτριος Καθάριος
('''Καθάριος Δημήτριος''' (1898 - † 04 Φεβρουαρίου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου, στο Κάντσικο Ιωαννίνων, στην Ιερά Μητρόπολη Ιωαννίνων.)
('''Καθάριος Δημήτριος''' (1898 - † 04 Φεβρουαρίου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου, στο Κάντσικο Ιωαννίνων, στην Ιερά Μητρόπολη Ιωαννίνων.)
 
(Μία ενδιάμεση αναθεώρηση από τον ίδιο χρήστη δεν εμφανίζεται)
Γραμμή 51: Γραμμή 51:


-----------------------------
-----------------------------
''Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα '''«Ιερομάρτυρες»''', καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, '''[https://evaggelialappa.gr/resume Ευαγγελία Κ. Λάππα]'''.''

Τελευταία αναθεώρηση της 09:47, 14 Ιουλίου 2024

Δημήτριος Καθάριος
Καθάριος-Δημήτριος-01-515.jpg
α/α100045
ΕπώνυμοΚαθάριος
ΌνομαΔημήτριος
Πόλη καταγωγήςΚάντσικο
Νομός καταγωγήςΙωαννίνων
Ημερομηνία Γέννησεως1898
Εκκλησιαστικό ΑξίωμαΙερεύς, Εφημέριος
Ιερός ΝαόςΙερός Ναός Αγίου Γεωργίου, Κάντσικο Ιωαννίνων
Εκκλησιαστική περιοχήΙερά Μητρόπολις Ιωαννίνων
Τόπος θυσίαςΖέρμα Ιωαννίνων
Ημερομηνία θυσίας04 Φεβρουαρίου 1944

Καθάριος Δημήτριος (1898 - † 04 Φεβρουαρίου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου, στο Κάντσικο Ιωαννίνων, στην Ιερά Μητρόπολη Ιωαννίνων.

Βιογραφικό

Ο π. Δημήτριος Καθάριος γεννήθηκε στο Κάντσικον των Ιωαννίνων το 1898.

Ως παιδί εκκλησιαζόταν τακτικά, έψαλλε στο ψαλτήρι και βοηθούσε τον Ιερέα τὴν ώρα της λειτουργίας[1]. Το 1928, κατόπιν δικής του επιθυμίας και επιθυμίας των συγχωριανών του, έγινε εφημέριος του χωριού του.

Φρόντιζε τους ενορίτες του με στοργή και αφοσίωση[2] και ανέγειρε με δική του μέριμνα Ιερό Ναό. Συγχρόνως τους διαφώτιζε σχετικά με τις σκοτεινές αρχές του κομμουνισμού[3].

Τον Δεκέμβριο του 1947, οι κομμουνιστές τον συνέλαβαν και τον μετέφεραν στο Μοναστήρι Φούρκας[4]. Εκεί, αφού τον κρέμασαν σε ένα δένδρο[5], τον έδειραν αλύπητα[6], ενώ από κάτω είχαν ανάψει φωτιά για να πνιγεί από τους καπνούς[7]. Τον βασάνισαν έτσι μερικές μέρες[8]. Στο τέλος τον μετέφεραν στο Μοναστήρι της Ζέρμας (Κονίτσης), όπου τον τουφέκισαν[9] στις 4 Φεβρουαρίου 1948[10].

Φωτογραφίες

Βιβλιογραφία

  • (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 330 - 331.
  • (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 279 - 280.

Παραπομπές

  1. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 279.
  2. ο. π., σελ. 279 – 280.
  3. ο. π., σελ. 280.
  4. ο. π.
  5. ο. π.
  6. ο. π.
  7. ο. π.
  8. ο. π.
  9. ο. π.
  10. (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 331.



Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή της αναδημοσίευσης, την ιστοσελίδα «Ιερομάρτυρες», καθώς επίσης και την αρθρογράφο - συγγραφέα του άρθρου, Ευαγγελία Κ. Λάππα.