Βασίλειος Δανέλης [† 13 Ιανουαρίου 1948]
('''Δανέλης Βασίλειος''' (1898 - † 13 Ιανουαρίου 1948). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στο Μαρτίνο Φθιώτιδος, στην Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος.) |
('''Δανέλης Βασίλειος''' (1898 - † 13 Ιανουαρίου 1948). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στο Μαρτίνο Φθιώτιδος, στην Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος.) |
||
Γραμμή 43: | Γραμμή 43: | ||
----------------------------- | ----------------------------- | ||
''Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή την ιστοσελίδα '''«Ιερομάρτυρες»''' καθώς επίσης και την συγγραφέα του '''[https://evaggelialappa.gr/resume Ευαγγελία Κ. Λάππα]'''.'' |
Αναθεώρηση της 09:10, 14 Ιουλίου 2024
Βασίλειος Δανέλης | |
---|---|
α/α | 100235 |
Επώνυμο | Δανέλης |
Όνομα | Βασίλειος |
Πόλη καταγωγής | Μαρτίνο |
Νομός καταγωγής | Φθιώτιδος |
Ημερομηνία Γέννησεως | 1898 |
Εκκλησιαστικό Αξίωμα | Ιερεύς, Εφημέριος |
Εκκλησιαστική περιοχή | Ιερά Μητρόπολις Φθιώτιδος |
Ημερομηνία θανάτου | 13 Ιανουαρίου 1948 |
Δανέλης Βασίλειος (1898 - † 13 Ιανουαρίου 1948). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στο Μαρτίνο Φθιώτιδος, στην Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος.
Βιογραφικό
Ο π. Βασίλειος Δανέλης γεννήθηκε στο Μαρτίνο Λοκρίδος το 1898. Φοίτησε στην Εκκλησιαστική Σχολή Λαμίας, τα έτη 1925-26. Το 1927 χειροτονήθηκε Ιερέας και τοποθετήθηκε ως εφημέριος στο χωριό Λούτσιο. Ο π. Βασίλειος ήταν φιλάνθρωπος, φιλόξενος, δραστήριος και προοδευτικός[1]. Ενίσχυε κάθε πρωτοβουλία για κοινωφελή έργα, κάθε προσπάθεια, που απέβλεπε στην ορθή πρόοδο των ενοριτών του, συνεταιρισμούς και άλλα[2]. Με ενέργεια του κτίσθηκε έξω από το χωριό ο Ιερός Ναός του Αγίου Σεραφείμ[3].
Στην διδασκαλία του, καυτηρίαζε πάντοτε τις αντιχριστιανικές αρχές του κομμουνισμού[4] και δεν μπορούσε ποτέ να συμφωνήσει με τις αξιώσεις και απαιτήσεις των οπαδών του[5]. Γι' αυτό, κατά την διάρκεια του συμμοριτοπολέμου, σ3 μια ομαδική σύλληψη που έκαμαν οι κομμουνιστές, ο π. Βασίλειος ήταν από τους πρώτους που μπήκαν στον κατάλογο[6]. Μάλιστα τον έδεσαν τόσο σφικτά, που κάποιος από αυτούς τους ίδιους έφτασε να τους υποδείξει να χαλαρώσουν λίγο το δέσιμο[7]. Τέλος, τον χώρισαν από τους άλλους και τον σκότωσαν στις 13 Ιανουαρίου 1948[8].
Ύστερα η πρεσβυτέρα του, πικραμένη κατάκαρδα από το άδικο θάνατο του Ιερέως, απεβίωσε[9]. Οι ενορίτες του από εκτίμηση και αγάπη προς την μνήμη του Ιερέως τους, φρόντισαν για τὴν αποκατάσταση των ορφανών θυγατέρων του[10].
Φωτογραφίες
Βιβλιογραφία
- (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 54.
Παραπομπές
Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή την ιστοσελίδα «Ιερομάρτυρες» καθώς επίσης και την συγγραφέα του Ευαγγελία Κ. Λάππα.