Βησσαρίων Μίχας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
('''Μίχας Βησσαρίων''' (1888 - 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στην Δερβίζιανα Ιωαννίνων, στην Ιερά Μητρόπολη Ιωαννίνων.) |
('''Μίχας Βησσαρίων''' (1888 - 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στην Δερβίζιανα Ιωαννίνων, στην Ιερά Μητρόπολη Ιωαννίνων.) |
||
Γραμμή 45: | Γραμμή 45: | ||
----------------------------- | ----------------------------- | ||
''Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή την ιστοσελίδα '''«Ιερομάρτυρες»''' καθώς επίσης και την συγγραφέα του '''[https://evaggelialappa.gr/resume Ευαγγελία Κ. Λάππα]'''.'' |
Αναθεώρηση της 09:03, 14 Ιουλίου 2024
Βησσαρίων Μίχας | |
---|---|
α/α | 100070 |
Επώνυμο | Μίχας |
Όνομα | Βησσαρίων |
Πόλη καταγωγής | Δερβίζιανα |
Νομός καταγωγής | Ιωαννίνων |
Ημερομηνία Γέννησεως | 1888 |
Πατρώνυμο | Κωνσταντίνος Μίχας |
Εκκλησιαστικό Αξίωμα | Ιερεύς, Εφημέριος |
Εκκλησιαστική περιοχή | Ιερά Μητρόπολις Ιωαννίνων |
Τόπος θυσίας | Νταλαμάνι Ιωαννίνων |
Ημερομηνία θυσίας | 1944 |
Εφονεύθη από την οργάνωση | Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.) |
Μίχας Βησσαρίων (1888 - 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στην Δερβίζιανα Ιωαννίνων, στην Ιερά Μητρόπολη Ιωαννίνων.
Βιογραφικό
Ο π. Βησσαρίων Μίχας του Κωνσταντίνου γεννήθηκε στα Δερβίζιανα των Ιωαννίνων το 1888. Συνδέθηκε με την εκκλησία υπηρετώντας τον Ιερέα πατέρα του. Το 1929, χειροτονήθηκε ιερευς, διαδεχόμενος τον πατέρα του.
Κατά την διάρκεια της Κατοχής, ο π. Βησσαρίων ενίσχυσε τον Ε.Δ.Ε.Σ.[1]. Γι αυτόν τον λόγο, οι Ελασίτες τον συνέλαβαν μαζί με την πρεσβυτέρα, τις δύο κόρες του και τον μεγαλύτερο γιό του τα μεσάνυχτα της 21 προς 22 Ιανουαρίου 1944[2]. Την πρεσβυτέρα και μια κόρη τις άφησαν, ύστερα από πολύωρη ανάκριση. Βασάνιζαν για ημέρες, όμως, τον π. Βησσαρίωνα και τα άλλα δυο παιδιά του για να τους φανερώσουν τα όπλα, τα ρούχα και τα χρήματα που είχαν λάβει από τον εθνικό στρατό[3]. Όταν οι συμμορίτες πείσθηκαν ότι δεν είχαν τίποτε να τους πουν[4], τους οδήγησαν στο Νταλαμάνι, ένα ερημότοπο έξω από τα Δερβίζιανα[5], όπου τους φόνευσαν, ύστερα απο θηριώδη βασανιστήρια[6]. Σε τριανταέξι μήνες βρέθηκαν τα πτώματά τους οικτρά παραμορφωμένα από τις κακώσεις.
Φωτογραφίες
Βιβλιογραφία
- (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 332.
- (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 263 - 264.
Παραπομπές
Κάθε αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου θα πρέπει να αναφέρει ως πηγή την ιστοσελίδα «Ιερομάρτυρες» καθώς επίσης και την συγγραφέα του Ευαγγελία Κ. Λάππα.