Ευθύμιος Καραπαναγιωτίδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από Ιερομάρτυρες
Ευθύμιος Καραπαναγιωτίδης
(Νέα σελίδα με '{{Infobox holy martyr | autonumber = 100188 | name = Ευθύμιος Καραπαναγιωτίδης | last_name = Καραπαναγιωτίδης | first_name = Ευθύμιος | area_of_origin = Ορδού του Πόντου | ecclesiastical_office = Ιερεύς, :Κατηγορία:Εφημέριος...')
 
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{Infobox holy martyr
{{Infobox holy martyr
| autonumber             = 100188
| autonumber       = 100188
| name                   = Ευθύμιος Καραπαναγιωτίδης
| name         = Ευθύμιος Καραπαναγιωτίδης
| last_name             = Καραπαναγιωτίδης
| last_name       = Καραπαναγιωτίδης
| first_name             = Ευθύμιος
| first_name       = Ευθύμιος
| area_of_origin         = [[:Κατηγορία:Ορδού του Πόντου|Ορδού του Πόντου]]
| area_of_origin     = [[:Κατηγορία:Ορδού του Πόντου|Ορδού του Πόντου]]
| ecclesiastical_office = [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]], [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]]
| ecclesiastical_office = [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]], [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]]
| ecclesiastical_area   = [[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις Πολυανής και Κιλκισίου|Ιερά Μητρόπολις Πολυανής και Κιλκισίου]]
| ecclesiastical_area = [[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις Πολυανής και Κιλκισίου|Ιερά Μητρόπολις Πολυανής και Κιλκισίου]]
| date_of_sacrifice     = [[:Κατηγορία:04 Νοεμβρίου|04 Νοεμβρίου]] [[:Κατηγορία:1944|1944]]
| date_of_sacrifice   = [[:Κατηγορία:04 Νοεμβρίου|04 Νοεμβρίου]] [[:Κατηγορία:1944|1944]]
}}
}}


Γραμμή 18: Γραμμή 18:
Το 1914, χειροτονήθηκε Ιερέας.
Το 1914, χειροτονήθηκε Ιερέας.


Το 1923, ήλθε στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στο χωριό Άγιος Αντώνιος του Κιλκίς, όπου και έγινε εφημέριος. Ήταν συνετός και φρόνιμος σε όλες τις περιστάσεις της ζωής του, ιδίως κατὰ τὴν διάρκεια της Κατοχής. Είχε μεγάλη Πίστη και πατριωτισμό, που δεν τον έκρυβε<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ. 379 – 380.</ref>.
Το 1923, ήλθε στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στο χωριό Άγιος Αντώνιος του Κιλκίς, όπου και έγινε εφημέριος. Ήταν συνετός και φρόνιμος σε όλες τις περιστάσεις της ζωής του, ιδίως κατὰ τὴν διάρκεια της Κατοχής. Είχε μεγάλη Πίστη και πατριωτισμό, που δεν τον έκρυβε<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 379 – 380.</ref>.


Κατά την διάρκεια της Κατοχής, οι κομμουνιστές, θέλοντας να εκμεταλλευθούν το κύρος του προς όφελος του κόμματός τους, τον κολάκευσαν και ύστερα τον απείλησαν για να προσχωρήσει στον Κομμουνισμό. Εκείνος, όμως, αρνήθηκε.
Κατά την διάρκεια της Κατοχής, οι κομμουνιστές, θέλοντας να εκμεταλλευθούν το κύρος του προς όφελος του κόμματός τους, τον κολάκευσαν και ύστερα τον απείλησαν για να προσχωρήσει στον Κομμουνισμό. Εκείνος, όμως, αρνήθηκε.


Στις 4 Νοεμβρίου 1944, τον θανάτωσαν σπάζοντάς του τα κόκκαλα με ρόπαλα και λοστούς<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'', σελ. 380.]]</ref>. Αργότερα οι γιοι του μάζεψαν με ευλάβεια τα λείψανά του και τα έθαψαν στο νεκροταφείο του Κιλκίς<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>.
Στις 4 Νοεμβρίου 1944, τον θανάτωσαν σπάζοντάς του τα κόκκαλα με ρόπαλα και λοστούς<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']], σελ. 380.</ref>. Αργότερα οι γιοι του μάζεψαν με ευλάβεια τα λείψανά του και τα έθαψαν στο νεκροταφείο του Κιλκίς<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>.
 
<div id='FileFighterBiography'></div>
 
<div id='CustomFighterBiography'></div>
 
==Φωτογραφίες ==
==Φωτογραφίες ==
<gallery class="center">
</gallery>




==Βιβλιογραφία==
==Βιβλιογραφία==
* ([[Βιβλίο:Β001|Β001]]) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40, Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων 8, Αθήνα 1996, σελ. 116.<br/>
* ([[Βιβλίο:Β001|Β001]]) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, ''Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40'', Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ. 116.<br/>
* ([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ.379 – 380.<br/>
* ([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ.379 – 380.<br/>


   
   

Αναθεώρηση της 19:51, 21 Ιουνίου 2024

Ευθύμιος Καραπαναγιωτίδης
α/α100188
ΕπώνυμοΚαραπαναγιωτίδης
ΌνομαΕυθύμιος
Τόπος καταγωγήςΟρδού του Πόντου
Εκκλησιαστικό ΑξίωμαΙερεύς, Εφημέριος
Εκκλησιαστική περιοχήΙερά Μητρόπολις Πολυανής και Κιλκισίου
Ημερομηνία θυσίας04 Νοεμβρίου 1944



Καραπαναγιωτίδης Ευθύμιος († 04 Νοεμβρίου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος (Άγιος Αντώνιος Κιλκισίου) στην Ιερά Μητρόπολη Πολυανής και Κιλκισίου.

Βιογραφικό

Ο π. Ευθύμιος Καραπαναγιωτίδης καταγόταν από την Ορδού του Πόντου.

Το 1914, χειροτονήθηκε Ιερέας.

Το 1923, ήλθε στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στο χωριό Άγιος Αντώνιος του Κιλκίς, όπου και έγινε εφημέριος. Ήταν συνετός και φρόνιμος σε όλες τις περιστάσεις της ζωής του, ιδίως κατὰ τὴν διάρκεια της Κατοχής. Είχε μεγάλη Πίστη και πατριωτισμό, που δεν τον έκρυβε[1].

Κατά την διάρκεια της Κατοχής, οι κομμουνιστές, θέλοντας να εκμεταλλευθούν το κύρος του προς όφελος του κόμματός τους, τον κολάκευσαν και ύστερα τον απείλησαν για να προσχωρήσει στον Κομμουνισμό. Εκείνος, όμως, αρνήθηκε.

Στις 4 Νοεμβρίου 1944, τον θανάτωσαν σπάζοντάς του τα κόκκαλα με ρόπαλα και λοστούς[2]. Αργότερα οι γιοι του μάζεψαν με ευλάβεια τα λείψανά του και τα έθαψαν στο νεκροταφείο του Κιλκίς[3].

Φωτογραφίες

Βιβλιογραφία

  • (Β001) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40, Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ. 116.
  • (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ.379 – 380.


Παραπομπές

  1. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 379 – 380.
  2. ο. π., σελ. 380.
  3. ο. π.