Αντώνιος Αντωνίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από Ιερομάρτυρες
Αντώνιος Αντωνίου
(Νέα σελίδα με '{{Infobox holy martyr | autonumber = 100238 | name = Αντώνιος Αντωνίου | image = Αντωνίου-Αντώνιος-01-518.jpg | last_name = Αντωνίου | first_name = Αντώνιος | city_of_origin = Ενορία | county_of_origin = Ευβοίας | date_of_birth = 1908 | ecclesiastical_office = :Κατ...')
 
μ (Αντικατάσταση κειμένου - «<br/>(([[:Βιβλίο» σε «<br/>(Πηγή: ([[Βιβλίο»)
Γραμμή 32: Γραμμή 32:
==Φωτογραφίες ==
==Φωτογραφίες ==
<gallery class="center">
<gallery class="center">
File:Αντωνίου-Αντώνιος-01-518.jpg|Αντώνιος Αντωνίου<br/>(([[:Βιβλίο:Β002|Β002]]) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., ''Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953)'', Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 518.)
File:Αντωνίου-Αντώνιος-01-518.jpg|Αντώνιος Αντωνίου<br/>(Πηγή: ([[Βιβλίο:Β002|Β002]]) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., ''Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953)'', Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 518.)
</gallery>
</gallery>



Αναθεώρηση της 07:42, 21 Ιουνίου 2024

Αντώνιος Αντωνίου
Αντωνίου-Αντώνιος-01-518.jpg
α/α100238
ΕπώνυμοΑντωνίου
ΌνομαΑντώνιος
Πόλη καταγωγήςΕνορία
Νομός καταγωγήςΕυβοίας
Ημερομηνία Γέννησεως1908
Εκκλησιαστικό ΑξίωμαΙερεύς, Εφημέριος
Ιερός ΝαόςΙερός Ναός Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, Κάτω Κουρούνι Ευβοίας
Εκκλησιαστική περιοχήΙερά Μητρόπολις Καρυστίας και Σκύρου
Τόπος θυσίαςΨούχρη Μανικίων Ευβοίας
Ημερομηνία θυσίας14 Ιουλίου 1944
Εφονεύθη από την οργάνωσηΕθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (Ε.Λ.Α.Σ.)


Αντωνίου Αντώνιος (1908 - † 14 Ιουλίου 1944). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος στον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης (Κάτω Κουρούνι Ευβοίας) στην Ιερά Μητρόπολη Καρυστίας και Σκύρου.

Βιογραφικό

Ο π. Αντώνιος Αντωνίου γεννήθηκε στο χωριό Ενορία της Εύβοιας το 1908. Μεγάλωσε κοντά στον Ιερέα θείο του, Ευάγγελο Αντωνίου, επειδή είχε ορφανέψει έξι ετών από μητέρα και δέκα ετών από πατέρα. Παράλληλα με το σχολείο εργαζόταν για θρέψει και τα δύο μικρότερα αδέλφια του τον Γεώργιο και την Μαρία.

Τον Δεκέμβριο του 1934, με την βοήθεια του τότε εφημερίου της ενορίας Καλημεριάνων, Δημητρίου Παπαγεωργίου, χειροτονήθηκε Ιερέας. Τοποθετήθηκε ως εφημέριος στο Ρεούζι και ύστερα στο Κάτω Κουρούνι Ευβοίας.

Ως Ιερέας ήταν συνεπής και αφοσιωμένος στα καθήκοντά του, ενώ συμπαραστεκόταν σε άπορους και πάσχοντες ενορίτες του. Επίσης, με τις ενέργειές του συνετέλεσε να ολοκληρωθεί το κτίσιμο του Ιερού Ναού του Οσίου Σεραφείμ.

Κατά την διάρκεια της Κατοχής, ζητούσε από τους κατακτητές να απελευθερώσουν τους συλληφθέντες ενορίτες του[1].

Στις 4 Ιουλίου 1944 τα ξημερώματα, τον συνέλαβαν αντάρτες του Ε.Λ.Α.Σ.[2] και τον μετέφεραν με εμπαιγμούς καὶ κακοποιήσεις στην θέση Ψούχρη Μανικίων. Εκεί για δέκα ημέρες του αποσπούσαν τις τρίχες της γενειάδος του[3], έσκιζαν με μαχαίρι τις σάρκες του[4] και έριχναν αλάτι στις πληγές του[5], ώσπου του συνέτριψαν το κεφάλι[6] στις 14 Ιουλίου 1944. Αξιοσημείωτο είναι ότι το έλατο, κάτω ἀπ᾽ το οποίο φονεύθηκε, ξηράθηκε ευθύς[7].

Φωτογραφίες


Βιβλιογραφία

  • (Β001) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40, Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ.99.
  • (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 390.
  • (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 457 – 459.


Παραπομπές

  1. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 457.
  2. (Β001) Βαστάκη Κωνσταντίνου, πρωτοπρεσβύτερου, Η προσφορά της Εκκλησίας στη δεκαετία του ΄40, Εταιρεία Ευρυτάνων Επιστημόνων [8], Αθήνα 1996, σελ. 99.
  3. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 457.
  4. ο. π.
  5. ο. π.
  6. ο. π.
  7. ο. π.