Νεόφυτος Κιουμουρτζίδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
('''Κιουμουρτζίδης Νεόφυτος''' († 01 Νοεμβρίου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στον Ομαλό Σερρών, στην Ιερά Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης.) |
('''Κιουμουρτζίδης Νεόφυτος''' († 01 Νοεμβρίου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στον Ομαλό Σερρών, στην Ιερά Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης.) |
||
| Γραμμή 39: | Γραμμή 39: | ||
----------------------------- | ----------------------------- | ||
''Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή την ιστοσελίδα '''«Ιερομάρτυρες»''' καθώς επίσης και την συγγραφέα του '''[https://evaggelialappa.gr/resume Ευαγγελία Κ. Λάππα]'''.'' | |||
Αναθεώρηση της 09:10, 14 Ιουλίου 2024
Νεόφυτος Κιουμουρτζίδης | |
|---|---|
| α/α | 100231 |
| Επώνυμο | Κιουμουρτζίδης |
| Όνομα | Νεόφυτος |
| Τόπος καταγωγής | Πόντος |
| Εκκλησιαστικό Αξίωμα | Ιερεύς, Εφημέριος |
| Εκκλησιαστική περιοχή | Ιερά Μητρόπολις Σερρών και Νιγρίτης |
| Ημερομηνία θυσίας | 01 Νοεμβρίου 1944 |
Κιουμουρτζίδης Νεόφυτος († 01 Νοεμβρίου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στον Ομαλό Σερρών, στην Ιερά Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης.
Βιογραφικό
Ο π. Νεόφυτος Κιουμουρτζίδης καταγόταν από τον Πόντο, όπου ήταν οπλαρχηγός μαζί με τον αδελφό του.
Μετὰ τὴν Μικρασιατική Καταστροφή, εγκαταστάθηκε στον Ομαλό Σερρών[1]. Εκεί έγινε Πρόεδρος του χωριού[2] και ο πατέρας του Ιερέας. Μετά τον θάνατο του πατέρα του, κατόπιν αιτήσεως των συγχωριανών του, χειροτονήθηκε Ιερέας το 1939. Ανεδείχθη δραστήριος και ηθικός άνθρωπος καθώς και υποδειγματικός Ιερέας.
Με την είσοδο των Βουλγάρων στην Μακεδονία, ο π. Νεόφυτος έφυγε στο Πλατύ Θεσσαλονίκης[3]. Τον Νοέμβριο του 1944, οι Ελασίτες, ενοχλημένοι που περνούσε ο λόγος του στην εθνική οργάνωση Π.Α.Ο.[4] τον συνέλαβαν μαζί με τὴν πρεσβυτέρα του και, αφού τους έφεραν έξω από την πόλη[5], τους έσφαξαν και τους δύο[6], κοντά σε ένα κανάλι του ποταμού Λουδία. Τα ακέφαλα σώματά τους τὰ πέταξαν στο ρεύμα του ποταμού[7], αλλά μερικές μέρες μετά, βρέθηκαν στριμωγμένα από τους ενορίτες του π. Νεοφύτου και κηδεύθηκαν[8].
Φωτογραφίες
Βιβλιογραφία
- (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 404 - 405.
Παραπομπές
- ↑ Το χωριό αυτό σήμερα δεν υπάρχει. Καταστράφηκε κατὰ τον συμμοριτοπόλεμο και οι κάτοικοί του εγκαταστάθηκαν κοντά στην σιδηροδρομική γραμμή, στο χωριό Θρακικό. Στο σχολείο, όμως, που έφτιαξαν έγραψαν το όνομα του παλιού χωριού τους: «Δημοτικό Σχολείο Ομαλού». (βλ. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 404.)
- ↑ (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 404.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π., σελ. 405.
- ↑ ο. π., σελ. 404.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
- ↑ ο. π.
Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή την ιστοσελίδα «Ιερομάρτυρες» καθώς επίσης και την συγγραφέα του Ευαγγελία Κ. Λάππα.
