Παναγιώτης Χαρλαύτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ (Αντικατάσταση κειμένου - «<br/>(([[:Βιβλίο» σε «<br/>(Πηγή: ([[Βιβλίο») |
||
| Γραμμή 30: | Γραμμή 30: | ||
==Φωτογραφίες == | ==Φωτογραφίες == | ||
<gallery class="center"> | <gallery class="center"> | ||
File:Χαρλαύτης-Παναγής-01-519.jpg|Παναγιώτης Χαρλαύτης<br/>(([[ | File:Χαρλαύτης-Παναγής-01-519.jpg|Παναγιώτης Χαρλαύτης<br/>(Πηγή: ([[Βιβλίο:Β002|Β002]]) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., ''Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953)'', Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 519.) | ||
</gallery> | </gallery> | ||
Αναθεώρηση της 08:00, 21 Ιουνίου 2024
Παναγιώτης Χαρλαύτης | |
|---|---|
 | |
| α/α | 100124 |
| Επώνυμο | Χαρλαύτης |
| Όνομα | Παναγιώτης |
| Πόλη καταγωγής | Στενό |
| Νομός καταγωγής | Κορινθίας |
| Ημερομηνία Γέννησεως | 1882 |
| Εκκλησιαστικό Αξίωμα | Ιερεύς, Εφημέριος |
| Εκκλησιαστική περιοχή | Ιερά Μητρόπολις Κορινθίας |
| Τόπος θυσίας | Κακοβούνι Κορινθίας |
| Ημερομηνία θυσίας | 18 Ιουλίου 1944 |
Χαρλαύτης Παναγιώτης (1882 - † 18 Ιουλίου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος (Γκούρα Κορινθίας) στην Ιερά Μητρόπολη Κορινθίας.
Βιογραφικό
Ο π. Παναγιώτης Χαρλαύτης γεννήθηκε στο Στενό Φενεού Κορινθίας το 1882. Αρχικά, εργάστηκε ως δάσκαλος στο χωριό του. Νυμφεύθηκε και απέκτησε δώδεκα παιδιά. Χειροτονήθηκε Ιερέας και τοποθετήθηκε ως εφημέριος σε πολλές ενορίες και τα τελευταία 38 χρόνια της ιερατείας του τα πέρασε στο χωριό Γκούρα Κορινθίας. Ως εφημέριος βοηθούσε τους ενορίτες του να λύουν τις διαφορές τους, τοὺς παρατηρούσε στα έκτροπά τους πάντα με μεγάλη στοργή.
Κατά την διάρκεια της Κατοχής, έσωσε πολλούς ομήρους από τα χέρια των κατακτητών [1]και ριψοκινδυνεύοντας την ζωή του[2], προσπαθούσε να εξαφανίσει μόνος σχεδόν τα πολεμοφόδια[3], που άφηναν οι συμμορίτες καταδιωκόμενοι, για να γλυτώσει έτσι το χωριό από βέβαιες πυρπολήσεις[4]. Μάλιστα, στηλίτευε τους συμμορίτες[5] και έδειχνε στους ενορίτες του την σαθρότητα των κομμουνιστικών θεωριών[6].
Γι αυτόν τον λόγο, τον συνέλαβαν οι συμμορίτες τον Ιούλιο του 1944. Αποχαιρετώντας τους δικούς του και τους χωριανούς του, που έτυχαν εκεί την ώρα της συλλήψεώς του, ο π. Παναγιώτης πρόσθεσε: «Εγώ θα βαδίσω σαν το Χριστό στο μαρτύριο»[7].
Τον κράτησαν μία εβδομάδα στο στρατόπεδό τους στην Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Φενεού Κορινθίας[8]. Στις 18 Ιουλίου 1944, τον άρπαξαν βίαια[9] και τον μετέφεραν δεμένο και ξυπόλυτο στο δασωμένο απόκρημνο «Κακοβούνι»[10], όπου τον σκότωσαν με επτά μαχαιριές.
Σε ένα χρόνο, βρέθηκε το λείψανο του π. Παναγιώτη, μαζί με τα σώματα των αδικοσκοτωμένων[11].
Φωτογραφίες
Παναγιώτης Χαρλαύτης
(Πηγή: (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 519.)
Βιβλιογραφία
- (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 87 - 88.
Παραπομπές
