Αντώνιος Παπαχρήστου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από Ιερομάρτυρες
Αντώνιος Παπαχρήστου
(Νέα σελίδα με '{{Infobox holy martyr | autonumber = 100162 | name = Αντώνιος Παπαχρήστου | last_name = Παπαχρήστου | first_name = Αντώνιος | city_of_origin = Τουρνάβα | county_of_origin = Τρικάλων | ecclesiastical_office = :Κατηγορία:Ιερεύς|Ι...')
 
('''Παπαχρήστου Αντώνιος''' († 15 Μαΐου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στην Τουρνάβα Τρικάλων, στην Ιερά Μητρόπολη Τρίκκης και Σταγών.)
 
(3 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από τον ίδιο χρήστη δεν εμφανίζεται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{Infobox holy martyr
{{Infobox holy martyr
| autonumber             = 100162
| autonumber               = 100162
| name                   = Αντώνιος Παπαχρήστου
| name                     = Αντώνιος Παπαχρήστου
| last_name             = Παπαχρήστου
| image                    = Παπαχρήστου-Αντώνιος-01-526.jpg
| first_name             = Αντώνιος
| last_name                 = Παπαχρήστου
| city_of_origin         = [[:Κατηγορία:Τουρνάβα Τρικάλων|Τουρνάβα]]
| first_name               = Αντώνιος
| county_of_origin       = [[:Κατηγορία:Τρικάλων|Τρικάλων]]
| city_of_origin           = [[:Κατηγορία:Τουρνάβα Τρικάλων|Τουρνάβα]]
| ecclesiastical_office = [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]], [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]]
| county_of_origin         = [[:Κατηγορία:Τρικάλων|Τρικάλων]]
| ecclesiastical_area   = [[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις Τρίκκης και Σταγών|Ιερά Μητρόπολις Τρίκκης και Σταγών]]
| ecclesiastical_office     = [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]], [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]]
| date_of_sacrifice     = [[:Κατηγορία:15 Μαΐου|15 Μαΐου]] [[:Κατηγορία:1944|1944]]
| ecclesiastical_area       = [[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις Τρίκκης και Σταγών|Ιερά Μητρόπολις Τρίκκης και Σταγών]]
| date_of_sacrifice         = [[:Κατηγορία:15 Μαΐου|15 Μαΐου]] [[:Κατηγορία:1944|1944]]
}}
}}


 
'''Παπαχρήστου Αντώνιος''' († 15 Μαΐου 1944). Διετέλεσε [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]] και [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]], στην Τουρνάβα Τρικάλων, στην [[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις Τρίκκης και Σταγών|Ιερά Μητρόπολη Τρίκκης και Σταγών]].
'''Παπαχρήστου Αντώνιος''' († 15 Μαΐου 1944). Διετέλεσε [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]] και [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]] (Τουρνάβα Τρικάλων) στην [[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις Τρίκκης και Σταγών|Ιερά Μητρόπολη Τρίκκης και Σταγών]].


==Βιογραφικό==
==Βιογραφικό==
Ο π. Αντώνιος Παπαχρήστου ήταν Εφημέριος Τουρναβών Τρικάλων της Μητροπόλεως Τρίκκης και Σταγών. Ήταν νυμφευμένος και είχε έξι παιδιά<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ. 211.</ref>.
Ο π. Αντώνιος Παπαχρήστου ήταν Εφημέριος Τουρναβών Τρικάλων της Μητροπόλεως Τρίκκης και Σταγών. Ήταν νυμφευμένος και είχε έξι παιδιά<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 211.</ref>.
 
Όταν οι κομμουνιστές σκότωσαν δύο Γερμανούς, έξω από το χωριό του, εκείνος μετέφερε την είδηση στον Γερμανό Διοικητή<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'', σελ. 210.]]</ref>, με την πρόθεση να σωθούν από την καταστροφή οι Τουρναβοί<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, όπως και έγινε<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Έμαθε ότι οι κομμουνιστές ήθελαν να τον εκδικηθούν γι αυτό τον λόγο<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, αλλά δεν έδωσε σημασία. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας, οι κομμουνιστές τον συνέλαβαν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, αλλά τον άφησαν ελεύθερο, κατόπιν επεμβάσεως των ενοριτών του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, οι οποίοι, χάριν αυτού, δεν είχαν προσχωρήσει στον Κομμουνισμό<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Ο π. Αντώνιος, γνωρίζοντας ότι οι κομμουνιστές ακόμη τον καταδίωκαν, κατέφυγε στα Τρίκαλα.
 
Οι κομμουνιστές βεβαίωσαν ψευδώς ότι ο π. Αντώνιος μπορούσε να γυρίσει στο χωριό του και δεν θα τον πείραζαν. Τελικά, είκοσι ημέρες μετά, κατόπιν παρακλήσεως και των ενοριτών του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'', σελ. 210 – 211.]]</ref>, ο π. Αντώνιος γύρισε στο χωριό του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'', σελ. 211.]]</ref>. Τότε, οι κομμουνιστές τον συνέλαβαν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και αφού τον διέσυραν στα χωριά Συκιά, Χάσια και Αντιχάσια<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, τον μετέφεραν στο βουνό Κόζακα, όπου τον βασάνισαν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Χαρακτηριστικά, του έγδαραν τις δύο κνήμες<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Τελικά τον σκότωσαν στις 15 Μαΐου 1944<ref>([[Βιβλίο:Β001|Β001]]) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, ''Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40'', Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων 8, Αθήνα 1996, σελ. 142 και ([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ. 210 – 211.</ref>.


<div id='FileFighterBiography'></div>
Όταν οι κομμουνιστές σκότωσαν δύο Γερμανούς, έξω από το χωριό του, εκείνος μετέφερε την είδηση στον Γερμανό Διοικητή<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']], σελ. 210.</ref>, με την πρόθεση να σωθούν από την καταστροφή οι Τουρναβοί<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, όπως και έγινε<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Έμαθε ότι οι κομμουνιστές ήθελαν να τον εκδικηθούν γι αυτό τον λόγο<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, αλλά δεν έδωσε σημασία. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας, οι κομμουνιστές τον συνέλαβαν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, αλλά τον άφησαν ελεύθερο, κατόπιν επεμβάσεως των ενοριτών του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, οι οποίοι, χάριν αυτού, δεν είχαν προσχωρήσει στον Κομμουνισμό<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Ο π. Αντώνιος, γνωρίζοντας ότι οι κομμουνιστές ακόμη τον καταδίωκαν, κατέφυγε στα Τρίκαλα.


<div id='CustomFighterBiography'></div>
Οι κομμουνιστές βεβαίωσαν ψευδώς ότι ο π. Αντώνιος μπορούσε να γυρίσει στο χωριό του και δεν θα τον πείραζαν. Τελικά, είκοσι ημέρες μετά, κατόπιν παρακλήσεως και των ενοριτών του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']], σελ. 210 – 211.</ref>, ο π. Αντώνιος γύρισε στο χωριό του<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']], σελ. 211.</ref>. Τότε, οι κομμουνιστές τον συνέλαβαν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και αφού τον διέσυραν στα χωριά Συκιά, Χάσια και Αντιχάσια<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, τον μετέφεραν στο βουνό Κόζακα, όπου τον βασάνισαν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']] Χαρακτηριστικά, του έγδαραν τις δύο κνήμες. ([[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']])</ref>. Τελικά τον σκότωσαν στις 15 Μαΐου 1944<ref>([[Βιβλίο:Β001|Β001]]) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40, Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ. 142 και ([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 210 – 211.</ref>.


==Φωτογραφίες ==
==Φωτογραφίες ==
<gallery class="center">
<gallery class="center">
File:Παπαχρήστου-Αντώνιος-01-526.jpg|Αντώνιος Παπαχρήστου<br/>(Πηγή: ([[Βιβλίο:Β002|Β002]]) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., ''Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953)'', Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 526.)
</gallery>
</gallery>


==Βιβλιογραφία==
==Βιβλιογραφία==
* ([[Βιβλίο:Β001|Β001]]) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40, Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων 8, Αθήνα 1996, σελ. 142.<br/>
* ([[Βιβλίο:Β001|Β001]]) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, ''Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40'', Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ. 142.
* ([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ. 210 – 211.<br/>
* ([[Βιβλίο:Β002|Β002]]) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., ''Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953)'', Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 526.
* ([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 210 – 211.  


==Παραπομπές==
==Παραπομπές==
<references />
<references />
Γραμμή 46: Γραμμή 42:
[[Κατηγορία:Τρικάλων]]
[[Κατηγορία:Τρικάλων]]


<div id='CustomDisplayTitle' style='display: none;'>Αντώνιος Παπαχρήστου [† 15 Μαΐου 1944]</div>{{DISPLAYTITLE:Παπαχρήστου Αντώνιος}}


<div id='CustomDisplayTitle' style='display: none;'>Αντώνιος Παπαχρήστου [† 15 Μαΐου 1944]</div>{{DISPLAYTITLE:Παπαχρήστου Αντώνιος}}  
{{DEFAULTSORT:Παπαχρηστου, Αντωνιος}}


{{DEFAULTSORT:Παπαχρήστου, Αντώνιος}}
-----------------------------

Τελευταία αναθεώρηση της 12:50, 26 Ιουνίου 2024

Αντώνιος Παπαχρήστου
Παπαχρήστου-Αντώνιος-01-526.jpg
α/α100162
ΕπώνυμοΠαπαχρήστου
ΌνομαΑντώνιος
Πόλη καταγωγήςΤουρνάβα
Νομός καταγωγήςΤρικάλων
Εκκλησιαστικό ΑξίωμαΙερεύς, Εφημέριος
Εκκλησιαστική περιοχήΙερά Μητρόπολις Τρίκκης και Σταγών
Ημερομηνία θυσίας15 Μαΐου 1944


Παπαχρήστου Αντώνιος († 15 Μαΐου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος, στην Τουρνάβα Τρικάλων, στην Ιερά Μητρόπολη Τρίκκης και Σταγών.

Βιογραφικό

Ο π. Αντώνιος Παπαχρήστου ήταν Εφημέριος Τουρναβών Τρικάλων της Μητροπόλεως Τρίκκης και Σταγών. Ήταν νυμφευμένος και είχε έξι παιδιά[1].

Όταν οι κομμουνιστές σκότωσαν δύο Γερμανούς, έξω από το χωριό του, εκείνος μετέφερε την είδηση στον Γερμανό Διοικητή[2], με την πρόθεση να σωθούν από την καταστροφή οι Τουρναβοί[3], όπως και έγινε[4]. Έμαθε ότι οι κομμουνιστές ήθελαν να τον εκδικηθούν γι αυτό τον λόγο[5], αλλά δεν έδωσε σημασία. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας, οι κομμουνιστές τον συνέλαβαν[6], αλλά τον άφησαν ελεύθερο, κατόπιν επεμβάσεως των ενοριτών του[7], οι οποίοι, χάριν αυτού, δεν είχαν προσχωρήσει στον Κομμουνισμό[8]. Ο π. Αντώνιος, γνωρίζοντας ότι οι κομμουνιστές ακόμη τον καταδίωκαν, κατέφυγε στα Τρίκαλα.

Οι κομμουνιστές βεβαίωσαν ψευδώς ότι ο π. Αντώνιος μπορούσε να γυρίσει στο χωριό του και δεν θα τον πείραζαν. Τελικά, είκοσι ημέρες μετά, κατόπιν παρακλήσεως και των ενοριτών του[9], ο π. Αντώνιος γύρισε στο χωριό του[10]. Τότε, οι κομμουνιστές τον συνέλαβαν[11] και αφού τον διέσυραν στα χωριά Συκιά, Χάσια και Αντιχάσια[12], τον μετέφεραν στο βουνό Κόζακα, όπου τον βασάνισαν[13]. Τελικά τον σκότωσαν στις 15 Μαΐου 1944[14].

Φωτογραφίες

Βιβλιογραφία

  • (Β001) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40, Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ. 142.
  • (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 526.
  • (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 210 – 211.

Παραπομπές

  1. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 211.
  2. ο. π., σελ. 210.
  3. ο. π.
  4. ο. π.
  5. ο. π.
  6. ο. π.
  7. ο. π.
  8. ο. π.
  9. ο. π., σελ. 210 – 211.
  10. ο. π., σελ. 211.
  11. ο. π.
  12. ο. π.
  13. ο. π. Χαρακτηριστικά, του έγδαραν τις δύο κνήμες. (ο. π.)
  14. (Β001) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40, Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ. 142 και (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 210 – 211.