Αναστάσιος Ζαφειριάδης ή Ζαφειρίδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από Ιερομάρτυρες
Αναστάσιος Ζαφειριάδης ή Ζαφειρίδης
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{Infobox holy martyr
{{Infobox holy martyr
| autonumber             = 100180
| autonumber       = 100180
| name                   = Αναστάσιος Ζαφειριάδης
| name         = Αναστάσιος Ζαφειριάδης ή Ζαφειρίδης
| last_name             = Ζαφειριάδης
| last_name       = Ζαφειριάδης ή Ζαφειρίδης
| first_name             = Αναστάσιος
| first_name       = Αναστάσιος
| area_of_origin         = [[:Κατηγορία:Σκάπελος Σαράντα Εκκλησιών Ανατολικής Θράκης|Σκάπελος Σαράντα Εκκλησιών Ανατολικής Θράκης]]
| area_of_origin     = [[:Κατηγορία:Σκάπελος Σαράντα Εκκλησιών Ανατολικής Θράκης|Σκάπελος Σαράντα Εκκλησιών Ανατολικής Θράκης]]
| ecclesiastical_office = [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]], [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]]
| ecclesiastical_office = [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]], [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]]
| ecclesiastical_area   = [[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις Πολυανής και Κιλκισίου|Ιερά Μητρόπολις Πολυανής και Κιλκισίου]]
| ecclesiastical_area = [[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις Πολυανής και Κιλκισίου|Ιερά Μητρόπολις Πολυανής και Κιλκισίου]]
| place_of_sacrifice     = Καρυώτισσα Γιαννιτσών
| place_of_sacrifice   = Καρυώτισσα Γιαννιτσών
| date_of_sacrifice     = [[:Κατηγορία:1945|1945]]
| date_of_sacrifice   = [[:Κατηγορία:01 Ιανουαρίου|01 Ιανουαρίου]] [[:Κατηγορία:1945|1945]]
}}
}}




'''Ζαφειριάδης Αναστάσιος''' (1945). Διετέλεσε [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]] και [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]] (Γέφυρα Κιλκισίου) στην [[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις Πολυανής και Κιλκισίου|Ιερά Μητρόπολις Πολυανής και Κιλκισίου]].
'''Ζαφειριάδης ή Ζαφειρίδης Αναστάσιος''' († 01 Ιανουαρίου 1945). Διετέλεσε [[:Κατηγορία:Ιερεύς|Ιερεύς]] και [[:Κατηγορία:Εφημέριος|Εφημέριος]] (Γέφυρα Κιλκισίου) στην [[:Κατηγορία:Ιερά Μητρόπολις Πολυανής και Κιλκισίου|Ιερά Μητρόπολη Πολυανής και Κιλκισίου]].


==Βιογραφικό==
==Βιογραφικό==
Ο π. Αναστάσιος Ζαφειριάδης καταγόταν από το Σκάπελο των Σαράντα Εκκλησιών και εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα, μετά την Μικρασιατική Καταστροφή. Το 1932, χειροτονήθηκε Ιερέας και ύστερα από πολλές ενορίες κατέληξε στην Γέφυρα Κιλκισίου.
Ο π. Αναστάσιος Ζαφειριάδης καταγόταν από το Σκάπελο των Σαράντα Εκκλησιών και εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα, μετά την Μικρασιατική Καταστροφή. Το 1932, χειροτονήθηκε Ιερέας και ύστερα από πολλές ενορίες κατέληξε στην Γέφυρα Κιλκισίου.


Λόγω της ευλάβειάς του και του πατριωτισμού του, αρνήθηκε με κανένα τρόπο να ενταχθεί στο [[:Κατηγορία:Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (Ε.Α.Μ.)|Ε.Α.Μ.]]. Τον συνέλαβαν με την κατηγορία του αντιδραστικού και τον μετέφεραν στη Σίνδο Θεσσαλονίκης, όπου τὸν έδειραν αλύπητα. Έπειτα τον έκλεισαν στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά.
Λόγω της ευλάβειάς του και του πατριωτισμού του, αρνήθηκε με κανένα τρόπο να ενταχθεί στο [[:Κατηγορία:Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (Ε.Α.Μ.)|Ε.Α.Μ.]]. Τον συνέλαβαν με την κατηγορία του αντιδραστικού στο χωριό Άγιος Αθανάσιος και τον μετέφεραν στη Σίνδο Θεσσαλονίκης, όπου τον έδειραν αλύπητα. Έπειτα τον έκλεισαν στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά.


Μετὰ τὴν συμφωνία της Βάρκιζας αποφάσισαν να μεταφέρουν τους κρατουμένους του στρατοπέδου Παύλου Μελά στην Αρδέα. Πηγαίνοντας διανυκτέρευσαν στον Ναό των Αγίων Αποστόλων του χωριού Πέλλα. Την νύχτα εκείνη, ο π. Αναστάσιος είδε όνειρο, όπου ο Χριστός τον καλούσε κοντά Του<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ. 370.</ref>. Το πρωί, το διηγήθηκε στους συγκρατούμενούς του, λέγοντας ότι θα τον σκοτώσουν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Μάλιστα, γονάτισε μπροστά στην Αγία Τράπεζα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και, αφού έβγαλε το καλυμμαύχι του, προσευχήθηκε με δάκρυα στον Θεό<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>.
Τον Ιανουάριο του 1945, μετά την συμφωνία της Βάρκιζας αποφάσισαν να μεταφέρουν τους κρατουμένους του στρατοπέδου Παύλου Μελά στην Αρδέα. Πηγαίνοντας διανυκτέρευσαν στον Ναό των Αγίων Αποστόλων του χωριού Πέλλα. Την νύχτα εκείνη, ο π. Αναστάσιος είδε όνειρο, όπου ο Χριστός τον καλούσε κοντά Του<ref>([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 370.</ref>. Το πρωί, το διηγήθηκε στους συγκρατούμενούς του, λέγοντας ότι θα τον σκοτώσουν<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>. Μάλιστα, γονάτισε μπροστά στην Αγία Τράπεζα<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και, αφού έβγαλε το καλυμμαύχι του, προσευχήθηκε με δάκρυα στον Θεό<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>.
 
Σε λίγο η πορεία προς την Αρδέα συνεχίσθηκε. Στο χωριό Καρυώτισσα Γιαννιτσών ένα έξαλλο πλήθος συμμοριτών όρμησε πάνω στον π. Αναστάσιο με φτυάρια, ξύλα, τσεκούρια<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'', σελ. 371.]]</ref>. Τον ξάπλωσαν στον δρόμο<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και τον άφησαν εκεί να ψυχορραγεί<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και να σπαράζει από τους πόνους<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, ώσπου κάποιος συμμορίτης τον πυροβόλησε<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>.
 
<div id='FileFighterBiography'></div>
 
<div id='CustomFighterBiography'></div>


Σε λίγο η πορεία προς την Αρδέα συνεχίσθηκε. Στο χωριό Καρυώτισσα Γιαννιτσών ένα έξαλλο πλήθος συμμοριτών όρμησε πάνω στον π. Αναστάσιο με φτυάρια, ξύλα, τσεκούρια<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']], σελ. 371.</ref>. Τον ξάπλωσαν στον δρόμο<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και τον άφησαν εκεί να ψυχορραγεί<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref> και να σπαράζει από τους πόνους<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>, ώσπου κάποιος συμμορίτης τον πυροβόλησε<ref>[[Βιβλίο:Β005|''ο. π.'']]</ref>.
==Φωτογραφίες ==
==Φωτογραφίες ==
<gallery class="center">
<gallery class="center">
Γραμμή 33: Γραμμή 29:


==Βιβλιογραφία==
==Βιβλιογραφία==
* ([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ έκδοση (Α΄ έκδοση: 1959), σελ.370 – 371.<br/>
* ([[Βιβλίο:Β002|Β002]]) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., ''Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953)'', Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 305.<br/>
* ([[Βιβλίο:Β005|Β005]]) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, ''Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ.370 – 371.<br/>


   
   
Γραμμή 40: Γραμμή 37:


[[Κατηγορία:Ιερομάρτυρες]]
[[Κατηγορία:Ιερομάρτυρες]]
[[Κατηγορία:01 Ιανουαρίου]]
[[Κατηγορία:1945]]
[[Κατηγορία:1945]]
[[Κατηγορία:Ιερεύς]]
[[Κατηγορία:Ιερεύς]]
Γραμμή 45: Γραμμή 43:




<div id='CustomDisplayTitle' style='display: none;'>Αναστάσιος Ζαφειριάδης [1945]</div>{{DISPLAYTITLE:Ζαφειριάδης Αναστάσιος}}  
<div id='CustomDisplayTitle' style='display: none;'>Αναστάσιος Ζαφειριάδης ή Ζαφειρίδης [† 01 Ιανουαρίου 1945]</div>{{DISPLAYTITLE:Ζαφειριάδης ή Ζαφειρίδης Αναστάσιος}}  


{{DEFAULTSORT:Ζαφειριάδης, Αναστάσιος}}
{{DEFAULTSORT:Ζαφειριάδης ή Ζαφειρίδης, Αναστάσιος}}

Αναθεώρηση της 21:13, 16 Ιουνίου 2024

Αναστάσιος Ζαφειριάδης ή Ζαφειρίδης
α/α100180
ΕπώνυμοΖαφειριάδης ή Ζαφειρίδης
ΌνομαΑναστάσιος
Τόπος καταγωγήςΣκάπελος Σαράντα Εκκλησιών Ανατολικής Θράκης
Εκκλησιαστικό ΑξίωμαΙερεύς, Εφημέριος
Εκκλησιαστική περιοχήΙερά Μητρόπολις Πολυανής και Κιλκισίου
Τόπος θυσίαςΚαρυώτισσα Γιαννιτσών
Ημερομηνία θυσίας01 Ιανουαρίου 1945



Ζαφειριάδης ή Ζαφειρίδης Αναστάσιος († 01 Ιανουαρίου 1945). Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος (Γέφυρα Κιλκισίου) στην Ιερά Μητρόπολη Πολυανής και Κιλκισίου.

Βιογραφικό

Ο π. Αναστάσιος Ζαφειριάδης καταγόταν από το Σκάπελο των Σαράντα Εκκλησιών και εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα, μετά την Μικρασιατική Καταστροφή. Το 1932, χειροτονήθηκε Ιερέας και ύστερα από πολλές ενορίες κατέληξε στην Γέφυρα Κιλκισίου.

Λόγω της ευλάβειάς του και του πατριωτισμού του, αρνήθηκε με κανένα τρόπο να ενταχθεί στο Ε.Α.Μ.. Τον συνέλαβαν με την κατηγορία του αντιδραστικού στο χωριό Άγιος Αθανάσιος και τον μετέφεραν στη Σίνδο Θεσσαλονίκης, όπου τον έδειραν αλύπητα. Έπειτα τον έκλεισαν στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά.

Τον Ιανουάριο του 1945, μετά την συμφωνία της Βάρκιζας αποφάσισαν να μεταφέρουν τους κρατουμένους του στρατοπέδου Παύλου Μελά στην Αρδέα. Πηγαίνοντας διανυκτέρευσαν στον Ναό των Αγίων Αποστόλων του χωριού Πέλλα. Την νύχτα εκείνη, ο π. Αναστάσιος είδε όνειρο, όπου ο Χριστός τον καλούσε κοντά Του[1]. Το πρωί, το διηγήθηκε στους συγκρατούμενούς του, λέγοντας ότι θα τον σκοτώσουν[2]. Μάλιστα, γονάτισε μπροστά στην Αγία Τράπεζα[3] και, αφού έβγαλε το καλυμμαύχι του, προσευχήθηκε με δάκρυα στον Θεό[4].

Σε λίγο η πορεία προς την Αρδέα συνεχίσθηκε. Στο χωριό Καρυώτισσα Γιαννιτσών ένα έξαλλο πλήθος συμμοριτών όρμησε πάνω στον π. Αναστάσιο με φτυάρια, ξύλα, τσεκούρια[5]. Τον ξάπλωσαν στον δρόμο[6] και τον άφησαν εκεί να ψυχορραγεί[7] και να σπαράζει από τους πόνους[8], ώσπου κάποιος συμμορίτης τον πυροβόλησε[9].

Φωτογραφίες


Βιβλιογραφία

  • (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας (1453 – 1953), Εκδότης Παναγιώτης Αθ. Κλεισιούνης, Αθήναι 1952, σελ. 305.
  • (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ.370 – 371.


Παραπομπές

  1. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Εκτελεσθέντες και μαρτυρήσαντες κληρικοί 1940 – 1949, Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Έκδοση (Α΄ Έκδοση: 1959), σελ. 370.
  2. ο. π.
  3. ο. π.
  4. ο. π.
  5. ο. π., σελ. 371.
  6. ο. π.
  7. ο. π.
  8. ο. π.
  9. ο. π.